باب حطه
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل باب حطه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
- باب حطّه: از درهای مسجدالاقصی و جایگاهی مقدس برای توبه در میان بنی‌اسرائیل[۱]
واژه‌شناسی لغوی
- حطه را در لغت، برگرفته از ریشه "ح ـ ط ـ ط" می‌دانند[۲]. معانی گوناگون و در عین حال قابل جمعی که در واژه‌نامه‌های عربی برای ریشه یاد شده آمده است، نشان می‌دهد که فرونهادن و پایین آوردن چیزی یا کسی از جای و جایگاه بالای آن، اعم از اینکه مادی یا معنوی باشد، اصلی‌ترین مؤلّفه معنایی آن است[۳]، ازاین‌رو بر زمین نهادن بار چارپایان[۴]، تنزل مقام، برداشتن بار و سنگینی تکلیف یا گناه از دوش انسان[۵]، پایین آمدن بهای کالا[۶] و ... از مصادیق گوناگون این معنا در کاربردهای متفاوت آن است[۷]
باب حطه در قرآن
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ یوسف‌زاده، حسین علی و اسدی، علی، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۵، ص۲۱۷ - ۲۲۲.
- ↑ الصحاح، ج۳، ص۱۱۱۹، «حطط»؛ مقاییس اللغه، ج۲، ص۱۳؛ المصباح، ج۱، ص۱۴۱، «حط».
- ↑ مفردات، ص۲۴۲؛ تاج‌العروس، ج۱۰، ص۲۱۶، «حطط»؛ ترتیب العین، ص۱۸۶، «حط».
- ↑ الصحاح، ج۳، ص۱۱۱۹؛ ترتیب العین، ص۱۸۶، «حط»؛ النهایه، ج۱، ص۴۰۲، «حطط».
- ↑ ترتیب العین، ص۱۸۶؛ القاموس المحیط، ج۲، ص۸۹۴ـ۸۹۵، «حط»؛ تاج‌العروس، ج۱۰، ص۲۱۶ـ۲۱۷، «حطط».
- ↑ لسان العرب، ج۳، ص۲۲۶؛ تاج‌العروس، ج۱۰، ص۲۱۶؛ مجمع البحرین، ج۱، ص۵۳۳، «حطط».
- ↑ یوسف‌زاده، حسین علی و اسدی، علی، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۵، ص۲۱۷ - ۲۲۲.