رابطه وحی با زبان تحلیل زبان‌شناختی وحی (مقاله)
| رابطه وحی با زبان تحلیل زبان‌شناختی وحی | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی پژوهشی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | حسن جعفری |
| موضوع | مجاری علم لدنی امام، وحی |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه پژوهش‌های اعتقادی کلامی |
| وابسته به | دانشگاه آزاد اسلامی |
| محل نشر | ساوه، ایران |
| تاریخ نشر | پاییز ۱۳۸۸ |
| شماره | ۱۵ |
| تعداد صفحات | ۲۶ |
| شماره صفحات | از صفحه ۵۵ تا ۸۰ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه تخصصی مجلات نور |
رابطه وحی با زبان تحلیل زبان‌شناختی وحی عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی لغوی و اصطلاحی وحی و ضرورت آن می‌پردازد. این مقاله ۲۶ صفحه‌ای به قلم حسن جعفری نگاشته شده و در فصلنامه پژوهش‌های اعتقادی کلامی (شماره ۱۵، پاییز ۱۳۸۸) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله می‌نویسد: «مطلبی که بسیاری از ادیان توحیدی ادعا کرده‌اند که خداوند خودش را به گونه‌ای متجلی ساخته است و وحی همان تجلی واقعیت الهی و یا غایت مقدس برای انسان است که بصیرت‌های عرفانی، حوادث تاریخی یا تجارب معنوی احیاگر افراد و گروه‌ها، آن را تأیید کرده، توسط بسیاری از فلاسفه و الهیون مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به ادیان نبوی، وحی اساسا به عنوان کلام خداوند ادراک می‌شود که پیامبر می‌تواند با اطمینان درباره افعال و اهداف خداوند سخن بگوید. آنها بر این باورند که وحی به طرق مختلفی تحقق می‌یابد که به نمادهایی از قبیل پدیده شنیداری، پندارهای درون‌گرایانه، رؤیا و خواب و تجلی اشاره می‌کنند. فلاسفه و الهیون با نگرش‌های متفاوتی، درباره ماهیت و طبیعت وحی به عنوان پیام الهی بحث کرده‌اند، اما این امکان وجود دارد که کیفیت وحی را به صورت یک کلام، از لحاظ زبان‌شناختی مورد تجزیه و تحلیل قرار داد».
- نویسنده در ادامه چکیده می‌نویسد: «از آنجایی که خداوند گزاره‌هایی را به بعض پیامبران برگزیده‌اش الهام کرده و همچنین به محمد(ص) وحی کرده است که در قرن هفتم میلادی قرآن را بنگارد که محتوی و اسلوب آن نشانگر مبدأ الهی است، می‌تواند در چارچوب زبان‌شناختی مورد بررسی قرار بگیرد، در واقع، هدف اساسی این مطالعه، بررسی ساختاری زبان‌شناختی وحی با تأکید بر آرای فردینان دوسوسور بوده است که او بین دو مؤلفه سازنده یک نشانه یعنی دال و مدلول تمایز قائل شده است که یکی از مفاهیم بنیادین در معنی‌شناختی محسوب می‌شود. سوسور به عنوان نماینده ساختارگرایی در دوگانگی زبان (langue) و گفتار (parole) مطالبی جمع‌بندی کرده است. هر چند بر اساس این ساختار، کلام باری تعالی به تمام و کمال تحلیل نمی‌شود اما با توسعه چهارچوب‌های زبان‌شناختی، می‌توان ارتباط خدا با جبرئیل و سپس با رسول خدا و همچنین رابطه رسول خدا با مردم را تحلیل کرد. بنابراین مطالعه مذکور، به بررسی لغوی و اصطلاحی وحی و ضرورت آن در عالم در یک رویکرد فلسفی اجتماعی پرداخته و سپس در چهارچوب زبان‌شناختی ساختاری به تحلیل پدیده وحی پرداخته است».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- طرح مسئله؛
بخش اول: کلیاتی پیرامون وحی
بخش دوم: تحلیل زبان‌شناسی وحی
- انواع ارتباط خدا با انسان؛
- جایگاه زبان در ماهیت وحی؛
- ساختارهای زبانی از نگاه فردینان دو سوسور؛
- بررسی ساختارهای زبان‌شناسی وحی؛
- نتیجه‌گیری؛
- فهرست منابع.
دربارهٔ پدیدآورنده
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.