ابوالروم بن عمیر عبدری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
ابوالروم بن عمیر عبدری
تصویر قدیمی مکه
نام کاملابوالروم بن عمیر عبدری
جنسیتمرد
کنیهابوالروم
از قبیلهقریش
از تیرهبنی‌عبدالدار
برادرمصعب بن عمیر قرشی
محل زندگی
درگذشت۱۳ هجری
از اصحابپیامبر خاتم
حضور در جنگجنگ احد

مقدمه

وی قرشی و از تیره بنی عبدالدار بن قصی است[۱]. بلاذری[۲]، گفته است در جاهلیت نام او عبدمناف بود، به اسلام گروید و نامش را تغییر داد[۳]. برخی از صحابه‌نگاران، نام او را منصور ذکر کرده‌اند [۴]، اما وی به کنیه ابوالروم شهرت دارد[۵]. به نقل ابن اثیر و ابن عساکر، ابن درید، ابوالروم را لقب دانسته است[۶]، اما ابن درید[۷] این سخن را درباره ابوالروم بن عبد شرحبیل گفته است، نه ابوالروم بن عمیر؛ چنان که نام ابوالروم بن عبد شرحبیل را نیز منصور دانسته، نه ابوالروم بن عمیر را. ابوالروم، برادر پدری مصعب بن عمیر قرشی و مادرش، رومیه است. او جزو مسلمانان نخستین دوران مکه است که با برادرش مصعب در اوایل ظهور اسلام، مسلمان شد و در هجرت دوم مسلمانان، به حبشه هجرت کرد[۸] و پیش از جنگ احد به مدینه آمد و در این جنگ شرکت کرد[۹].

گفته شده بعد از شهادت برادرش مصعب، پرچم او را برافراشت و تا هنگام برگشت مسلمانان به مدینه، پرچم در دست او بود و آن را به مدینه آورد[۱۰]. در گزارشی دیگر، فرشته‌ای در شکل مصعب پرچم را به دست گرفت[۱۱]. ابن هشام گفته است پس از شهادت مصعب، رسول خدا a پرچم را به امام علی S سپرد[۱۲]. ابوالروم هنگام تدفین برادرش مصعب، در قبر او وارد شد و وی را در قبر نهاد[۱۳].

برخی به دلیل شرکت نکردن وی در بدر گفته‌اند ابوالروم از مهاجران حبشه نیست. اگر از مهاجران حبشه بود، باید همراه مسلمانانی که از حبشه برگشتند و در بدر شرکت کردند، در این جنگ شرکت می‌کرد[۱۴]. در رد این سخن گفته‌اند: او از مهاجران به حبشه است، اما در بدر شرکت نکرد، چون همراه گروهی بود که نتوانستند در بدر حاضر شوند[۱۵]. ابن کلبی توجیه دیگری برای شرکت نکردن او در بدر کرده و گفته است او پیش از جنگ خندق از حبشه برگشت و در آن شرکت کرد[۱۶]. سخن ابن هشام نیز مؤید سخن ابن کلبی است[۱۷]. بنابراین، باید او در احد نیز حاضر نباشد، در حالی که واقدی، شرکت او را در احد گزارش کرده است. برخی نیز گفته‌اند ابوالروم از مهاجران مدینه است، نه مهاجران حبشه[۱۸] که وجه این سخن معلوم نیست.

ابوالروم در صلح حدیبیه -سال ششم به همراه رسول خدا a بود. هنگامی که نمایندگان قریش برای پیمان نزد پیامبر آمدند، وی در شمار افرادی بود که برای دیدن خانواده خود به مکه رفت[۱۹]. او زمان خلافت عمر در سال سیزدهم در یرموک کشته شد و نسلی از او باقی نماند [۲۰][۲۱]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن سلام، ص۲۰۴؛ ابن حزم، ص۱۲۶.
  2. بلاذری، ج۱، ص۲۳۱ و ج۹، ص۴۰۹-۴۱۰.
  3. ابن حجر، ج۷، ص۱۲۱.
  4. ابن عساکر، ج۶۶، ص۲۳۴؛ ابن اثیر، ج۵، ص۲۶۰؛ ابن حجر، ج۶، ص۱۷۴.
  5. ابن حجر، ج۶، ص۱۷۴.
  6. ابن اثیر، ج۵، ص۲۶۰؛ ابن عساکر، ج۶۰، ص۳۴۴.
  7. ابن درید، ص۱۶۰.
  8. ابن هشام، ج۱، ص۳۴۷؛ ابن سعد، ج۴، ص۹۱؛ ابن حزم، ص۱۲۶؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۳؛ ابن عساکر، ج۶۰، ص۳۴۵.
  9. واقدی، ج۱، ص۲۳۹.
  10. ابن سعد، ج۳، ص۸۹؛ بلاذری، ج۹، ص۴۰۹.
  11. بلاذری، ج۹، ص۴۰۹.
  12. ابن هشام، ج۳، ص۷۹.
  13. ابن سعد، ج۳، ص۹۰؛ بلاذری، ج۱، ص۴۰۹.
  14. ابن سعد، ج۳، ص۸۹ و ج۴، ص۹۱؛ ابن اثیر، ج۵، ص۱۹۴.
  15. ابن هشام، ج۴، ص۷؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۳.
  16. ابن حجر، ج۷، ص۱۲۱.
  17. ابن هشام، ج۴، ص۷.
  18. بلاذری، ج۱، ص۲۳۳ و ج۹، ص۴۰۹.
  19. واقدی، ج۲، ص۶۰۳.
  20. ابن سعد، ج۴، ص۹۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۳؛ ابن عساکر، ج۶۰، ص۳۴۵.
  21. محمدی، رمضان، مقاله «ابوالروم بن عمیر عبدری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۰۱.