حضرت لوط در علوم قرآنی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث حضرت لوط است. حضرت لوط از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حضرت لوط در قرآن - حضرت لوط در علوم قرآنی - حضرت لوط در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
حضرت لوط (ع) از پیامبران خدا است که به حضرت ابراهیم (ع) ایمان آورد و همراه وی به فلسطین مهاجرت کرد.
طبرسی در مجمع البیان در ذیل آیه ﴿فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ وَقَالَ إِنِّي مُهَاجِرٌ إِلَى رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ﴾[۱] از ابن‌عباس و ابن‌زید و جمهور مفسران نقل کرده است که لوط پسرخواهر ابراهیم (ع) بود؛ ولی در تورات [۲] گفته شده است لوط برادرزاده ابراهیم (ع) بود.
نام حضرت لوط (ع) ۲۷ بار در قرآن کریم ذکر شده است. بعثت ایشان در فلسطین صورت گرفت و با وجود نبوت حضرت ابراهیم (ع) او نیز در محیط زندگی خویش نبوت یافت. از آیات قرآن کریم برمی‌آید کسی به او ایمان نیاورد و همسرش نیز از جمله غیرمؤمنان بود که مشمول عذاب الهی قرار گرفت [۳].[۴]
شهر قوم لوط
﴿وَجَاءَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ﴾[۵]. از لوط ۲۷ بار در قرآن مجید یاد شده است[۶] عمل قبیح لواط را قوم لوط برای اولین بار در تاریخ انجام دادند[۷]. لوط به قوم خویش هشدار داد که هنگام طلوع صبح نسل آنها ریشه‌کن خواهد شد اگر به میهمانانش تعرض کنند «بدیهی است عذابی که در این شرایط نازل می‌گردد بسیار وحشت‌آور و حسرت بارتر است»[۸]. نام شهر‌های قوم لوط که به عذاب الهی دچار شدند سودوم و عموره (= عاموره) است[۹].
- «سدوم» که اکنون «اسدم» نامیده می‌شود بر فراز کوه نمک در جنوب غربی دریای لوط [[[بحر المیت]]] واقع است.
- «عموره» که اکنون «عمریه» نامیده می‌شود در سمت جنوب دریای لوط واقع بوده[۱۰]. از دو شهر «سدوم و عموره» به خصوص به عنوان مراکز شرارت و فساد یاد شده است[۱۱].[۱۲].[۱۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «آنگاه لوط به او گروید و (ابراهیم) گفت: من به سوی پروردگارم هجرت می‌کنم که اوست که پیروزمند فرزانه است» سوره عنکبوت، آیه ۲۶.
- ↑ سفر تکوین، باب ۱۴.
- ↑ خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۵۴۱؛ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، جلد۶، صفحه ۲۱۶؛ هاکس، جیمز، قاموس کتاب مقدس، صفحه ۸۸۱، مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۱۶، صفحه ۲۴۸؛ خرمشاهی، بهاءالدین، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، جلد۲، صفحه ۱۹۴۱؛ رسولی، هاشم، قصص قرآن، جلد۱، صفحه ۲۰۱.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۳۸۵۲.
- ↑ «و مردم شهر شادی‌کنان باز آمدند» سوره حجر، آیه ۶۷.
- ↑ دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ص۱۹۴۱.
- ↑ قصه‌های قرآن و انبیاء، ص۲۵۰.
- ↑ خلاصه تفاسیر، ص۶۷۶.
- ↑ دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ص۱۹۴۱.
- ↑ اطلاعات قرآنی، ص۴۷۹.
- ↑ دایرة المعارف کتاب مقدس، ص۸۱۰.
- ↑ پیدایش ۱۸: ۲۰: متی ۱۵:۱۰.
- ↑ فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص۷۳۰.