استبداد در لغت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

«استبداد»[۱] از ریشه «بدد» به معنای عمل به تصمیم و نظر خود بدون توجه به دیدگاه دیگران[۲] است[۳].

پرسش مستقیم

منابع

پانویس

  1. Absolutism..
  2. ابن منظور، لسان العرب، ج۳، ص۳۸۰.
  3. سیدباقری، سید کاظم، عدالت سیاسی در قرآن کریم، ص ۵۹.