قلمرو علوم پیامبر امام علی و صحابه در مهم‌ترین منابع حدیثی اهل سنت (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۶ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۲۰:۲۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
قلمرو علوم پیامبر(ص)، امام علی(ع) و صحابه در مهم‌ترین منابع حدیثی اهل سنت
رتبه علمیعلمی ترویجی (حوزه علمیه)
زبانفارسی
نویسندگان
موضوعقلمرو علم امام، پیامبر خاتم، امام علی، صحابه
مذهبشیعه
منتشر شده درپژوهش‌نامه حکمت و فلسفه اسلامی
وابسته بهجامعة المصطفی العالمیة
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرتابستان ۱۳۹۳
شماره۳
ناشر الکترونیکوبگاه بانک اطلاعات نشریات کشور

قلمرو علوم پیامبر(ص)، امام علی(ع) و صحابه در مهم‌ترین منابع حدیثی اهل سنت عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی پدیده قلمرو علوم معصوم(ع) می‌پردازد. این مقاله ۳۲ صفحه‌ای به قلم محمد تقی سبحانی و سید علی هاشمی نگاشته شده و در پژوهش‌نامه حکمت و فلسفه اسلامی (شماره ۳، تابستان ۱۳۹۳) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

نویسندگان در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسند: «باور به دانش الهی و ويژه برای برگزیدگان خداوند، از باورهای اساسی شيعه امامیه در مورد پیامبران و امامان معصوم(ع) است. این باور معمولا از سوی اهل سنّت، به عنوان یک دیدگاه غالیانه مورد نقد قرار می‌گیرد. این مقاله بنا دارد با روش توصیفی‌-‌تحلیلی به بررسی قلمرو دانش پیامبر(ص)، امام علی(ع) و اصحاب پیامبر در مهم‌ترین منابع روایی اهل سنّت بپردازد. بررسی‌ها در سه محور علوم دینی، علوم بشری و علم به غیب انجام شد و به این نتیجه رسید اگرچه در منابع مورد بررسی گزارش‌های قابل مناقشه‌ای در مورد قلمرو علوم رسول خدا(ص) نقل شده؛ ولی امدادهای الهی و علوم موهبتی ایشان در سه محور یاد شده غیر قابل انکار است. همچنین، شواهد به خوبی نشان می‌دهند که علوم ویژه و الهی به پیامبر(ص) اختصاص نداشته و امام علی(ع) و برخی از اصحاب به مصادیقی از این دانش‌ها دست یافته بودند؛ بنابراین صِرف اعتقاد به علوم ویژه و الهی برای غیر پیامبران دیدگاهی غالیانه نیست».[۱]

فهرست مقاله

  • چکیده؛
  • مقدمه؛
۱. قلمرو علوم پیامبر اکرم(ص) در مهم‌ترین منابع حدیثی اهل سنّت:
۱-۱. علوم دینی:
۱-۱-۱. خطا در تطبیق؛
۱-۱-۲. خطا در حکم کردن؛
۱-۱-۳. سهو در عمل به احکام؛
۱-۱-۴. فراموشی احکام؛
۱-۲. علوم بشری:
۱-۲-۱. روایات دالّ بر آگاهی ویژه از علوم طبیعی؛
۱-۲-۲. روایات دالّ بر عدم آگاهی ویژه به علوم طبیعی؛
۱-۳. آگاهی از غیب:
۱-۳-۱. شواهد آگاهی از غیب:
۱-۳-۱-۱. خبر‌دادن از حوادث آینده؛
۱-۳-۱-۲. خبر‌دادن از عاقبت افراد؛
۱-۳-۱-۳. خبر دادن از حقایق پنهان؛
۱-۳-۲. شواهد فقدان یا محدودیت آگاهی از غیب:
۱-۳-۲-۱. روایات دالّ بر عدم آگاهی از عاقبت خود؛
۱-۳-۲-۲. روایات دالّ بر عدم آگاهی از مقام خود در قیامت؛
۱-۳-۲-۳. روایات دالّ بر عدم آگاهی از نیت و احوال افراد؛
۱-۳-۲-۴. عدم آگاهی از حوادث آینده؛
۱-۳-۲-۵. روایات دالّ بر عدم آگاهی از امور پنج‌گانه؛
۱-۳-۲-۶. جمع‌بندی روایات؛
۲. قلمرو علم امام علی(ع) بنا بر مهم‌ترین منابع روایی اهل سنّت؛
۳. قلمرو علوم دیگر اصحاب در مهم‌ترین منابع روایی اهل سنّت؛
  • نتیجه؛
  • منابع.

دربارهٔ پدیدآورندگان


پانویس

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ وبگاه بانک اطلاعات نشریات کشور خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «p1» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده‌است
  2. صفحه پدید‌آورنده در وبگاه دانشنامه اهل بیت(ع)

دریافت متن