عقاید فرقه مرجئه درباره امامت چیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۵۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

الگو:پرسش غیرنهایی

عقاید فرقه مرجئه درباره امامت چیست؟
موضوع اصلیبانک جمع پرسش و پاسخ سیره اجتماعی معصومان
مدخل اصلیمرجئه در کلام اسلامی

عقاید فرقه مرجئه درباره امامت چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث سیره اجتماعی معصومان است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی سیره اجتماعی معصومان مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

علی اکبر ذاکری
حجت الاسلام و المسلمین علی اکبر ذاکری در کتاب «سیره فرهنگی و اجتماعی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه» در این‌باره گفته‌ است:
«از روایات متعددی استفاده می‌شود که برخی مرجئه از کسانی بودند که در قول به امامت امیر مؤمنان علی(ع) مانند شیعه معتقد نبودند. در روایتی امیر مؤمنان(ع) می‌فرماید: مرجئه در قیامت کور محشور می‌شوند؛ زیرا امام آنان نابیناست[۱]. در روایتی که موسی بن جعفر(ع) بین تقلید مرجئه و تقلید شیعه تفاوت قایل شده، به همین نکته اشاره می‌کند. محمد بن عبیده گوید: حضرت ابوالحسن(ع) به من فرمود: ای محمد، تقلید شما محکم‌تر است یا تقلید مرجئه؟ (آنها که پس از پیغمبر(ص) ابوبکر را مقدم و علی(ع) را مؤخر داشتند) عرض کردم ما تقلید کردیم، آنها هم تقلید کردند. فرمود: این را از تو نپرسیدم. محمد گوید: من جوابی بیشتر از این نداشتم. امام فرمود: مرجئه مردی را که اطاعت واجب نبود، به خلافت نصب کردند و تقلیدش کردند و شما مردی را نصب کردید و اطاعتش را لازم دانستید و تقلیدش نکردید؛ پس تقلید آنها از شما محکم‌تر است (چون علی(ع) از اصحابش گله‌مند بود که از حضرت اطاعات نمی‌کنند و یاران معاویه از وی اطاعت می‌کردند)[۲]. در واقع این گروه از مرجئه خود را طرفدار اهل بیت(ع) معرفی می‌کردند، ولی معتقدات اهل بیت(ع) را نداشتند و از عقیده خالص شیعه دور بودند»[۳]

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع سیره اجتماعی معصومان

پانویس

  1. «يُحْشَرُ الْمُرْجِئَةُ عُمْيَاناً وَ إِمَامُهُمْ أَعْمَى...»؛ شیخ صدوق، علل الشرائع، ص۶۰۲؛ همو، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص۲۰۸.
  2. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۵۳؛ همان، (ترجمۀ سیدجواد مصطفوی)، ج۱، ص۶۸.
  3. ذاکری، علی اکبر، سیره فرهنگی و اجتماعی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه، ص ۳۰۰.