قاضی ابوالطیب
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابوطیب طاهر بن عبدالله بن طاهر طبری بغدادی در سال ۳۴۸ه در آمل متولد شد. فقه را در آن شهر نزد ابوعلی زجاجی فرا گرفت و از ابوسعد بن اسماعیلی و ابوالقاسم بن کجّ در گرگان بهره برد. او سپس برای کسب علوم بیشتر نزد ابوالحسن ماسرجسی در نیشابور رفت و حدود چهار سال نزد وی اقامت گزید. از شاگردانش می‌‌توان به ابواسحاق شیرازی و خطیب بغدادی اشاره کرد. ابوطیب کتاب «مختصر مُزَنی» را شرح کرد و کتبی چند در مورد اصول، مذهب و جدل تألیف نمود. [۱] وی فردی صدوق، مورد اعتماد و عارف به اصول و فروع و خوش خُلق بود و شعر نیز می‌‌سرود. طبری در نهایت به بغداد رفت و آنجا را وطن خویش ساخت و پس از ابوعبداللّه صیمری، به امر قضاوت در محله کرخ پرداخت. در بغداد از افرادی چون موسی بن جعفر بن عرفه و ابوالحسن دارقطنی حدیث شنید و به تدریس روی آورد. ابوطیب که در چهارده سالگی شروع به تعلیم علم نمود، تا آخرین روزهای حیات خویش آن را ادامه داد و سرانجام در روز شنبه بیستم ربیع الاول سال ۴۵۰ه در ۱۰۲ سالگی درگذشت. ابوالحسن بن مهتدی در جامع منصور بر وی نماز گزارد و در مقبره باب حرب بغداد دفن گردید. [۲] ابوطیب به غیر از شرح مختصر مزنی آثار دیگری دارد که عبارت‌اند از: جواب فی السماع و الغناء، تعلیقة الکبری، [۳] شرح الفروع (در مذهب شافعی)، مختصر فی مولد الشافعی (وی در آخر این کتاب جماعتی از اصحاب شافعی را نیز ذکر کرده است). [۴] طبری با بزرگان مذهب حنفی همچون ابوالحسن طالقانی قاضی بلخ و ابوالحسین قدوری مناظراتی داشت که در کتاب طبقات الشافعیة الکبری به تفصیل بیان شده است[۵].[۶]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳
