سعد بن طریف اسکاف حنظلی کوفی تمیمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

سعد بن طریف اسکاف حنظلی کوفی تمیمی خفاف از موالی بنی تمیم[۱] و اهل کوفه بود[۲] و از اصحاب امام سجاد، امام باقر و امام صادق(ع) به شمار می‌‌رفت[۳] و از امام باقر و امام صادق(ع) روایت کرده است.[۴] سعد افزون بر امامان معصوم، از کسانی چون اصبغ بن نباته، حکم بن عتیبه، ابواسحاق سبیعی و عکرمه مولای ابن عباس حدیث فرا گرفته و روایت کرده است. وی دارای راویان و شاگردان بسیاری نیز بوده که از آن میان افرادی چون خلف بن خلیفه، علی بن مسهر و اسماعیل بن عُلیّه را می‌‌توان نام برد.[۵]

سعد اسکاف از راویان مشترک امامیه و اهل سنت است و رجال شناسان دو گروه، وی را محدثی ضعیف و دارای روایات غیرقابل قبول دانسته‌اند. کشّی به نقل از حمدویه، سعد را از پیروان فرقه ناووسیه می‌‌داند کسانی که در امامت امام صادق(ع) توقف کرده و اعتقاد دارند آن حضرت زنده است.[۶] نجاشی سعد را توثیق نکرده و او را دارای روایات غیر مقبول،[۷] و علامه به نقل از ابن غضائری وی را ضعیف دانسته است.[۸] ابن معین، ابوحاتم رازی، احمد بن حنبل و ترمذی از رجال شناسان اهل سنت وی را ضعیف برشمرده و احادیثش را قوی ندانسته‌اند.[۹] ابن حبّان نوشته است که سعد مهارت خاصی در جعل حدیث داشت و فوراً حدیث جعل می‌‌کرد.[۱۰] سعد در زمان حیات امام صادق(ع) از دنیا رفت.[۱۱] وی دارای تألیفی به نام «رسالة ابی جعفر» بوده است.[۱۲].[۱۳]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. خلاصة الاقوال ۲۲۶.
  2. المجروحین ۱/۳۵۷.
  3. رجال الطوسی ۲۳، ۲۴ و ۹۲.
  4. رجال النجاشی ۱/۴۰۴.
  5. تهذیب الکمال ۱۰/۲۷۲.
  6. اختیار معرفة الرجال ۲۱۵.
  7. رجال النجاشی ۱/۴۰۴.
  8. خلاصة الاقوال ۲۲۶.
  9. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۴۷۳ و ۴۷۴ میزان الاعتدال ۳/۱۸۱.
  10. المجروحین ۱/۳۵۷.
  11. الجامع فی الرجال ۱/۸۴۵.
  12. رجال النجاشی ۱/۴۰۵.
  13. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۶۰.