سفیان بن ابی‌لیلی همدانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از سفیان بن یغل الهمدانی)
سفیان بن ابی‌لیلی همدانی
تصویر قدیمی یمن
نام کاملسفیان بن ابی‌لیلی همدانی
جنسیتمرد
کنیهابوعامر
از قبیلهبنی‌همدان
محل تولدیمن
از اصحاب

مقدمه

سفیان بن ابی‌لیلی همدانی از شیعیان امیرالمؤمنین (ع)[۱] و از اصحاب امام حسن مجتبی (ع) بود. به نقل کشی در کتاب رجال خود از حضرت موسی بن جعفر (ع) آورده که فرمود: «روز قیامت موقعی که منادی ندا می‌دهد حواریون حسن بن علی (ع) برخیزند، سفیان بن ابی لیلی و حذیفة بن اسید برمی‌خیزند»[۲]. با همه فضیلتی که برای سفیان ذکر شده است، اما مع‌الاسف او پس از آن‌که امام مجتبی (ع) با معاویه پیمان صلح امضا کرد و حکومت را به معاویه واگذار نمود، سخت ناراحت شد و نتوانست این وضع را تحمل نماید، لذا خطاب به امام حسن (ع) گفت: «اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مُذِلَّ اَلْمُؤْمِنِينَ!» ولی امام حسن (ع) او را‌ طلبید و کنار خود نشانید و از او پرسید: «چرا چنین گفتی؟» او عرض کرد: آخر چرا باید با داشتن صد هزار نیروی جان بر کف با معاویه پیمان صلح ببندید و آکلة الأکباد را بر ما مسلط نمایید؟ امام (ع) با بیانی رسا و بازگو کردن حقایقی او را قانع کرد و ایراد او را پاسخ داد[۳]. بی‌تردید جسارت سفیان به امام مجتبی (ع) از روی بی‌ایمانی و انحراف از ولایت آن حضرت نبوه است بلکه به خاطر دلسوزی بر امام (ع) و تسلط پسر ابوسفیان بر مسلمانان بوده لذا با سخنان امام (ع) قانع شد و بر اطاعت خود ادامه داد، از این رو کلام امام موسی بن جعفر (ع) که فرمود: «سفیان بن ابی لیلی، جزو حواریون حسن بن علی (ع) در قیامت خواهد بود» درست و به جاست و با این داستان منافاتی ندارد.[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. اصحاب الإمام أمیر المؤمنین (ع)، ج۱، ص۲۵۵، ش۴۵۲.
  2. رجال کشی، ص۹، ح۲۰.
  3. ر. ک: مقاتل الطالبین، ص۴۴؛ اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۷۲ و معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۱۴۹.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۶۵۰-۶۵۱.