امام صادق (ع) فرمودند: "قلبها را چهار نوع اعراب است: رفع و فتح و خفض و وقف. آنگاه - با توجّه به معانی لغوی این اصطلاحات نحوی- فرمودند: رفع و برتریقلب، در آنست که خدا را یاد کند؛ و فتح و گشایشقلب، در رضایت از حضرت حق و تقدیر اوست؛ و خفض و پستیقلب، در اشتغال بغیر خداست؛ و وقف و بی تحرّکی آن، در غفلت از خداست. آیا توجّه نمیکنی که بنده چون خدا را خالصانه به بزرگی یاد کند، تمامی حجابهائی که میان او و حضرت حق است از بین میرود؟! و چون قلبْ قضاءخدا را با رضایت از آن بپذیرد و مطیع آن گردد، چگونه شادی و راحتی به آن روی میکند؟!؛ و چون قلب از ذکر خداغفلت ورزد، بعد از آن در پرده حجاب رفته وقف و سکون میپذیرد، پس سنگوار و سیاه میشود از آن هنگام که نور بزرگداشت حضرت حق را ترک کند"[۵]؛
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "عجب است از غافلی که خود غفلت کرده امّا از او غافل نشدهاند، و عجب است از کسی که دنیا را طلب میکند و مرگ در طلب اوست، و عجب است از کسی که میخندد و خنده دهانش را پر میکند در حالی که نمیداند این خندهرضایت خداوند است یا نارضایتی اوست!"[۸]؛
امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "چه بسیار غافلی که لباسی را میدوزد که بپوشد، در حالی که آن لباسکفن اوست؛ و خانه را بنا میکند تا در آن سکونت کند، در حالی که آن خانه محل قبر اوست" [۹]؛
امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "... غافلترین مردم کسی است که از تغییر دنیا از حالی به حالی دیگر، وعظ نپذیرد"[۱۰]؛
بنابر آنچه در "غُرر الحِکَم" آمده، امیرمؤمنان (ع) فرمودند: "غفلت پرضررترین دشمنان است؛ از غفلت برحذر باشید، که در نتیجه فاسد شدن ادراک پدید میآید؛ از مکانهای غفلت و ناسپاسی برحذر باشید، و از اندکی یاران بر اطاعت خداوند؛ اگر طالب نجات هستید غفلت و بازیگوشی را کنار نهید، و تلاش و کوشش را پیشه کنید؛ مستی غفلت و فریبخوردگی، دیرتر از مستی؛ خمر به هوش میآید؛ روش عاقلان کم شهوتی و کم غفلتی است؛ وای بر آدمیزاد! چقدر غافل است و از کمال خود چه اندازه رویگردان است؛ وای بر انسانخواب! چه اندازه زیانکار است، عمرش کوتاه میشود و اجرش اندک میگردد؛ هرکس که غفلت بر او غلبه کند، قلبش میمیرد"[۱۲][۱۳].