ابوخلاد رعینی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

وی منسوب به رعین، تیره‌ای از قبیله حمیر در یمن است که به ذی رعین نسب می‌برد[۱]، بیشتر صحابه نگاران، او را از صحابه دانسته‌اند[۲]. ابن عبدالبر می‌گوید: از اسم و نسب وی اطلاعی نیست، ولی با رسول خدا(ص) مصاحبت داشته و روایتی نیز نقل کرده است[۳]. ابن حجر و برخی دیگر، نام او را عبدالرحمان بن زهیر گفته‌اند[۴]. او نقل کرده است که رسول خدا(ص) فرمود: هرگاه مرد مؤمنی را دیدید که زهد، پارسایی و کم‌گویی به او عنایت شده، با او مصاحبت کنید که حکمت را دریافته است[۵]. به جز این حدیث، حدیث دیگری از ابوخلاد روایت نشده است [۶]. حدیث پیش گفته، در مجامع روایی اهل سنت تضعیف شده است [۷]. هیثمی می‌گوید: طبرانی این حدیث را از طریق استادش احمد بن طاهر بن حرمله که دروغگوست، نقل کرده است[۸]. ضمن اینکه این حدیث، از طریق ابوهریره نیز نقل شده است[۹].

ابن ماجه می‌گوید: من به سبب تصریح ابوفروه که ابوخلاد را از صحابه می‌داند، روایت او را آوردم، ولی ابوخلاد نگفته من این روایت را از رسول خدا(ص) شنیدم با دیدم آن حضرت چنین فرمود[۱۰]. ابن ابی عاصم، همین روایت را از طریق ابوفروه از ابوخالد کندی نقل کرده و گفته است از رسول خدا(ص) شنیدم که چنین فرمود، ولی ابوخلاد، به ابوخالد تصحیف شده است[۱۱]. شاهد بر تصحیف آنکه ابن ابی عاصم در جای دیگری از کتاب خود[۱۲] روایت را از طریق ابوفروه از ابوخلاد آورده است[۱۳]؛ چنان که ابن ابی حاتم[۱۴] نیز این روایت را از طریق ابوفروه از ابوخلاد نقل کرده است. با توجه به یمنی بودن دو قبیله رعین[۱۵] و کنده، و نیز شباهت خلاد و خالد، خلاد به خالد تصحیف و سبب اشتباه برخی از صحابه نگاران شده است و از او با عنوان مستقلی با نام ابوخالد یاد کرده‌اند[۱۶].[۱۷]

منابع

پانویس

  1. سمعانی، ج۲، ص۱۷۹؛ ابن حجر، ج۶، ص۳۹۳.
  2. ابن ابی عاصم، ج۵، ص۱۵۲؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۹۲؛ بخاری، ص۲۷.
  3. ابن عبد البر، ج۳، ص۲۰۶.
  4. ابن اثیر، ج۶، ص۸۸؛ ابن حجر، ج۷، ص۹۲ و ج۴، ص۲۵۹.
  5. بخاری، ص۲۷؛ ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۷۳؛ ابن سعد، ج۶، ص۱۳۰؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۸۷۵.
  6. ابن ماجه، سنن، ج۲، ص۱۳۷۳.
  7. ذهبی، ج۴، ص۵۶۲.
  8. هیثمی، ج۱۰، ص۳۰۲.
  9. هیثمی، ج۱۰، ص۳۰۲.
  10. ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۷۳.
  11. ابن ابی عاصم، ج۴، ص۳۹۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۹۶ و ج۴، ص۲۵۹.
  12. ابن ابی عاصم، ج۴، ص۳۹۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۹۶ و ج۴، ص۲۵۹.
  13. ابن ابی عاصم، ج۵، ص۱۵۲.
  14. ابن ابی حاتم، ج۹، ص۳۶۶.
  15. ابن حجر، ج۶، ص۳۹۳.
  16. ابن ابی حاتم، ج۹، ص۳۶۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۸۱؛ ابن حجر، ج۷، ص۹۶.
  17. هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «ابوخلاد رعینی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۲۶۷.