شباهت امام مهدی و حضرت مسیح در داشتن زندگی زاهدانه چیست؟ (پرسش)
| شباهت امام مهدی و حضرت مسیح در داشتن زندگی زاهدانه چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / عصر ظهور امام مهدی |
| مدخل اصلی | کلیات عصر ظهور |
| مدخل وابسته | ؟ |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
شباهت امام مهدی و حضرت مسیح در داشتن زندگی زاهدانه چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. در ذیل، پاسخ به این پرسش را بیابید. تلاش بر این است که پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه این پرسش، در یک پاسخ جامع اجمالی تدوین گردد. پرسش‌های وابسته به این سؤال در انتهای صفحه قرار دارند..
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین میرتقی حسینی گرگانی، در کتاب «نزول مسیح و ظهور موعود» در این‌باره گفته است:
«حجت بن الحسن (ع) زهدی علی‌گونه دارد. به‌عنوان مثال، لباس آن حضرت زبر است و غذایش غیر از جو سبوس‌دار نیست[۱]. حماد بن عثمان گوید: در محضر امام صادق (ع) بودم، مردی به آن جناب گفت: " أَصْلَحَكَ اللَّه"، یاد فرمودی که علی بن ابی‌طالب (ع) لباس خشن و زبر می‌پوشید، پارچه و پیراهن چهار درهمی به تن می‌کرد و امثال این، در حالی‌که شما لباس نو در برداری؟ فرمود: علی بن ابی‌طالب (ع) در زمان خود آن‌طور لباس می‌پوشید تا انگشت‌نما نشود و مورد انکار قرار نگیرد، ولی اگر امروز مثل آن لباس پوشیده شود، شهرت می‌یابد و انگشت نما می‌گردد؛ پس بهترین لباس هر زمان، لباس همان زمان است، مگر آن‌که وقتی قائم ما اهل‌بیت (ع) قیام کند و به‌پا خیزد لباس‌های امیرالمؤمنین علی (ع) را بر تن می‌کند و روش او را پیش می‌گیرد[۲].
امام هشتم (ع) می‌فرماید: "اگر قائم آل محمد (ص) به‌پا خیزد، جز خون و عرق و رنج چیز دیگری نخواهدبود، مردم سوار بر اسب‌ها هر سوی خواهند تاخت، ولی لباس قائم (ع) زبر و خشن و غذایش سخت خواهد بود"[۳].
امیرمؤمنان (ع) در توصیف عیسی بن مریم (ع) می‌فرماید: "پس همانا عیسی بن مریم بالش و متکای زیر سرش سنگ بود و جامه درشت و زبر می‌پوشید و نان سبوس‌دار می‌خورد[۴] و خورشت او گرسنگی و چراغش در شب روشنایی ماه بود..."[۵]؛
ابن فهد از قول مسیح نقل می‌کند که ایشان می‌فرمود: "خادم من دستانم، و پاهایم مرکب سواریم و زمین فراش من، و سنگ، متکایم برای استراحت و خواب است، و وسایل گرمایش من در زمستان مشارق زمین (هر جا تابش خورشید بود و به عبارت دیگر سفر به منطقه‌های گرمسیری) و روشنایی‌ام در شب نور ماه و خورشت نانم، گرسنگی و شعارم خوف و ترس از خدا و لباسم پشم بود"[۶]؛ هم‌چنین ابن فهد در "عدة الداعی" از امام صادق (ع) نقل می‌کند که آن حضرت فرمود: "در انجیل آمده که عیسی بن مریم عرضه می‌داشت: خدایا روزی‌ام کن هر صبح یک گرده نان جو و در شب یک گرده‌ای از نان جو و بیش‌تر از این را روزی نفرما، مبادا که طغیان و سرکشی نمایم"[۷]»[۸].
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ علامه مجلسی، بحار‌الانوار، ج۵۲، ص۳۵۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، صص۴۵۹ - ۴۶۰، ح۴۷۳؛ محمد بن حسن حر عاملی، اثبات الهداة، ج۳، ص۵۱۵؛ لطف‌الله صافی گلپایگانی، منتخب الأثر، صص۳۰۷ و ۴۸۹.
- ↑ ثقة الاسلام کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۱۱.
- ↑ علامه مجلسی، بحار‌الانوار، ج۵۲، ص۳۵۸؛ لطف‌الله صافی گلپایگانی، منتخب الأثر، ص۳۰۷.
- ↑ "جُشب" = گندم نیم‌کوب، آرد سبوس‌دار.
- ↑ " فَلَقَدْ كَانَ يَتَوَسَّدُ الْحَجَرَ وَ يَلْبَسُ الْخَشِنَ وَ يَأْكُلُ الْجَشِبَ وَ كَانَ إِدَامُهُ الْجُوعَ وَ سِرَاجُهُ بِاللَّيْلِ الْقَمَرَ "؛ نهج البلاغه صبحی صالح، خطبه۱۶۰، ص۲۲۷؛ علامه مجلسی، پیشین، ج۱۴، ص۲۳۸؛ حبیب‌الله هاشمی خوئی، منهاج البراعة، ج۹، ص۳۷۱.
- ↑ " خَادِمِي يَدَايَ وَ دَابَّتِي رِجْلَايَ وَ فِرَاشِي الْأَرْضُ وَ وِسَادِي الْحَجَرُ وَ دِفْئِي فِي الشِّتَاءِ مَشَارِقُ الْأَرْضِ وَ سِرَاجِي بِاللَّيْلِ الْقَمَرُ وَ إِدَامِيَ الْجُوعُ وَ شِعَارِيَ الْخَوْفُ وَ لِبَاسِيَ الصُّوفُ "؛ حبیب‌الله هاشمی خوئی، منهاج البراعة، ج۹، ص۳۷۲.
- ↑ " عَنِ الصَّادِقِ (ع) قَالَ: فِي الْإِنْجِيلِ أَنَّ عِيسَى (ع) قَالَ اللَّهُمَ ارْزُقْنِي غُدْوَةً رَغِيفاً مِنْ شَعِيرٍ وَ عَشِيَّةً رَغِيفاً مِنْ شَعِيرٍ وَ لَا تَرْزُقْنِي فَوْقَ ذَلِكَ فَأَطْغَى"؛ عدة الداعی، به نقل از: حبیب‌الله هاشمی خوئی، منهاج البراعة، ج۹، ص۳۷۲.
- ↑ حسینی گرگانی؛میرتقی، نزول مسیح و ظهور موعود، ص 155 - 157.