بحث:عقد اخوت
پیمان برادری اول
از جمله اتفاقات دوران قبل از هجرت، پیمان برادری بود که پیامبر بین اصحاب خود برقرار کردند. البته تاریخ دقیق این پیمان مشخص نیست. پیامبر بین مسلمانان مکه (که بعدها مهاجران لقب گرفتند) عقد اخوت بست تا در تحمل آزار و اذیت‌های مشرکان و نیز مشکلاتی که در آینده در راه هجرت برای آنان پیش می‌آمد، یاور یکدیگر باشند. همچنین پیش درآمدی برای حکومت آینده اسلام باشد.
منابع حدیثی و تاریخی می‌گویند: پیامبر در مکه و قبل از هجرت به مدینه، میان ابوبکر و عمر، حمزه بن عبدالمطلب و زید بن حارثه، عثمان و عبدالرحمان بن عوف، زبیر بن عوام و ابن مسعود، عبیدة بن حارث و مصعب بن عمیر و... عقد اخوت بست. در این هنگام امیرالمؤمنین عرض کرد: یا رسول الله بین یاران و اصحاب برادری قرار دادید؛ ولی برای من برادری معرفی نفرمودید؟ حضرت به امیرالمؤمنین فرمود: راضی هستی که من برادرت باشم؟ عرض کرد: بلی. پیامبر فرمود: تو در دنیا و آخرت برادر من هستی. سپس به اصحاب فرمود: با یکدیگر برادر شوید اما این علی، برادر من است[۱].
متأسفانه روایتی را که سیره شامیه معروف به سبل الهدی و الرشاد از ابویعلی نقل می‌کند و آن را صحیح می‌داند که در آن مسئله برادری و اخوت در دوران مکه در چاپ‌های مسند ابویعلی به شکل ناقص آورده شده است و در واقع بخش عمده آن را دزدیده‌اند[۲]. آیا این روشی نیست که در بسیاری از شرایط دیگر نیز عمل کرده‌اند؟[۳].
پانویس
- ↑ السیرة الحلبیة، ج۲، ص۲۷؛ الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۹۸؛ سبل الهدی، ج۳، ص۳۶۳؛ مسند ابی یعلی، ج۱۳، ص۱۶۹، ش۷۲۱۰؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۶، ش۴۲۸۹. (حاکم نیشابوری این روایت را در فصل اختلاف الصحابة فی مقام رسول الله بمکه آورده است. این یعنی این حادثه در مکه و قبل از هجرت اتفاق افتاده است. ذهبی در ذیل آن توضیحی نداده است که این خود دلیل بر قبول این روایت از جانب اوست).
- ↑ «عن یونس بن ابی اسحاق عن أبیه عن البراء عن زید بن حارثه انه قال: اخیت بینی و بین حمزة بن عبد المطلب»؛ مسند ابی یعلی، ج۱۳، ص۱۶۹، ش۷۲۱۰ و ۷۲۱۱.
- ↑ جاودان، محمد علی، جانشین پیامبر، ص ۶۵.