غار ثور در معارف مهدویت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

در غار ثور، ریزه‌هایی از الواح موسی (ع) و شکسته‌های عصای موسی و خورده‌های تابوت سکینه هست. هیچ ابری از شرق و غرب و کوفه (شمال) و قبله (جنوب) عبور نمی‌کند، جز اینکه دوست دارد از برکت آن کوه و اشیاء متبرکه آن تبرک جوید. شب‌ها و روزها می‌گذرد تا مهدی ظهور کرده، آنها را بیرون می‌آورد[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. ینابیع المودة، ج ۳، ص۱۳۶؛ روزگار رهایی، ج ۱، ص۴۵۵.
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۱۱.