علایم ظهور کدامند؟ (پرسش)

علایم ظهور کدامند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

علایم ظهور کدامند؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت
تعداد پاسخ۱ پاسخ

پاسخ نخست

 

نویسندگان کتاب «آفتاب مهر» در این‌باره گفته‌اند:

«در منابع و متون روایی، به بسیاری از رخداد‌های طبیعی و غیر طبیعی و دگرگونی‌های سیاسی و حوادث اجتماعی به عنوان نشانه‌های ظهور، اشاره شده است. بدیهی است روایات مربوط به این مسأله؛ مانند سایر مسائل دیگر، همه از جهت درستی و اعتبار، یکسان نیستند. بلکه میان این روایات، برخی از جهت سند غیر قابل اعتمادند و برخی هم از جهت مضمون و مطالبی که در آن مطرح شده، جای بحث و تامل دارند؛ بنابراین، نمی‌توان به صرف دیدن یک روایت _ بدون بررسی کارشناسانه از جهت سند و دلالت _ به آن اعتماد کرده و آن را پذیرفت. میان نشانه‌هایی که در احادیث، از آن‌ها به عنوان "علایم حتمی‌ ظهور" نام برده شده است و دارای سند معتبر بوده و در مواردی، کنار یک دیگر از آن‌ها سخن به میان آمده است، علایم معروف و حتمی‌ پنجگانه زیر است:

  1. خروج سفیانی: پیش از قیام حضرت مهدی (ع) مردی از نسل ابو سفیان، در منطقه شام، خروج می‌کند و با تصرف بخش‌هایی از سرزمین اسلام، برای یافتن و کشتن شیعیان جایزه تعیین می‌کند.[۲]
  2. خسف در بیداء: "خسف"، یعنی فرو رفتن و "بیدا" نام سرزمینی بین مدینه و مکه است. سفیانی که در آستانه ظهور حضرت مهدی (ع) خروج می‌کند، هنگامی‌ که از ظهور ایشان با خبر می‌شود سپاهی عظیم به مدینه و مکه می‌فرستد و چون به سرزمین بیدا می‌رسند، خداوند آنان را در کام زمین فرو می‌برد و هلاک می‌شوند.
  3. خروج یمانی: سرداری از یمن قیام می‌کند و مردم را به حق و عدل دعوت می‌کند. خروج یمانی، اجمالاً از نشانه‌های ظهور است؛ هر چند جزئیات و چگونگی قیام وی، روشن نیست.[۳]
  4. قتل نفس زکیه: نفس زکیه، یعنی انسان پاک و بی‌گناه. در آستانه ظهور حضرت مهدی (ع)، جوانی بی‌گناه، مظلومانه در مسجد الحرام به قتل می‌رسد.[۴]
  5. صیحه آسمانی: منظور از آن، صدایی است که در آستانه ظهور حضرت مهدی (ع)، از آسمان به گوش می‌رسد و همه مردم آن را می‌شنوند. محتوای این پیام آسمانی، دعوت به حق و حضرت مهدی (ع) است. امام باقر (ع) می‌فرماید: "ندا کننده‌ای از آسمان، نام قائم ما را ندا می‌کند. پس هر که در شرق و غرب است، آن را می‌شنود.[۵]
  • البته در برخی روایات، به نشانه‌های دیگری نیز اشاره شده است؛ مانند خورشید گرفتگی در نیمه ماه رمضان و ماه گرفتگی در آخر آن[۶] یا طلوع خورشید از مغرب [۷]»[۸].

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  1. " عَنْ عُمَرَ بْنِ حَنْظَلَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) يَقُولُ‏ قَبْلَ‏ قِيَامِ‏ الْقَائِمِ‏ خَمْسُ‏ عَلَامَاتٍ‏ مَحْتُومَاتٍ‏ الْيَمَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ وَ الصَّيْحَةُ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ وَ الْخَسْفُ بِالْبَيْدَاءِ‏ "؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ب ۵۷، ح ۷.
  2. بحار الانوار، ج۵۲، ص۱۸۲.
  3. بحارالانوار، ج۵۱، ص۲۱۸.
  4. بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۰۶.
  5. الغیبه، نعمانی، باب۱۴، ح۹، بحارالأنوار، ج۵۱، ص۲۱۷.
  6. کتاب الغیبه، طوسی، ص۴۴۴؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۲۰.
  7. کتاب الغیبه، طوسی، ص۴۳۵؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۸۹.
  8. آفتاب مهر، ج۱، ص ۲۰۹-۲۱۱.