عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب |
| جنسیت | مرد |
| کنیه | ابو الهیاج |
| پدر | ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب |
| از اصحاب | امام علی |
آشنایی اجمالی
ابوالهیاج عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم الهاشمی، نام مادرش «فقمه» یا «نسمه» دختر همام بن ارقم اسدی، صحابی و پدرش پسر عمو و برادر رضاعی پیامبر (ع) بود[۱] و از آن حضرت (ص) نقل حدیث کرده است.
ایشان از آن پیامبر اکرم(ص) و از پدرش ابوسفیان روایت نموده است. سماک بن حرب از جمله کسانی است که از او روایت کرده است[۲]. برخی ملاقات او را با پیامبر(ص) نفی کرده‌اند[۳]. او در زمره شعرا و مداحان اهل بیت(ع) بود و هنگامی که از عیب جویی و بدگویی عمرو بن عاص به بنی هاشم آگاه شد، نزد معاویه رفت و به رفتار عمرو اعتراض کرد. در سفری همراه حضرت علی(ع) وارد مدائن شد. ابوهیّاج پس از شهادت حضرت علی(ع) با امامه دختر ابوالعاص بن ربیع که همسر حضرت بود، ازدواج کرد[۴]. او دارای اشعاری در مدح امیرمؤمنان(ع) می‌باشد[۵]. دیوان شعر اثر اوست[۶]. ابوهیّاج در سال ۶۱ هـ در واقعه کربلا همراه امام حسین(ع) به شهادت رسید[۷].
آورده‌اند که وی پس از وفات رسول الله (ص) به امام علی بن ابی‌طالب (ع) گروید و همراه آن حضرت در جنگ‌ها شرکت جُست و سپس به امام حسین (ع) پیوست و با آن حضرت (ع) در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید[۸].[۹]
جستارهای وابسته
- بنی‌هاشم (قبیله)
- قریش (قبیله)
- حارث بن عبدالمطلب (جد)
- غزیة بنت قیس بن طریف (جده)
- ربیعة بن حارث بن عبدالمطلب (عمو)
- نوفل بن حارث بن عبدالمطلب (عمو)
- عبدشمس بن حارث بن عبدالمطلب (عمو)
- ابوسفیان بن حارث بن عبدالمطلب (پدر)
- ابوسفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم هاشمی قرشی (پدر)
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
