بحث:واقفیه
مقدمه
واقفیه: یکی از فرقه‌های مذهب شیعه که امام هفتم را آخرین امام می‌دانند. این اصطلاح از "وقف" یعنی توقف گرفته شده است و چون این فرقه معتقد بودند که امامت در وجود امام کاظم(ع) متوقف شده و او امام مهدی منتظر است و زنده است، به آنان واقفیه گفته شده است.
انگیزه سران این تفکر، طمع به خمس و اموالی بود که از امام موسی بن جعفر(ع) نزد آنان بود و می‌خواستند آن را برای خود بردارند و به امام بعدی یعنی حضرت رضا(ع) تحویل ندهند[۱].
مقدمه
"واقفه" فرقه‌ای از شیعه هستند که امام موسی بن جعفر (ع) را آخرین امام می‌دانند و می‌گویند او زنده و مهدی منتظر است. این فرقه علاوه بر عقیده غلطی که در امر امامت داشتند، عقاید خرافی دیگری از قبیل تناسخ و وحدت وجود و غلو داشتند[۲][۳].
واقفیه
فرقه دیگری که در زمان امام هادی(ع) در جامعه حضور داشت و به عنوان فرقه‌ای از شیعیان شناخته می‌شد، فرقه «واقفیه» یا «واقفه» بود که به آنان ممطوره هم می‌گفتند[۴]. آنان پس از شهادت امام کاظم(ع) ادعا کردند آن امام از دنیا نرفته، بلکه غایب شده است؛ از این رو، در امامت امام کاظم(ع) توقف کردند[۵]. امام هادی(ع) در پاسخ به کسی که از ایشان پرسید آیا می‌تواند در قنوت نماز، ممطوره (واقفیان) را نفرین و لعن کند، اجازه داد که آنان را نفرین کند[۶].[۷]
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۴۲.
- ↑ معارف و معاریف، ج ۱۰، ص ۲۹۹.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۵۳.
- ↑ مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص۴۲۶ - ۴۲۷.
- ↑ نوبختی، فرق الشیعه، ص۶۸.
- ↑ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۷۶۲، ش۸۷۹.
- ↑ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ اسلام بخش دوم ج۲ ص۱۹۵.