بحث:آیه اکمال دین در قرآن

مقدمه

آیه اکمال، بخشی از آیه ﴿حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطِيحَةُ وَمَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلَّا مَا ذَكَّيْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلَامِ ذَلِكُمْ فِسْقٌ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ﴾ است که به خاطر جمله ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ﴾ در آن، به نام آیه اکمال دین شهرت یافته است.

فریقین درباره زمان نزول این آیه تنها دو قول را مطرح کرده‌اند: بر اساس قول نخست، نزول آن در "حجة الوداع" و در روز عرفه است و بر اساس قول دوم، نزول آن در "غدیرخم" است.

علامه امینی در کتاب "الغدیر" اسامی و گفتار شانزده نفر از دانشمندان اهل سنت را که حدیث نزول آیه در روز غدیر را نقل کرده‌اند، آورده است.

به اجماع علمای شیعه و عقیده برخی از مفسرین اهل سنت، این آیه پس از نصب حضرت علی(ع) توسط حضرت محمد(ص) به امامت و جانشینی پس از خود در غدیر خم نازل شده است.

رسول خدا(ص) در باب شأن نزول این آیه فرمود: "همانا کمال دین و تمام نعمت و رضای پروردگار به اعلام جانشینی و ولایت علی(ع) توسط من به شما مردم بود".

علامه امینی در "الغدیر" و میر حامد حسین در "عبقات الانوار" با تتبع در کتب اهل سنت شواهد بسیاری از کتب آنان در تأیید و اثبات نازل شدن این آیه در شأن علی(ع) آورده‌اند.

فیض کاشانی در تفسیر صافی می‌نویسد: در مجمع البیان از امام باقر و امام صادق(ع) نقل شده که این آیه پس از این که پیامبر(ص)، حضرت علی(ع) را به هنگام بازگشت از غدیرخم، پیشوای مردم قرار داد نازل گردید و این آخرین امر واجب بود که خداوند نازل فرمود و پس از آن واجب دیگری نازل نشد. سپس در توضیح آن می‌نویسد: فرائض به ولایت کامل گردید. چون پیامبر(ص) همه آنچه را که خداوند از علم در نزد ایشان به ودیعه گذاشته بود به حضرت علی(ع) انتقال داد و سپس از طریق او به ذریّه‌اش یکی پس از دیگری انتقال یافت. پس هنگامی که آنها را در جای خود نشاند، مردم را از رجوع به آنها در حلال و حرام تمکن بخشید و این امر را به قیام یکی پس از دیگری استمرار داد و بدین‌گونه دین را کامل نمود و نعمت را تمام ساخت.

قبل از آیه اکمال، آیه ابلاغ نازل شده بود که فرمان گماشتن حضرت علی(ع) به جانشینی خدا بود: ﴿يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ﴾. برخی از مفسران سنی از قبیل طبری، سیوطی، طنطاوی و آلوسی با شیعه هم نظرند که آیه مذکور در شأن امام علی(ع) نازل شده است.

براساس گزارش صدوق در کتاب "امالی"، پیامبر(ص) درباره این آیه به حضرت علی(ع) فرمود: "اگر آنچه به من امر شد از ولایت تو، که به مردم ابلاغ کنم را انجام نمی‌دادم، موجب حبط عملم می‌شد .

واحدی از مفسرین اهل سنت در "اسباب النزول" با سند خود از ابی‌سعید خدری از اصحاب رسول الله می‌گوید: این آیه در روز غدیر در مورد علی بن ابی‌طالب نازل شد.

ابن ابی حاتم رازی از مفسرین اهل سنت در کتاب "تفسیر القرآن العظیم" و سیوطی در تفسیر "الدر المنثور" نیز این روایت را ذکر کرده‌اند. در "شواهد التنزیل" این دو روایت نیز ذکر شده است: به اسناد خود از حذیفة بن یمان نقل می‌کند: این آیه در مورد حضرت علی(ع) است. وقتی آیه نازل شد، پیامبر دنبال او فرستاد. سپس دستش را بلند کرد و فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ» عبدالله بن ابی اوفی گوید: در روز غدیر خم از رسول الله(ص) شنیدم که این آیه را قرائت می‌کند و دست حضرت علی(ع) را بلند نمود و فرمود: "آگاه باشید که هرکس که من مولای او هستم، علی مولای اوست... خداوندا، تو شاهد باش".

آیه اکمال دین در دائره المعارف قرآن کریم

بخشی از سومین آیه سوره مائده را "آیه اکمال" نامیده‌اند: ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا﴾..

به اجماع عالمان شیعه و عقیده برخی از مفسران اهل سنت، این آیه در قضیه غدیر خم و پس از نصب حضرت علی(ع)به امامت نازل شده است. بسیاری از روایات اهل سنت نیز نزول آیه اکمال را پس از جریان غدیر خم می‌دانند. سیوطی از ابی‌سعید خدری نقل کرده که چون پیامبر(ص)، ولایت علی(ع)را در روز غدیر خم اعلام کرد، جبرئیل این آیه را فرود آورد . او همچنین از ابوهریره نقل می‌کند که چون روز غدیر خم (هجدهم ذی‌حجه) شد، پیامبر(ص)فرمود: «من کنت مولاه فعلی مولاه» و آن هنگام، این آیه نازل شد. خطیب بغدادی نیز می‌گوید: در روز غدیر خم، پیامبر(ص) دست علی بن ابی‌طالب(ع)را گرفت و فرمود: آیا من ولی مؤمنان نیستم؟ جمعیت، ولایت او را تأیید کردند؛ سپس فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلاَهُ » و عمر بن خطاب گفت: ای پسر ابوطالب! بر تو مبارک باد! سرور من و سرور هر مسلمانی شدی. آن‌گاه آیه ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا﴾ نازل شد .