آخرالزمان در احادیث به چه معناست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
آخرالزمان در احادیث به چه معناست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / غیبت امام مهدی / آخرالزمان
مدخل اصلیآخرالزمان در احادیث
تعداد پاسخ۱ پاسخ

آخرالزمان در احادیث به چه معناست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. در ذیل، پاسخ به این پرسش را بیابید. تلاش بر این است که پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه این پرسش، در یک پاسخ جامع اجمالی تدوین گردد. پرسش‌های وابسته به این سؤال در انتهای صفحه قرار دارند.

پاسخ نخست

علی معموری

آقای دکتر علی معموری، در کتاب «دائرة المعارف قرآن کریم» در این‌باره گفته است:

«اصطلاح آخر الزمان در روایات اسلامی در دو معنا به کار رفته است:

  1. آن قسمت از زمان که از آغاز نبوت پیامبر اسلام (ص) تا وقوع قیامت را شامل می‌شود. در بعضی روایات ، پیامبر اسلام (ص) به پیامبر آخر الزمان توصیف شده است[۱]. چنین اتصافی با این مطلب ارتباط دارد که وی خاتم الانبیاء بوده و شریعت وی به دلیل کامل بودن تا پایان این عالَم اعتبار دارد و او پیامبر آخرین قسمت از زمان است.
  2. در بسیاری از روایات اسلامی [۲] اصطلاح آخر الزمان عبارت است از زمانی که در آن منجی بشریت مهدی موعود (ع) ظهور می‌کند [۳] و رویدادهای خاصی در سه مقطع زمانی روی می‌دهد:

در روایات و تفاسیر، بسیاری از نشانه‌های آخر الزمان از اشراط ‌الساعة نیز شمرده شده است؛[۷] از این رو برای جدایی این دو موضوع مباحث آخر الزمان به "حوادث و تحولات اجتماعی در واپسین دوره حیات بشری" اختصاص یافته که معمولا در کتاب‌هایی تحت عنوان "الْمَلاحِمُ والْفِتَن" [۸] و کتاب‌های مربوط به غیبت امام زمان (ع) [۹] بررسی می‌شوند و اشراط ‌الساعة به حوادث طبیعی و دگرگونی‌های کیهانی در آستانه قیامت، مانند: طلوع خورشید از مغرب، پوشیده شدن آسمان از دود، تاریک شدن خورشید و ماه و ستارگان، متلاشی شدن کوه‌ها و... محدود شده ‌است[۱۰][۱۱].

پانویس

  1. بحارالأنوار، ج۹، ص ۲۸۶.
  2. المستدرک علی الصحیحین، ج۴، ص ۴۹۱؛ کشف الغمّه، ج۳، ص ۲۶۵ و عقد الدرر، ص ۹۱
  3. صحیح ترمذی، ج۲، ص ۴۶
  4. تفسیر قمی، ج۲، ص ۳۰۷
  5. کشف الغمّه، ج۳، ص ۲۶۶ و ۲۶۷
  6. کشف الغمّه، ج۳، ص ۲۶۲ و ۲۶۳
  7. روح‌المعانی، مج۱۴، ج۲۶، ص‌۸۰ ـ۸۲‌؛ نمونه، ج۲۱، ص‌۴۴۹ ـ ۴۵۱.
  8. الفتن والملاحم فی‌ آخر الزمان، ابن‌کثیر؛ الملاحم والفتن، ابن‌طاووس.
  9. الغیبه، طوسی.
  10. الکشاف الموضوعی، ج۱، ص‌۹۷ ـ ۱۰۲.
  11. معموری، علی، دائرة المعارف قرآن کریم، ص ۱۱۴-۱۲۴]