آیا فرود آمدن حضرت عیسی از نشانه‌های قیامت است؟ (پرسش)

آیا فرود آمدن حضرت عیسی از نشانه‌های قیامت است؟
آیا فرود آمدن حضرت عیسی از نشانه‌های قیامت است؟
موضوع اصلی	بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلی	مهدویت
	v; t; e;

آیا فرود آمدن حضرت عیسی (ع) از نشانه‌های قیامت است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «درسنامه مهدویت» در این‌باره گفته است:

«فرود آمدن پیامبر بزرگ خدا، عیسی بن مریم هنگام قیام امام مهدی (ع)، از دیدگاه همه مسلمانان، یک واقعیت ثابت و از اموری است که تردید در آن راه ندارد^[۱]. این حادثه بزرگ از شگفت انگیزترین حوادث تاریخ، مهم‌ترین رخدادها، بزرگ‌ترین نشانه‌ها و پرشکوه‌ترین دلیل‌ها بر حقانیت امام مهدی (ع) است. ابوبصیر گوید: به امام صادق (ع)] عرض کردم: "ای پسر رسول خدا! قائم شما اهل بیت کیست؟" فرمود: "ای ابوبصیر! او پنجمین از فرزندان پسرم موسی است. او فرزند سرور کنیزان است و غیبتی می‌کند که باطل جویان در آن شک می‌کنند! خدای تعالی او را آشکار می‌کند و به دست او شرق و غرب عالم را می‌گشاید. روح الله عیسی بن مریم فرود می‌آید و پشت سر او نماز می‌گزارد. زمین به نور پروردگارش روشن می‌شود"^[۲]؛ مسلمانان به پیروی از قرآن کریم، عیسی بن مریم را بنده وارسته و شایسته خدا و پیامبر بزرگ او می‌شمارند و همان‌گونه که قرآن بارها او را به پاکی، طهارت و قداست و احترام یاد می‌کند، از وی تجلیل می‌کنند. به سبب اهمیت این موضوع و شکوه و شخصیت والای آن حضرت است که او، به اراده خدا و برای تقویت حرکت جهانی و نجات بخش امام مهدی (ع) در عصر ظهور، از آسمان فرود می‌آید. روایات بسیاری در این‌باره از پیامبر (ص) و خاندان وحی و رسالت رسیده و در آن، به فرود آمدن حضرت عیسی (ع) و اقتدای او به امام مهدی (ع) و تصدیق و تأیید آن، اصلاح‌گر بزرگ عصرها و نسل‌ها، تصریح شده است^[۳]. بنابراین یکی از حکمت‌های فرود آمدن آن حضرت در قیام امام مهدی (ع)، تقویت این حرکت جهانی و اعتراف و تصدیق به حقانیت آن وجود گرانمایه و امامت او است؛ به‌ویژه آنکه حضرت عیسی (ع) به امام مهدی (ع) اقتدا می‌کند و به امامت او نماز می‌گزارد و امامت او را تصدیق و تأیید می‌کند»^[۴].

پانویس

↑ مقدسی شافعی، عقد الدرر، ص۲۷۴.
↑ "يَا أَبَا بَصِيرٍ هُوَ الْخَامِسُ مِنْ وُلْدِ ابْنِي مُوسَى ذَلِكَ ابْنُ سَيِّدَةِ الْإِمَاءِ يَغِيبُ غَيْبَةً يَرْتَابُ فِيهَا الْمُبْطِلُونَ ثُمَّ يُظْهِرُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَيَفْتَحُ اللَّهُ عَلَى يَدِهِ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا وَ يَنْزِلُ رُوحُ اللَّهِ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ (ع) فَيُصَلِّي خَلْفَهُ وَ تُشْرِقُ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا "؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، باب۳۳، ح۳۱.
↑ ر.ک: سید محمد کاظم قزوینی، امام مهدی (ع)از ولادت تا ظهور، صص ۶۷۸-۶۸۰؛ همچنین ر.ک: صدوق، الامالی، ص۲۷۱، ح۸؛ طبرسی، الاحتجاج، ج۱، ص۴۷۰؛ صدوق، الخصال، ج۱، ص۳۲۰، ح۱؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۸، ص۴۹، ح۱۰؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۲۸۰، ح۲۷، ج۲، ص۳۴۵، ح۳۱.
↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۴۶ - ۱۴۷.

[1] مقدسی شافعی، عقد الدرر، ص۲۷۴.

[2] "يَا أَبَا بَصِيرٍ هُوَ الْخَامِسُ مِنْ وُلْدِ ابْنِي مُوسَى ذَلِكَ ابْنُ سَيِّدَةِ الْإِمَاءِ يَغِيبُ غَيْبَةً يَرْتَابُ فِيهَا الْمُبْطِلُونَ ثُمَّ يُظْهِرُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَيَفْتَحُ اللَّهُ عَلَى يَدِهِ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا وَ يَنْزِلُ رُوحُ اللَّهِ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ (ع) فَيُصَلِّي خَلْفَهُ وَ تُشْرِقُ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا "؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، باب۳۳، ح۳۱.

[3] ر.ک: سید محمد کاظم قزوینی، امام مهدی (ع)از ولادت تا ظهور، صص ۶۷۸-۶۸۰؛ همچنین ر.ک: صدوق، الامالی، ص۲۷۱، ح۸؛ طبرسی، الاحتجاج، ج۱، ص۴۷۰؛ صدوق، الخصال، ج۱، ص۳۲۰، ح۱؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۸، ص۴۹، ح۱۰؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۲۸۰، ح۲۷، ج۲، ص۳۴۵، ح۳۱.

[4] سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۴۶ - ۱۴۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]