بحث:چه زمانی ندای آسمانی تحقق پیدا می‌کند؟ (پرسش)

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

پاسخ جامع

چه زمانی ندای آسمانی تحقق پیدا می‌کند؟

حتمی بودن ندای آسمانی

انواع نداهای آسمانی

  1. نداهای پیش از ظهور
    1. دو ندای آسمانی از جبرئیل در شب و روز ۲۳ ماه رمضان و دو ندای شیطان از زمین در مقابل او: امام صادق(ع) فرمودند:[۴] «قائم(ع) خروج نخواهد کرد تا اینکه به اسم او ندا شود از جوف آسمان در شب جمعه بیست و سوم ماه رمضان، پس بگوید آگاه باشید که فلان بن فلان (اسم او و اسم پدر او)، قائم آل محمد(صلی الله علیه وآله) است، پس بشنوید از وی و اطاعت کنید او را، پس چیزی از خلق خدا نماند که دارای روح باشد، مگر اینکه آن صیحه را بشنود، خوابیده را بیدار کند و سراسیمه به صحن خانه بیرون دود و باکره را از جای خود بیرون دواند و ایستاده نیز از خانه بیرون دود، از هیبت آن صیحه که می‌شنوند و آن صیحه جبرئیل است».[۵]
    2. ندایی غیر آسمانی از ناحیه دمشق: امام باقر(ع) به جابر جعفی فرمودند:[۶] «هیچ دست و پا حرکت مده تا علاماتی را که ذکر می‌کنم ببینی. از جمله فرمودند: و منادی از آسمان ندا کند و صدایی بیاید شما را از ناحیه دمشق به فتح».[۷]
    3. ندایی در اولین رجب هنگام ظهور بلند شود که می‌‌گوید: «﴿﴿أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ[۸].[۹]»[۱۰]
  2. نداهای هنگام ظهور
    1. در سومین رجب هنگام ظهور مردم بدن آشکاری را در چشمه خورشید خواهند دید که ندا کند:[۱۱] «آگاه باشید خداوند برانگیخت فلان بن فلان را یعنی محمد بن الحسن بن علی بن تا نسب او را به علی(ع) می‌رساند. سپس پیامبراکرم(ص) فرمودند: در این ندا هلاک ظالمین است، پس در آن وقت فرج خواهد آمد و خداوند شفا خواهد داد سینه‌های مؤمنین را و خشم دل‌های ایشان را خواهد برد».[۱۲]
    2. ندای حضرت مهدی(ع) در ذیحجه‌:[۱۳] «آن حضرت به صدایی که همه عالم بشنوند از مکه خود را معرفی می‌کند و مردم را به سوی خود دعوت می‌کند».[۱۴]
    3. ندای جبرئیل در ذیحجه: امام صادق(ع) فرمودند:[۱۵] «اول کسی که با قائم(ع) بیعت می‌کند جبرئیل است در صورت مرغ سفیدی، آن‌گاه یک پای خود را بر بیت الله الحرام می‌گذارد و پای دیگر بر بیت المقدس و به آواز رسا ندا می‌کند که همه خلایق بشنوند «﴿﴿أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ[۱۶]»[۱۷]»[۱۸]
    4. ندای امر به خروج به سوی مکه برای نصرت او: پیامبر(ص) فرمودند:[۱۹] «هرگاه هنگام خروج قائم شود (خروج غیر ظهور، است وقتی است که قیام به شمشیر می‌کند) منادی از آسمان ندا می‌کند: قطع شد و تمام شد مدت ستمگران، بهترین امت محمد(ص) والی امر شد، پس ملحق شوید به مکه، پس خارج می‌شوند به سوی او نجباء از مصر و ابدال از شام و مردان قوی‌دل از عراق که رهبان صفتند در شب و شیرانند در روز».[۲۰]
  3. نداهای پس از ظهور
    1. در دومین رجب بعد از ظهور ندایی بلند شود که می‌‌گوید: «﴿﴿أَزِفَتِ الْآزِفَةُ[۲۱][۲۲]»[۲۳]
    2. متمم ندای امر به خروج به سوی مکه برای نصرت امام زمان(ع): این ندا یا ندای مستقلی بعد از بیعت است و یا جزء یکی از این دو نداء، مثلاً امر به خروج به سوی مکه برای نصرت امام زمان(ع) و یا ندای در روز عاشورا به دستور حضرت بعد از قتل نفس زکیه خواهد بود.[۲۴]
    3. ندای در روز عاشورا، به دستور حضرت بعد از قتل نفس زکیه: عمار یاسر نقل کرده:[۲۵] «بعد از قتل نفس زکیه و برادرش منادی از آسمان ندا کند ایها الناس، امیر شما فلان است و آن مهدی(ع) است که پر می‌کند زمین را از قسط و عدل بعد از آنکه از جور و ظلم پرشده».[۲۶]
  • در میان روایات یاد شده تنها روایات ۲۳ رمضان معتبر و قابل استناد می‌باشد. اما روایاتی که از شب نیمه رمضان سخن گفته‌اند به هیچ وجه قابل اعتماد و استناد نیستند؛ زیرا، آنها از طریق عامه رسیده‌اند و مربوط به ندا نمی‌باشند، همچنین برخی از آنها به "صوت"، "هَدهٌ"و "هَزهٌ" تعبیر شده است.[۲۷]

نتیجه‌گیری

پاسخ تفصیلی

حتمی بودن ندای آسمانی

  1. پیش از ظهور: آنچه مشهور است این است که صیحه آسمانی، در ماه مبارک رمضان اتفاق خواهد افتاد.
  2. هنگام ظهور: ندای آسمانی هم زمان با ظهور حضرت مهدی(ع) رخ خواهد داد.
  3. پس از ظهور: با متفاوت بودن ظهور با قیام، زمان نداهای آسمانی را پس از ظهور و پیش از قیام می-دانند.[۳۱]

انواع نداهای آسمانی

  1. نداهای پیش از ظهور
    1. دو ندای آسمانی از جبرئیل در شب و روز ۲۳ ماه رمضان و دو ندای شیطان از زمین در مقابل او: در شب بیست و سوم، جبرئیل چنان صیحه‌ای می‌‌زند که همه عالم بشنوند و خوابیده‌ها بیدار شوند که حق با مهدی(ع) و شیعیان است. امام صادق(ع) فرمودند:[۳۲] «قائم(ع) خروج نخواهد کرد تا اینکه به اسم او ندا شود از جوف آسمان در شب جمعه بیست و سوم ماه رمضان، پس بگوید آگاه باشید که فلان بن فلان (اسم او و اسم پدر او)، قائم آل محمد(صلی الله علیه وآله) است، پس بشنوید از وی و اطاعت کنید او را، پس نماند چیزی از خلق خدا که دارای روح باشد مگر اینکه آن صیحه را بشنود، پس خوابیده را بیدار کند و سراسیمه به صحن خانه بیرون دود و باکره را از جای خود بیرون دواند، و ایستاده نیز از خانه بیرون دود، از هیبت آن صیحه که می‌شنوند و آن صیحه جبرئیل است».[۳۳]
    2. ندایی غیر آسمانی از ناحیه دمشق: امام باقر(ع) به جابر جعفی فرمودند:[۳۴] «هیچ دست و پا حرکت مده تا علاماتی را که ذکر می‌کنم ببینی. از جمله فرمودند: و منادی از آسمان ندا کند و صدایی بیاید شما را از ناحیه دمشق به فتح»[۳۵]
    3. ندایی در اولین رجب هنگام ظهور بلند شود که می‌‌گوید: «﴿﴿أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ[۳۶][۳۷]»[۳۸]
  2. نداهای هنگام ظهور
    1. در سومین رجب هنگام ظهور که خداوند امام زمان(ع) را در هنگام ظهور در میان یارانی فراوان برانگیخت: بدن آشکاری را در چشمه خورشید خواهند دید که ندا کند:[۳۹] «آگاه باشید خداوند برانگیخت فلان بن فلان را یعنی محمد بن الحسن بن علی بن تا نسب او را به علی(ع) می‌رساند. سپس پیامبراکرم(ص) فرمودند: در این ندا هلاک ظالمین است، پس در آن وقت فرج خواهد آمد و خداوند شفا خواهد داد سینه‌های مؤمنین را و خشم دل‌های ایشان را خواهد برد».[۴۰]
    2. ندای حضرت مهدی(ع) در ذیحجه‌:[۴۱] «آن حضرت به صدایی که همه عالم بشنوند از مکه خود را معرفی می‌کند و مردم را به سوی خود دعوت می‌کند».[۴۲]
    3. ندای جبرئیل در ذیحجه: حضرت صادق(ع) فرمودند:[۴۳] «اول کسی که با قائم(ع) بیعت می‌کند جبرئیل است به صورت مرغ سفیدی، آن‌گاه یک پای خود را بر بیت الله الحرام می‌گذارد و پای دیگر بر بیت المقدس و به آواز رسا ندا می‌کند که همه خلایق بشنوند «﴿﴿أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ[۴۴]»[۴۵]»[۴۶]
    4. ندای امر به خروج به سوی مکه برای نصرت او: پیامبر(ص) فرمودند:[۴۷] «هرگاه هنگام خروج قائم شود (خروج غیر ظهور، است وقتی است که قیام به شمشیر می‌کند) منادی از آسمان ندا می‌کند: قطع شد و تمام شد مدت ستمگران، بهترین امت محمد(ص) والی امر شد، ملحق شوید به مکه، پس خارج می‌شوند به سوی اونجباء از مصر و ابدال از شام و مردان قوی‌دل از عراق که رهبان صفتند در شب و شیرانند در روز».[۴۸]
    5. امام صادق(ع) فرمودند:[۴۹] «ألا ان الحق فی عثمان و شیعته، ألا ان عثمان قتل مظلوما» ندای ابلیس در مقابل ندای جبرئیل است که به حقانیت با عثمان و پیروانش و کشته شدن عثمان به طور مظلومانه سخن می‌‌گوید.[۵۰]
    6. امام صادق(ع) فرمودند:[۵۱] «صدای جبرئیل از آسمان است و صدای ابلیس از زمین، پس پیروی کنید صدای اول را و بپرهیزید از این‌که به صدای دوم مفتون شوید. این ندای دوم را اول روز است در همان روز بیست و سوم، اما به نام امیر المؤمنین(ع)».[۵۲]
  3. نداهای پس از ظهور
    1. در دومین رجب بعد از ظهور که امام(ع) ظاهر است و در کوفه با یارانی فراوان از جن و انس و ملائکه خواهد بود ندایی بلند شود که می‌‌گوید: «﴿﴿أَزِفَتِ الْآزِفَةُ[۵۳][۵۴]»[۵۵]
    2. متمم ندای امر به خروج به سوی مکه برای نصرت امام زمان(ع): این ندا یا ندای مستقلی بعد از بیعت است و یا جزء یکی از این دو نداء، مثلاً امر به خروج به سوی مکه برای نصرت امام زمان(ع) و یا ندای در روز عاشورا به دستور حضرت بعد از قتل نفس زکیه خواهد بود.[۵۶]
    3. ندای در روز عاشورا، به دستور حضرت بعد از قتل نفس زکیه: عمار یاسر نقل کرده:[۵۷] «بعد از قتل نفس زکیه و برادرش منادی از آسمان ندا کند ایها الناس، امیر شما فلان است و آن مهدی(ع) است که پر می‌کند زمین را از قسط و عدل بعد از آنکه از جور و ظلم پرشده».[۵۸]
    4. امام صادق(ع) فرمودند:[۵۹] «ندا می‌شود به اسم قائم و او در پشت مقام ابراهیم ایستاده است، پس او را می‌آورند و گفته می‌شود دیگر چه انتظاری داری به نام تو ندا شد، پس دست او را می‌گیرند و با او بیعت می‌کنند».[۶۰]
  • در میان روایات یاد شده تنها روایات ۲۳ رمضان معتبر و قابل استناد می‌باشد. اما روایاتی که از شب نیمه رمضان سخن گفته‌اند به هیچ وجه قابل اعتماد و استناد نیستند، زیرا:
  1. همه آنها از طریق عامه رسیده‌اند و از طریق اهل بیت نرسیده‌اند.
  2. مربوط به ندا نیستند، بلکه مربوط به یک صدای دل خراش هستند که موجب هلاک شدن، کر و کور شدن هستند، چنانکه در متن آن‌ها تصریح شده است.
  3. در برخی از آنها تعبیر "هَدهٌ" آمده، که به معنای صدای فرو ریختن دیوار، کوه و امثال آنها است.[۶۱]
  4. و در برخی از آنها تعبیر "هَزهٌ" آمده[۶۲] که به معنای حرکت، لرزه و زلزله است[۶۳].[۶۴]

نتیجه‌گیری

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ر.ک. مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟
  2. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴؛ مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟
  3. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳ ، ص ۱۲۳
  4. صافی گلپایگانی، لطف الله، منتخب الاثر، ص ۵۶۰، ح ۳؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ۱۱۹، ح ۴۸
  5. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳-۲۳۴
  6. طوسی، محمد بن حسن، غیبت طوسی، ص ۴۴۲، ح ۴۳۴؛ حر عاملی، محمد حسن، اثباة الهداة، ج ۳، ۷۲۸، ح ۵۱
  7. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳-۲۳۴
  8. «و ستمکارتر از آن کس که بر خداوند دروغ بندد کیست؟ آنان بر پروردگارشان (در رستخیز) عرضه خواهند شد و گواهان می‌گویند: اینانند که بر پروردگار خود دروغ بستند؛ هان! لعنت خداوند بر ستمکاران باد!» سوره هود، آیه 18.
  9. سوره هود، آیه ۱۸
  10. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳-۲۳۴
  11. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴؛ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳ ، ص ۱۲۳
  12. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴
  13. حر عاملی، محمد حسن، اثباة الهداة، ج ۳، ۵۸۲، ح ۷۷۱؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ۳۰۶، ح ۷۹
  14. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳-۲۳۴
  15. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ۲۸۵، ح ۱۸؛ طوسی، محمد بن حسن، غیبت طوسی، ص ۴۶۴، ح ۴۷۹؛ صافی گلپایگانی، لطف الله، منتخب الاثر، ص ۵۵۷، ح ۱۸.نعمانی، محمد بن ابراهیم، غیبت نعمانی، ص ۱۷۶؛ صافی گلپایگانی، لطف الله، منتخب الاثر، ص ۵۷۸، ح ۳
  16. «فرمان (عذاب) خداوند در رسید، به شتاب آن را مخواهید، پاکا و فرا برترا که اوست از آنچه (با وی) شریک می‌دارند» سوره نحل، آیه 1.
  17. سوره نحل، آیه ۱
  18. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳-۲۳۴
  19. نعمان، محمد بن محمد، اختصاص، ص ۲۰۸؛ حر عاملی، محمد حسن، اثباة الهداة، ج ۳، ۵۵۷، ح ۶۰۷.
  20. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳-۲۳۴
  21. «(رستخیز) نزدیک شونده، نزدیک شد» سوره نجم، آیه 57.
  22. سوره نجم، آیه ۵۷
  23. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳-۲۳۴
  24. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳-۲۳۴
  25. طوسی، محمد بن حسن، غیبت طوسی، ص ۴۶۴، ح ۴۷۹؛ صافی گلپایگانی، لطف الله، منتخب الاثر، ص ۵۵۷، ح ۱۸؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، غیبت نعمانی، ص ۱۷۶؛ صافی گلپایگانی، لطف الله، منتخب الاثر، ص ۵۷۸، ح ۳
  26. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳-۲۳۴
  27. ثعلبی، ابو اسحاق احمد، الکشف و البیان، ج ۷، ص ۱۵۷؛ قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج ۱۳، ص ۸۹
  28. ر.ک. مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟؛ زمانی، سید حسن، نشانه‌های قیام حضرت مهدی، ص ۴۳ ـ ۴۴
  29. ر.ک. مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟
  30. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴؛ مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟
  31. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳ ، ص ۱۲۳
  32. صافی گلپایگانی، لطف الله، منتخب الاثر، ص ۵۶۰، ح ۳؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ۱۱۹، ح ۴۸
  33. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴
  34. طوسی، محمد بن حسن، غیبت طوسی، ص ۴۴۲، ح ۴۳۴؛ حر عاملی، محمد حسن، اثباة الهداة، ج ۳، ۷۲۸، ح ۵۱
  35. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴
  36. «و ستمکارتر از آن کس که بر خداوند دروغ بندد کیست؟ آنان بر پروردگارشان (در رستخیز) عرضه خواهند شد و گواهان می‌گویند: اینانند که بر پروردگار خود دروغ بستند؛ هان! لعنت خداوند بر ستمکاران باد!» سوره هود، آیه 18.
  37. سوره هود، آیه ۱۸
  38. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴
  39. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴؛ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳ ، ص ۱۲۳
  40. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴
  41. حر عاملی، محمد حسن، اثباة الهداة، ج ۳، ۵۸۲، ح ۷۷۱؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ۳۰۶، ح ۷۹
  42. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴
  43. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ۲۸۵، ح ۱۸. طوسی، محمد بن حسن، غیبت طوسی، ص ۴۶۴، ح ۴۷۹؛ صافی گلپایگانی، لطف الله، منتخب الاثر، ص ۵۵۷، ح ۱۸.نعمانی، محمد بن ابراهیم، غیبت نعمانی، ص ۱۷۶؛ صافی گلپایگانی، لطف الله، منتخب الاثر، ص ۵۷۸، ح ۳
  44. «فرمان (عذاب) خداوند در رسید، به شتاب آن را مخواهید، پاکا و فرا برترا که اوست از آنچه (با وی) شریک می‌دارند» سوره نحل، آیه 1.
  45. سوره نحل، آیه ۱
  46. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴
  47. نعمان، محمد بن محمد، اختصاص، ص ۲۰۸؛ حر عاملی، محمد حسن، اثباة الهداة، ج ۳، ۵۵۷، ح ۶۰۷
  48. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴
  49. طوسی، محمد بن حسن، غیبت طوسی، ص ۴۵۴، ح ۴۶۱؛ نعمان، محمد بن محمد، مفید، ج ۲، ۳۴۸
  50. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴
  51. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ۲۰۶، ح ۳۹
  52. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴
  53. «(رستخیز) نزدیک شونده، نزدیک شد» سوره نجم، آیه 57.
  54. سوره نجم، آیه ۵۷
  55. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴
  56. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴
  57. طوسی، محمد بن حسن، غیبت طوسی، ص ۴۶۴، ح ۴۷۹؛ صافی گلپایگانی، لطف الله، منتخب الاثر، ص ۵۵۷، ح ۱۸؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، غیبت نعمانی، ص ۱۷۶؛ صافی گلپایگانی، لطف الله، منتخب الاثر، ص ۵۷۸، ح ۳
  58. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴
  59. نعمانی، محمد بن ابراهیم، غیبت نعمانی، ص ۱۷۶؛ صافی گلپایگانی، لطف الله، منتخب الاثر، ص ۵۷۸، ح ۳
  60. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴
  61. انصاری نصری، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۵، ص ۴۹
  62. دیلمی، الفردوس بمأثور الخطاب، ج ۵، ص ۴۵۵، ح ۸۷۲۹
  63. انصاری نصری، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۵، ص ۸۶
  64. ر.ک. مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟؛ زمانی، سید حسن، نشانه‌های قیام حضرت مهدی، ص ۴۳ - ۴۴
  65. ر.ک. مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟؛ زمانی، سید حسن، نشانه‌های قیام حضرت مهدی، ص ۴۳ ـ ۴۴؛ خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۴