سیاست جاهلی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

جامعۀ اعراب جاهلی از واحدهای کوچکی به نام قبیله و قبیله از مجموعۀ افرادی تشکیل می‌‌شد که با یکدیگر رابطه خونی و جدی مشترک داشتند و از لحاظ طبقات اجتماعی نیز هر قبیله‎‌ای از سه طبقۀ اجتماعی تشکیل می‎‌شد. طبقه اصیل؛ طبقۀ موالی؛ طبقۀ بندگان و بردگان که در عصر جاهلی، بردگان از هرگونه امتیازی محروم بودند[۱].[۲] به عبارتی دیگر قوم عرب در جاهلیت به دو گروه حَضَری (شهرنشین، متمدن) و بدوی (صحرا نشین) تقسیم می‎‌شدند[۳]. بدویان جاهلی به هیچ نظام حکومتی جز نظام قبیلگی گردن ننهاده بودند و حکومتی جز خانواده و عشیره نمی‎‌شناختند و هر قبیله رئیسی داشت که شیخ یا بزرگ قبیله به ‌شمار می‎‌رفت و رشتۀ وحدت بین افراد و داور داد‎رسی‎‌ها بود[۴].

جنگ‌های اعراب جاهلی

اعراب جاهلی میل و استعداد شدید به جنگ و خونریزی داشتند و بیشتر درگیری‎‌ها‎یشا‎ن بر سر یک توهین یا قتل یا چراگاه بود و سال‌ها طول می‎‎کشید و تا قتل و جرحی واقع نمی‎‌شد به خون‎‎بها راضی نمی‎‎شدند و پذیرفتن آشتی برایشان ننگ بود[۵] و اگر مردان هم قصد مصالحه کرده به پرداخت خون‎‌بها تن می‎‌دادند، زنان مصیبت‎‌دیده با مرثیه‎‌های سوزناک آنان را به جنگ و خونریزی تحریک می‌کردند و معتقد بودند که جوش خون جز با خون ننشیند و میتۀ کریمه در نظر آنان میته‎‌ای بود که در میدان جنگ و در کنار شن و ریگ بیابان به ضرب شمشیر کشته شود[۶].[۷] جنگ‎‌های آنان، زیاد و از حد و حصر خارج است؛ زیرا به اقتضای وضع دشوار زندگی در عربستان، بادیه‌نشینان، معیشت خود را غالباً از راه تهاجم و غارت تأمین می‎‌کردند و حیات اقتصادی‎‌شان در حقیقت قائم به جنگ بود. شمار این جنگ‌ها را از ۷۵۰ تا ۱۷۰۰ یوم شمرده‌اند که اخبار همه آنها باقی نمانده است. تنها اخبار آن دسته از ایامی که حدود ۱۵۰ سال پیش از اسلام اتفاق افتاده، موجود است. ترتیب، تاریخی این جنگ‌ها نیز واضح نیست و به سبب نگاه تفاخرآمیز اعراب جاهلی به آنها، چه بسا درباره آن مبالغه نیز می‌کردند از همین رو، اخبار آنها اطمینان و وثاقت تاریخی چندانی ندارد[۸].[۹]

منابع

پانویس

  1. سالم، عبدالعزیز، تاریخ عرب قبل از اسلام، ص۳۳۶ـ ۳۳۸.
  2. ر.ک: میرزایی، سلطانی مقدم، مقاله «عصر جاهلیت»، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲، ص۸۷ ـ ۸۸.
  3. ر.ک: دانشنامۀ نهج البلاغه، ج۱، ص ۲۳۹.
  4. ر.ک: اسماعیلی، مهران، مقاله «جاهلیت»، دائرة المعارف قرآن کریم ج۹، ص ۴۴۱-۴۶۴
  5. شوقی ضیف، عصر الجاهلی، ص۷۱.
  6. جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، ج۵، ص۲۰۲.
  7. ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مقاله «جنگ‌های اعراب جاهلی»، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱، ص۲۶۹ـ۲۷۰.
  8. فروخ، عمر، تاریخ الجاهلیه، ص۱۴۷.
  9. ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مقاله «جنگ‌های اعراب جاهلی»، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱، ص۲۷۱.