آزادی مسکن و رفت و آمد اقلیت‌های دینی
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث آزادی است. "آزادی مسکن و رفت و آمد اقلیت‌های دینی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
آزادی مسکن و رفت و آمد اقلیت‌های دینی در قرآن - آزادی مسکن و رفت و آمد اقلیت‌های دینی در حدیث - آزادی مسکن و رفت و آمد اقلیت‌های دینی در فقه سیاسی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل آزادی مسکن و رفت و آمد اقلیت‌های دینی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
اقلیت‌ها مانند دیگر شهروندان مسلمان از حق آزادی انتخاب محل زندگی و رفت و آمد در قلمرو اسلام “دارالاسلام” برخوردارند. بر این حق و آزادی در ضمن برخی قراردادهای پیامبر اسلام با اهل کتاب تصریح شده است؛ چنان که در عهدنامه پیامبر با یهودیان بنی‌عادیا، یکی از موارد منتفی اعلام شده، تبعید و جلای از وطن ذکر شده است[۱]. البته این آزادی، محدودیت‌هایی دارد؛ اقامت اهل کتاب در منطقه حجاز شامل مکه، مدینه، فدک و توابع آن، یمامه، خیبر و نواحی آن ممنوع است[۲]؛ اما می‌توانند به مدت سه روز در این مناطق غیر از مکه رفت‌و‌آمد کنند و مکه منطقه ممنوعه برای اهل کتاب به شمار می‌آید[۳].[۴]
جستارهای وابسته
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ به نقل از: حسینعلی منتظری، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۲، ص۷۵۱.
- ↑ ر.ک: علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ج۱، ص۴۴۵؛ محمدحسن نجفی، جواهرالکلام، ج۲۱، ص۲۸۹.
- ↑ ر.ک: محمدحسن نجفی، جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۹۰.
- ↑ قدردان قراملکی، محمد حسن، آزادی در فقه و حدود آن، ص ۲۸۵.