ابومالک اسلمی
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابن حجر[۱] از او در قسم اول یاد کرده است و می‌گوید: ابوموسی مدینی (که ذیول جداگانه‌ای بر کتاب ابن منده، ابونعیم و ابن عبدالبر داشته) وی را صحابی دانسته است. حدیثی که وی نقل می‌کند و براساس همان، وی صحابی دانسته شده[۲]، درباره سنگسار شدن ماعز بن مالک اسلمی به سبب زناست. چون وی مرتکب زنا شد و نزد رسول خدا(ص) اعتراف کرد، آن حضرت وی را بازگرداند و اعتراف وی را نپذیرفت تا اینکه ماعز برای بار چهارم نزد رسول خدا(ص) آمد و زبان به اقرار گشود. آنگاه حکم رجم اجرا شد [۳].
این حادثه از طریق افراد دیگری نیز نقل شده است[۴]. از جمله در برخی گزارش‌ها، از ابومالک از "رجل من الصحابه" آمده[۵] که بر صحابی بودن ابومالک دلالت ندارد.[۶]
منابع
پانویس
- ↑ الاصابه، ج۷، ص۲۹۵.
- ↑ ابن حجر، تهذیب، ج۱۲، ص۳۲۶.
- ↑ ابوداود، ج۲، ص۳۴۳؛ ر.ک: ابن اثیر، ج۶، ص۲۶۶؛ ذهبی، ج۲، ص۱۹۹.
- ↑ ابونیم، ص۱۴۵.
- ↑ نسائی، ج۴، ص۲۸۹.
- ↑ داداش‌نژاد، منصور، مقاله «ابومالک اسلمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۹۲.