یزید بن ثبیط عبدی در معارف و سیره حسینی

مجمع سری خانه ماریه سعدیه

یزید بن ثبیط عبدی و دو فرزندش عبدالله بن یزید بن نبیط عبدی و عبیدالله بن یزید بن نبیط عبدی و ادهم بن امیه عبدی و سیف بن مالک عبدی... از کسانی بودند که از مجمع سری خانه ماریه سعدیه برگزار می‌‌شد، تصمیم گرفتند به یاری امام حسین (ع) بشتابند. وقتی ابن ثبیط تصمیم قطعی خود را برای پیوستن به امام اعلام کرد و از دیگران نیز خواست با او همراه شوند، همان چند نفر یاد شده به دعوت او پاسخ مثبت دادند، اما دیگران ترس از ابن زیاد را بهانه کرده گفتند: «ما از یاران ابن زیاد می‌ترسیم».

یزید بن ثبیط پس از این گفت‌وگو بصره را با همراهان به قصد مکه ترک کرده و از راه‌های بیابانی و خشک به سختی خود را به مکه رساندند. ابن ثبیط پس از اندکی استراحت به سوی اقامتگاه امام رفت. امام نیز پس از آگاهی از آمدنش به مکه به منزل وی رفت و منتظر بازگشت او شد. وی نیز بی‌درنگ به خانه برگشت و چون امام (ع) را دید شادی خود را با خواندن آیه زیر اظهار کرد:﴿قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُوا﴾^[۱].

سپس به امام درود فرستاد، و در کنارش نشست و اعلام کرد که برای یاری آن حضرت به او پیوسته است. امام نیز برایش دعا کرد. پس از این، ابن ثبیط و همراهان در کنار اقامتگاه امام خیمه خود را برپا کردند و با ایشان راهی کربلا شدند. در روز عاشورا او و دو فرزندش در حمله اول به شهادت رسیدند^[۲].

درباره دیگر همراهان ابن ثبیط مورخان چنین گزارش کرده‌اند: ادهم بن امیه عبدی که برخی او را از اصحاب پیامبر شمرده‌اند^[۳] و نیز سیف بن مالک از شیعیانی بودند که به خانه ماریه سعدیه رفت و آمد داشتند. آن دو نیز همراه ابن ثبیط در مکه به امام پیوستند و در کربلا همراه امام به شهادت رسیدند^[۴]. در زیارت ناحیه مقدسه و نیز زیارت رجبیه از این دو شهید یاد شده است^[۵].^[۶]

جستارهای وابسته

منابع

مزینانی، محمد صادق، نقش زنان در حماسه عاشورا

پانویس

↑ «بگو: به بخشش خداوند و به بخشایش وی- آری، به آن- باید شاد گردند، این از آنچه فراهم می‌آورند بهتر است» سوره یونس، آیه ۵۸.
↑ سماوی، ابصارالعین، ص۱۸۹ - ۱۹۰.
↑ نمازی شاهرودی، مستدرکات علم الرجال، ج۱، ص۵۳۳.
↑ سماوی، ابصارالعین، ص۱۹۲.
↑ بحارالانوار، ج۴۵، ص۷۲؛ ج۱۰۱، ص۳۴۰.
↑ مزینانی، محمد صادق، نقش زنان در حماسه عاشورا، ص۴۰-۴۲.

[1] «بگو: به بخشش خداوند و به بخشایش وی- آری، به آن- باید شاد گردند، این از آنچه فراهم می‌آورند بهتر است» سوره یونس، آیه ۵۸.

[2] سماوی، ابصارالعین، ص۱۸۹ - ۱۹۰.

[3] نمازی شاهرودی، مستدرکات علم الرجال، ج۱، ص۵۳۳.

[4] سماوی، ابصارالعین، ص۱۹۲.

[5] بحارالانوار، ج۴۵، ص۷۲؛ ج۱۰۱، ص۳۴۰.

[6] مزینانی، محمد صادق، نقش زنان در حماسه عاشورا، ص۴۰-۴۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]