غلو در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۶ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

الگو:پرسش غیرنهایی

غلو در لغت و اصطلاح به چه معناست؟
موضوع اصلیبانک جمع پرسش و پاسخ علمای ابرار
مدخل اصلیغلو در لغت

غلو در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث علمای ابرار است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علمای ابرار مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

 
مصطفی سلیمانیان
حجت الاسلام و المسلمین دکتر مصطفی سلیمانیان در کتاب «مقامات امامان» در این‌باره گفته‌ است:
  • «غلو در لغت: غلوّ بر وزن فُعول ناقص واوی و مصدر فعل غَلا یَغلو به معنای زیاده‌روی، افراط، ارتفاع، بالارفتن و تجاوز از قدر و منزلت هر چیز می‌باشد، لذا وقتی قیمت کالایی بالا می‌رود به آن غالی(گران) گویند، همچنین هرگاه مایعی بجوشد و در حد خود نگنجد، می‌گویند: غَلَیان کرده است. و غَلْوَة هم به معنی غایت می‌باشد. به مبالغه در هر چیزی مغالات گویند. و اسم مصدر غلو، غلاء می‌باشد و فعل غَلا در باب افعال و مفاعله متعدی می‌شود[۱].
  • غلو در اصطلاح: غلو در اصطلاح یعنی انسان چیزی را که به آن اعتقاد دارد، از حد خود بالاتر ببرد. غالی در اصطلاح شیعه شخصی است که مقامات و فضائلی را درباره اهل بیت(ع) ادعا می‌کند که واقعیت ندارند و خود اهل بیت(ع) هم آنها را مطرح نکرده‌اند، مانند ادعای نبوت و الوهیت و تفویض برای امامان. برای نمونه شخصی از امام باقر(ع) پرسید: غالی کیست؟ امام باقر(ع) فرمود: "قومی هستند که درباره ما مطالبی می‌گویند که ما درباره خود نگفته‌ایم"[۲].
به طورکلی در قرآن و روایات از غلو در دین نهی شده است، برای نمونه قرآن کریم فرموده: ﴿يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ[۳] و پیامبر گرامی اسلام فرمودند: "از غلو در دین بپرهیزید زیرا کسانی که قبل از شما بودند به خاطر غلو در دین هلاک شدند"[۴]. و فرمودند: "دو گروه از امت من بهره‌ای از اسلام ندارند، کسانی که دشمن اهل بیت من هستند و غلوکنندگان در دین که از دین خارج شده اند"[۵]. و حضرت علی(ع) فرمود: "از غلو درباره ما بپرهیزید"[۶]. و همچنین فرمودند: "دو گروه درباره من هلاک شدند، دوستداران غالی و دشمنان قالی (کینه‌ورز)"[۷].
همان‌طور که از روایات متعدد و نصوص بالا استفاده می‌شود غلو در دین حرام است و در برخی از موارد به کفر و شرک و انکار ضروری دین می‌انجامد، و حکم به قتل غالی داده می‌شود. و امامان(ع) همیشه از غالیان برائت و بیزاری می‌جستند[۸]»[۹]

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع علمای ابرار

پانویس

  1. کتاب العین، ج۴، ص۴۴۶؛ مجمع البحرین، جا، ص۳۱۸؛ مصباح المنیر، ج۲، ص۴۵۲؛ المحیط فی اللغة، ج۵، ص۱۲۹.
  2. اصول کافی، ج۲، ص۷۵.
  3. "ای اهل کتاب! در دینتان غلوّ نورزید" سوره نساء، آیه ۱۷۱؛ سوره مائده، آیه ۷۷.
  4. مسند احمد، ج۱، ص۲۱۵.
  5. من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۴۰۸.
  6. غررالحکم و دررالکلم، ج۲، ص۳۲۴.
  7. نهج البلاغة، حکمت ۱۱۸، ص۴۸۹.
  8. اصول کافی، ج۲، ص۷۵.
  9. سلیمانیان، م‍ص‍طف‍ی‌، مقامات امامان، ص ۴۱.