امام در تفسیر و علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

۴. از [[ظاهر قرآن]] استفاده می‌شود که دعای [[حضرت ابراهیم]] درباره ذریه خود در مورد [[حضرت اسحاق]] و [[یعقوب]]{{عم}} [[مستجاب]] شده است. چون قرآن می‌فرماید: {{متن قرآن|وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ نَافِلَةً وَكُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِينَ * وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا...}}<ref>«و اسحاق را و افزون بر آن (نوه‌اش) یعقوب را به او بخشیدیم و همه را (مردمی) شایسته کردیم * و آنان را پیشوایانی کردیم که به فرمان ما راهبری می‌کردند و به آنها انجام کارهای نیک و برپا داشتن نماز و دادن زکات را وحی کردیم و آنان پرستندگان ما بودند» سوره انبیاء، آیه ۷۲-۷۳.</ref>.، این دو که [[صاحب شریعت]] نبوده‌اند و باید بنا به قول مؤلفِ الفرقان، [[مأموم]] [[پیامبر اولوالعزم]] پیش از خود باشند. ایشان می‌نویسد: «[[انبیای اولوالعزم]] امامِ سایر [[انبیا]]، جز انبیای اولوالعزم پس از خود هستند؛ برای نمونه: {{عربی|فموسى إمام لكافة الرسل والإسرائيليين إلا المسيح}}. پس، اسحاق و [[یعقوب]] مانند دیگر [[انبیای بنی اسرائیل]]، مأموم و پیرو ابراهیم{{ع}} هستند ولی [[امام]] بقیه انبیای پس از خود تا [[زمان]] [[حضرت موسی]]{{ع}} خواهند بود.

ولی این معنا تام نیست؛ زیرا اولاً این دو در پی یکدیگرند و معلوم نیست بین آنان یا حتی همزمان با آنان انبیای دیگری وجود داشته باشد تا این دو امام آنان باشند؛ ثانیاً، با آنکه طبق اصلی که وی بنا کرده همه انبیا میان زمان ابراهیم{{ع}} تا زمان حضرت موسی{{ع}}، مأموم ابراهیم{{ع}} هستند - چون ایشان پیامبر اولوالعزم است- در این صورت [[امامت]] اسحاق و یعقوب{{عم}} بر انبیا وجهی نخواهد داشت، جز آنکه مقوله امامت را ذومراتب و برای [[حضرت اسحاق]] و یعقوب{{عم}} مرتبه نازله و مناسب با آنان را در نظر گیرد، که خلاف [[ظاهر آیه]] «ابتلی» است. چون [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} همان رتبه‌ای را که بدان نائل شد، برای [[فرزندان]] خود درخواست کرد. باز طبق این نظریه باید گفت: حضرت ابراهیم{{ع}} تا پیش از [[مقام امامت]]، مأموم [[پیامبر]] پیش از خود بوده و پس از احراز [[رتبه امامت]]، امام انبیای پس از خود تا زمان حضرت موسی{{ع}} شده است. این ادعا نیاز به دلیل دارد، با آنکه طبق [[روایات]]، حضرت، پیش از امامت، همه [[مقامات]] از جمله [[مقام رسالت]] را داشته‌اند و خود صاحب شریعت بوده‌اند و آخرین رتبه‌ای که به آن نائل شده، امامت بوده است.<ref>[[فتح‌الله نجارزادگان|نجارزادگان، فتح‌الله]]، [[بررسی تطبیقی معناشناسی امام و مقام امامت از دیدگاه مفسران فریقین (کتاب)|بررسی تطبیقی معناشناسی امام و مقام امامت از دیدگاه مفسران فریقین]] ص ۱۳۳</ref>

== منابع ==