مغیرة بن شعبه ثقفی در نهج البلاغه
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مغیرة بن شعبه ثقفی است. مغیرة بن شعبه ثقفی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: مغیرة بن شعبه ثقفی در تاریخ اسلامی - مغیرة بن شعبه ثقفی در نهج البلاغه - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
مُغَیرَة بن شُعبَة ثقفی، مکنا به «ابوعبدالله» از قبیله بنی معتب، با آنکه از صحابه پیامبر بود، اما از تقوا بهره‌ای نداشت و از دشمنان سرسخت امام علی (ع) به‌شمار می‌رفت. او مردی دنیاطلب و حیله‌گر بود. مغیره در سال ۲۰ قبل از هجرت متولد شد. او در سال پنجم هجری به اسلام گروید و در برخی جنگ‌ها نیز حضور داشت. در زمان خلیفه دوم والی بصره و سپس کوفه شد، اما خلیفه سوم او را برکنار کرد. مغیره در دوران خلافت ظاهری امام علی (ع) به ظاهر گوشه عزلت گزید، اما در خفا با مخالفان و دشمنان امام (ع) همکاری می‌کرد و چون مردی سیاس و نیرنگ‌باز بود. حیله‌های وی به کار دشمنان امام می‌آمد. او در دوران حکومت معاویه به ولایت کوفه منصوب شد و تا پایان عمر خویش بر این سمت باقی بود. در زمان او به‌دستور معاویه در منابر از امام علی (ع) بدگویی می‌کردند و همواره از خلیفه سوم به نیکی یاد می‌شد و برای او طلب غفران می‌کردند. امام علی (ع) هنگامی‌که گفت‌وگوی عمار یاسر با او را شنید، خطاب به عمار فرمود: ای عمار! او را واگذار، چه، او چیزی از دین برنگرفته جز آنچه را به دنیا نزدیک کردن تواند و به عمد خود را به شبهه‌ها درافکنده تا آن را عذرخواه خطاهای خود گرداند[۱]. مغیرة بن شعبه در سال ۵۰ هجری درگذشت[۲].
منابع
پانویس
- ↑ «دَعْهُ يَا عَمَّارُ، فَإِنَّهُ لَمْ يَأْخُذْ مِنَ الدِّينِ إِلَّا مَا قَارَبَهُ مِنَ الدُّنْيَا، وَ عَلَى عَمْدٍ لَبَسَ عَلَى نَفْسِهِ، لِيَجْعَلَ الشُّبُهَاتِ عَاذِراً لِسَقَطَاتِهِ»؛ نهج البلاغه، حکمت ۴۰۵
- ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۷۳۶ -۷۳۷.