جندب بن حجیر خولانی در تراجم و رجال
مقدمه
جندب فرزند حجر و به قولی حجیر از نیروهای رزمنده و مجاهد شیعه و از اصحاب علی (ع) بود که در جنگ صفین در رکاب آن حضرت جنگید و فرماندهی کنده و ازد را به عهده داشت. وی پس از شهادت امیرالمؤمنین (ع) در ایمان و اعتقاد به ولای اهل بیت (ع) پایدار ماند و در واقعه عاشورا در بین راه قبل از رسیدن حر بن یزید ریاحی به حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) ملحق و با حضرت به کربلا آمد و در روز عاشورای سال ۶۱ هجری در رکاب آن حضرت با فرزندش حجر بن جندب به شهادت رسیدند[۱].
در شخصیت و فضیلت او همین بس که در زیارت ناحیه مقدسه بر او درود و سلام فرستاده شده است: «السَّلَامُ عَلَى جُنْدَبِ بْنِ حُجْرٍ الْخَوْلَانِيِّ»[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ اعیان الشیعه، ج۴، ص۲۴۲، شرح بیشتر را در کتاب اصحاب امام حسین (ع) از مدینه تا کربلا، اثر دیگر مؤلف، در ترجمه جندب بن حجر ملاحظه نمایید.
- ↑ زیارت ناحیه مقدسه، بحار الانوار، ج۴۵، ص۷۲.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۰۶.