امام سجاد از دیدگاه اهل سنت
مقدمه
شافعی، امام سجاد(ع) را فقیهترین اهل مدینه[۱]، محمد بن سعد حضرت را مورد اعتماد، امین، عالیمقام، پرهیزگار و نقل کننده احادیث بسیار[۲] و ابن جوزی آن امام را «سید الفقهاء»[۳] معرفی کرده است. ابن عساکر دمشقی[۴]، ابن حجر عسقلانی[۵]، ذهبی[۶] و برخی دیگر از نویسندگان، مقام علمی امام سجاد(ع) را ستودهاند. فضل و علم امام زین العابدین(ع) چندان آشکار بود که حتی دشمنان نیز بدان اقرار میکردند. یزید بن معاویه علم آن حضرت را ستود[۷] و عبدالملک بن مروان با دیدن آثار سجود و عبادت در امام(ع)، ضمن تمجید فراوان، ایشان را صاحب فضل دانست و گفت: در فضل و علم و دینداری به جایی رسیدهای که پیش از تو کسی جز نیاکانت بدان نرسیدهاند[۸].
امام سجاد(ع) همچون دیگر ائمه(ع) امانتدار علوم انبیای الهی بود و در بالاترین جایگاه علمی قرار داشت. آن حضرت در اینباره فرمود: پس از رحلت پیامبر(ص)، اهل بیت او، وارثان و امینان خداوند در زمین هستند، علم منایا و بلایا (علم به سرنوشت و مقدرات انسانها)، علم نسب، نام شیعیان و پدرانشان همه در نزد ماست[۹]. بر همین اساس، جاحظ[۱۰] و نووی[۱۱] از دانشمندان اهل سنت معتقدند مسلمانان با وجود اختلاف عقیده و افکار، همگی بر عظمت و فضل علی بن الحسین(ع) اتفاق نظر دارند[۱۲].
منابع
- پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ اسلام بخش اول ج۲
پانویس
- ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۵، ص۲۷۴.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۵، ص۲۲۲.
- ↑ ابن جوزی، تذکرة الخواص، ج۲، ص۴۱۲.
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۴۱، ص۳۶۲.
- ↑ ابن حجر، تقریب التهذیب، ج۱، ص۶۹۱.
- ↑ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۳۹۸.
- ↑ ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۱۳۳؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۳۸.
- ↑ سید بن طاووس، فتح الأبواب، ص۱۷۰.
- ↑ صفار، بصائر الدرجات، ص۱۴۰.
- ↑ ابن عنبه، عمدة الطالب، ص۱۹۴.
- ↑ حکیم، اعلام الهدایة، ص۲۵ به نقل از: نووی، تهذیب اللغات و الاسماء، ج۱، ص۳۴۳.
- ↑ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ اسلام بخش اول ج۲، ص۱۸۵.