ادله روایی وجوب پوشش سر و گردن زنان چیست؟ (پرسش)
ادله روایی وجوب پوشش سر و گردن زنان چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث علمای ابرار است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علمای ابرار مراجعه شود.
| ادله روایی وجوب پوشش سر و گردن زنان چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ علمای ابرار |
| مدخل اصلی | حجاب در حدیث |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
پاسخ نخست
آقای حسن علی‌پور وحید در کتاب «مکتب در فرآیند نواندیشی» در این‌باره گفته است:
«احادیث گوناگونی براصل وجوب حجاب بانوان و کیفیت آن تأکید دارند که به چند نمونه اکتفا می‌شود:
- روایت صحیحه مسعدة بن زیاد: «از امام صادق (ع) درباره حد مجاز ظاهر کردن زینت برای زنان سؤال شد. شنیدم که فرمود: وجه و کفین جایز است که آشکار شوند»[۱].
- روایت معتبره أبی‌بصیر: «درباره سخن خداوند عزّوجل: ﴿وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا﴾، از امام صادق (ع) پرسیدم که فرمود: انگشتر و دستبند است»[۲].
- روایت معتبری زراره: از امام صادق (ع) درباره سخن خداوند عزّوجل: ﴿إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا﴾، پرسیدم، فرمود: زینت آشکار، سرمه و انگشتر است»[۳].
- روایت أبی‌الجارود: «امام باقر (ع) درباره ﴿وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا﴾ فرمود: زینت ظاهر، لباس [بیرونی] و سرمه و انگشتر و خضاب دو کف دست و دستبند است»[۴].
- فضیل بن یسار: «از امام صادق (ع) درباره دو ذراع زن پرسیدم که آیا آن دو، مصداق زینتی است که خداوند فرمود جز برای شوهرانشان آشکار نکنند؟ فرمود: بله و آنچه زیر مقنعه هست و آنچه زیر دو دستبند است نیز از زینت شمرده می‌شود [که نباید برای اجنبی مکشوف باشد]»[۵].
- محمد بن مسلم: «از امام باقر (ع) درباره سخن خداوند عزّوجل: ﴿وَالْقَوَاعِدُ مِنَ النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا يَرْجُونَ نِكَاحًا﴾[۶] پرسیدم که چه مقدار از پوشش خود را می‌توانند بردارند؟ فرمود: جلباب»[۷].
- محمد بن اسماعیل بن بزیع: «از امام رضا (ع) درباره کنیزی که از صاحبش بچه‌دار شده پرسیدم که آیا برای وی جایز است تا در برابر مردان نامحرم سرش را برهنه کند؟ فرمود: باید مقنعه بر سر کند»[۸]. سؤال در حالی است که پوشش سر برای کنیزان واجب نبوده و نیز بچه‌دار، حکمش متفاوت است.
- محمد بن مسلم: «امام باقر (ع) فرمود: برای دختری که به سن حیض رسیده، جایز نیست که بدون مقنعه باشد؛ مگر آنکه مقنعه‌ای نداشته باشد و پیدا نکند»[۹].
- عبدالله بن جعفر: «امام رضا (ع) فرمود: لازم نیست که زن سرش را از پسربچه بپوشاند، تا زمانی که پسر بالغ شود که آن هنگام پوشش واجب است»[۱۰]»[۱۱]
پانویس
- ↑ قرب الإسناد، ص۸۲؛ وسائل الشیعة، ج۲۰، ص۲۰۲.
- ↑ الکافی، ج۵، ص۵۲۱؛ روضة المتقین، ج۸، ص۳۵۳؛ وسائل الشیعة، ج۲۰، ص۲۰۱.
- ↑ الکافی، ج۵، ص۵۲۱؛ مکارم الأخلاق، ص۲۳۲.
- ↑ تفسیر القمی، ج۲، ص۱۰۱؛ بحارالأنوار، ج۱۰، ص۳۳.
- ↑ الکافی، ج۵، ص۵۲۱؛ وسائل الشیعة، ج۲۰، ص۲۰۱.
- ↑ «و بر زنان از کار افتاده‌ای که امید زناشویی ندارند» سوره نور، آیه ۶۰.
- ↑ الکافی، ج۵، ص۵۲۲؛ وسائل الشیعة، ج۲۰، ص۲۰۲.
- ↑ الکافی، ج۵، ص۵۲۲؛ وسائل الشیعة، ج۲۰، ص۲۰۷.
- ↑ الکافی، ج۵، ص۵۳۲.
- ↑ قرب الإسناد، ص۳۸۵؛ وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۲۲۹.
- ↑ علی‌پور وحید، حسن، مکتب در فرآیند نواندیشی، ص ۲۱۳.