حارث بن بلال مزنی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

حارث منسوب به مزینه از معد بن عدنان است[۱]. ابن حجر[۲] گوید: سیف در کتاب فتوح، وی را در زمره صحابه‌ای دانسته است که با خالد بن ولید بود. هنگامی که خالد خواست صحابه را بین خود و حارث بن مثنی بن حارثه تقسیم کند، او را نزد مثی فرستاد. همچنین سیف گوید: حارث، کارگزار رسول خدا (ص) در یمن بر نیمی از تیره بنی جدیله، از قبیله بنی طی بود[۳]. ابن حجر[۴] در قسم چهارم الاصابه توهمات) از حارث بن بلال دیگری یاد کرده و گفته است: اصل وی بلال بن حارث است که به حارث بن بلال قلب شده و او غیر از حارث بن بلال - صاحب مدخل - است. تصور قلب شدن «بلال بن حارث» به «حارث بن بلال» روایتی است که در برخی منابع[۵]، آن روایت به بلال بن حارث نسبت داده شده است. در حالی که در منابعی نیز آن روایت از حارث بن بلال است و روایت چنین است: به رسول خدا عرض کردم: ای رسول خدا، آیا حج، به خصوص از ما فسخ (جمع شدن حج و عمره) شده است یا از همه مردم؟ حضرت فرمود: برداشته شدن حج به شما اختصاص دارد[۶]. این روایت مخالف نظر اهل سنت است که حج را با عمره جمع نمی‌کنند؛ لذا به گفته ابن ماجه[۷]، احمد بن حنبل گفته است: به نظر من حدیث بلال ثابت نیست و حارث بن بلال را نیز نمی‌شناسم. سپس گفته است: بر فرض شناخته شدن حارث بن بلال نیز، با توجه به اینکه بازده صحابی دیگر به فسخ حج (جمع نشدن حج و عمره) رأی داده‌اند، حدیث او موضوع (جمع بین حج و عمره) را ثابت نمی‌کند. افزون بر این، احمد بن حنبل، ابن قدامه[۸] و ابن حزم[۹] نیز حارث را مجهول دانسته‌اند. به نظر می‌رسد حارث بن بلال صحابی که ابن حجر آن را در قسم نخست صحابه) آورده[۱۰] با حارث بن بلال که در قسم چهارم (توهمات)[۱۱] ذکر شده یکی است، و تنها علت ذکر وی در توهمات و یا مجهول دانستن وی نادرست شمردن روایتی است که در آن جمع حج و عمره را مجاز دانسته است. شاهد مطلب نیز آن است که از حارث بن بلال روایت دیگری نیز نقل شده[۱۲] و گفته شده که حارث بن بلال از طرف رسول خدا (ص) عامل جمع‌آوری زکات بخشی از قبیله طی بود[۱۳].

بنابراین تنها یک نفر به نام حارث بن بلال وجود دارد که صحابی است و روایت فسخ حج نیز از او نقل شده و قلبی صورت نگرفته است؛ لذا ابن عبدالبر[۱۴] نیز در شرح حال بلال بن حارث، حدیث فسخ را برای بلال نیاورده است. ابن اثیر[۱۵] نیز نسبت این روایت را به حارث بن بلال صواب دانسته و به نعیم بن حماد که روایت را از بلال بن حارث نقل کرده، نسبت خطا داده است. ابونعیم[۱۶] این روایت را، هم از بلال بن حارث و هم از حارث بن بلال نقل کرده، اما گفته است: صواب، صدور روایت از حارث بن بلال است و عنوان مدخل را نیز حارث بن بلال آورده است.[۱۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۴، ص۵۹۲.
  2. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۶۰.
  3. طبری، تاریخ، ج۳، ص۴۱۱.
  4. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۶۲.
  5. بنگرید: ابن قدامه، عبدالرحمان بن قدامه، الشرح الکبیر، ج۳، ص۴۱۶؛ ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۲۸؛ دارمی، سنن، ج۲، ص۵۰.
  6. طبرانی، المعجم الکبیر، ج۱، ص۳۷۰.
  7. ابن ماجه، سنن، ج۲، ص۹۹۴.
  8. ابن قدامه، عبدالرحمان بن قدامه، الشرح الکبیر، ج۳، ص۲۴۷.
  9. ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ج۷، ص۱۰۸.
  10. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۶۰.
  11. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۶۲.
  12. ابن قدامه، عبدالرحمان بن قدامه، الشرح الکبیر، ج۶، ص۱۶۹.
  13. احمدی میانجی، علی، مکاتیب الرسول، ج۱، ص۱۲.
  14. ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱، ص۲۶۱.
  15. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۲.
  16. ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۸۰۹.
  17. محمدی، رمضان، مقاله «حارث بن بلال مزنی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۵۰-۴۵۱.