نگاهی به پدیده انتظار و آثار حیات‌بخش آن (مقاله)
نگاهی به پدیده انتظار و آثار حیات‌بخش آن عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی موضوع انتظار و آثار آن می‌پردازد. این مقاله ۲۸ صفحه‌ای به قلم علی نصیری نگاشته شده و در فصلنامه انتظار موعود (شماره ۲۴، بهار ۱۳۸۷) منتشر شده است. این مقاله در کتاب گفتمان مهدویت مقاله‌های گفتمان هشتم ج۱ نیز بازنشر شده است.[۱][۲]
| نگاهی به پدیده انتظار و آثار حیات‌بخش آن | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسندگان | علی نصیری |
| موضوع | انتظار |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه انتظار موعود |
| وابسته به | مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | بهار ۱۳۸۷ |
| شماره | ۲۴ |
| شماره صفحات | از صفحه ۸۹ تا ۱۱۶ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه تخصصی مجلات نور |
چکیده مقاله
نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «پدیده منجی‌گرایی و فرجام‌اندیشی، باور ظهور انسانی والا در پایان هستی و در هم پیچیده‌شدن بساط ستم و پستی به شکل‌های مختلف همچون تار و پودی در اندیشه‌ها و آموزه‌های ادیان و اقوام و ملل مختلف جهان تنیده شده است. بر این اساس، زرتشتیان در انتظار سوشیانس، یهودیان در انتظار ماشیع، مسیحان در انتظار مسیح و مسلمانان چشم به راه مهدی هستند. در این بین، نگرش شیعه به پدیده منجی‌گرایی از جهات عدیده دارای ویژگی‌ها و برجستگی‌های مخصوص به خود است. یکی از امتیازات دکترین منجی‌گرایی از نگاه شیعه، اعتقاد به حضور کنونی منجی میان مردم از یک‌سو و امکان دسترسی و برقراری ارتباط متقابل و دو سویه با او ـ البته با احراز شرایط لازم ـ از سوی دیگر است. چه، زرتشتیان یهودیان و سایر مسلمانان اگر چه چشم به راه منجی موعود دوخته‌اند، با این حال، بر این باوراند که این منجی، هنوز چشم به جهان نگشوده و مقدر الهی چنین است که در فرجام تاریخ، پا به کره خاکی گذارد. مسیحیان ـ با توجه به اعتقاد به حیات کنونی عیسی(ع) ـ با شیعیان در باور به بقا و حیات کنونی منجی هم‌صدا هستند؛ اما از آن جهت که برای عیسی(ع) در دوران انتظار، نقش چندانی قایل نبوده و راه هرگونه ارتباط دو سویه میان مسیحیان و مسیح را مسدود می‌دانند، از دکترین شیعه در زمینه "منجی‌گرایی" همچنان فاصله دارند. آری؛ شیعه معتقد است که مهدی(ع) دوازدهمین وصی تعیین شده پیامبر(ص) است که در سال ۲۵۵ه متولد شده، با شهادت پدر بزرگوارش امام حسن عسکری(ع) از سال ۲۶۰ق تاکنون مسؤولیت سنگین هدایت علمی و معنوی امت اسلامی و فیض‌رسانی و نور افشانی به جهانیان را ـ بسان خورشید پشت ابر ـ بر عهده داشته و دارد. امام عصر(ع) در تمام دوران گذشته با تمام تلخی‌ها و شیرینی‌های امت، رخدادهای خرد و کلان، پیروزی‌ها یا شکست‌های آنان، همراه بوده و بی‌آن‌که بر حضور آشکار خود اصرار ورزد، وظایف الهی خود را به انجام رسانده است. این حضور فعال و پویا همچنان تا روزی که فرمان الهی مبنی بر ظهور در رسد و امام عصر(ع) اسلام را در جایگاه آخرین و کامل‌ترین دین و نظام نامه زندگی در سطح جهانی حاکم سازد، استمرار خواهد داشت. پیدا است با چنین نگاه و نگرشی به مسأله منجی‌گرایی پدیده انتظار از نگاه شیعه دارای مفهوم و ماهیتی خاص بوده و آثار و برکاتی ویژه را به همراه خواهد داشت. ما در این مقاله به دنبال این آرمان، ماهیت انتظار و آثار آن از نگاه شیعه را باز کاوری کرده‌ایم»[۱]
فهرست مقاله
- چکیده
- مقدمه
- مفهوم انتظار
- گونه‌های انتظار
- انتظار ظهور منجی، واقعیت یا خیال
- آثار انتظار ظهور منجی و تشکیل حکومت عدالت‌گستر جهانی
- ۱. آثار باورشناختی انتظار ظهور منجی
- ۲. باورمندی به اصل حکمت در آفرینش
- ۳. باورمندی به خیرمداری هستی
دربارهٔ پدیدآورنده
پانویس
دریافت متن
- دریافت متن PDF و دیجیتال مقاله از پایگاه تخصصی مجلات نور
- دریافت متن PDF و دیجیتال مقاله از وبگاه کتابخانه الکترونیکی شیعه
- دریافت متن PDF مقاله از وبگاه نشریه
- دریافت متن PDF مقاله از پرتال جامع علوم انسانی
- متن دیجیتال مقاله در وبگاه راسخون
- متن دیجیتال مقاله در وبگاه مرکز پژوهش‌های تخصصی امام مهدی
- قسمت اول متن دیجیتال مقاله در وبگاه خبرگزاری فارس
- قسمت دوم متن دیجیتال مقاله در وبگاه خبرگزاری فارس