دولت بسیط
مقدمه
«دولت بسیط»، که نام دیگر آن دولت تکبافت یا واحد است، در مقابل دولت مرکب یا چند پارچه قرار می‌گیرد و منظور از آنها دولت‌هایی هستند که دارای حاکمیت یکپارچه هستند، و به لحاظ اینکه فاقد اجزای ترکیبی هستند، بسیط نامیده می‌شوند. دولت بسیط دارای یک قانون اساسی - هر چند در دو یا چند نسخه - بوده و همۀ اجزای حاکمیت را در سراسر قلمروهای خود در اختیار دارد. دولت بسیط می‌تواند در درون خود دارای تقسیم‌بندی‌های ادارای به صورت متمرکز و غیرمتمرکز باشد، اما هیچ گاه دارای دولت داخلی در بطن خود نیست. از کشورهای غربی، دولت‌هایی چون فرانسه، انگلستان، ایتالیا، یونان، و از کشورهای اسلامی، دولت‌هایی چون ایران، مصر، سوریه، اردن و عراق، بسیط هستند. در دولت‌های بسیط، نهادهای اساسی نیز یگانه هستند و دولت دارای یک قوۀ مقننه و یک قوۀ مجریه و یک قوۀ قضاییه است و حاکمیت هر قوه در تمامی قلمروی دولت نافذ است. در دولت بسیط، همه عناصر تشکیل‌دهنده دولت یکپارچه است، مانند جمعیت، قلمرو، حکومت و حاکمیت، و در صورت وجود قومیت‌های متعدد و یا استان‌های مجزا و نیز مراکز تصمیم‌گیری مختلف، همه از یک قانون عام پیروی می‌کنند و اگر برای اقلیت‌ها مقررات خاصی وجود دارد، از یک مرکز قانونگذاری ناشی می‌شود و از یک اقتدار سیاسی تبعیّت می‌کنند[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ درآمدی بر فقه سیاسی، ص۲۳۰ - ۲۲۹.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی ج۲، ص ۶۰.