سال سوم هجرت
مقدمه
نبرد بدر در هفدهم رمضان سال دوم هجرت به وقوع پیوست[۱]. حادثه دیگری که پس از غزوه بدر اتفاق افتاد برخورد با یهودیان بنی‌قینقاع بود. این گروه از یهودیان که با پیامبر (ص)پیمان صلح بسته بودند، پس از غزوه بدر، قصد فتنه‌گری داشتند پیامبر (ص) از آنها خواست که اسلام را بپذیرند و دست از فتنه‌گری بردارند؛ اما آنها خود را "بنی‌الحرب" نامیدند[۲]. اهانت آنها به زنی مسلمان که به بازار ایشان رفته بود[۳] مسلمانان را مصمم کرد که به محاصره قلعه آنان بپردازند. آنها پس از ۱۵ روز محاصره تسلیم شدند و چون با قبیله خزرج در جاهلیت هم‌پیمان بودند، با وساطت عبدالله بن ابی خزرجی، تنها حکم اخراج آنها از مدینه صادر شد[۴]. این غزوه از نیمه شوال، آغاز و آخر شوال به پایان رسید[۵].
غزوه ذی‌امر در صفر[۶] و غزوه بحران در ششم جمادی الاول[۷] سال سوم هجرت قبل از غزوه احد برای سرکوب تحرکات بدویان حجاز صورت گرفت.
قریش پس از یک سال تلاش در اواخر رمضان سال سوم، سپاهی شامل سه هزار مرد جنگی به سوی مدینه گسیل داشت[۸].پیامبر (ص) پس از اطلاع از طریق عمویش، عباس[۹] و مشورت با مسلمانان، تصمیم گرفت که بیرون از مدینه بجنگد[۱۰].
نبرد احد، شنبه، هفتم شوال با حمله قریش آغاز شد. سپاه اسلام در آستانه پیروزی بود که نگهبانان دره، به شوق غنایم، مکان خود را ترک کردند و تنها مقاومت پیامبر (ص) و علی (ع) و عده‌ای از یاران ایشان باعث بازگشت فراریان به صحنه نبرد شد. هفتاد تن از انصار و چهار تن از مهاجران در این جنگ به شهادت رسیدند[۱۱].[۱۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۴؛ علی بن الحسین مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۲، ص۲۸۸؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۵۱.
- ↑ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۷۶؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ص۴۷۹؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۴۷.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۴۸؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۷۶.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۴۹؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۷۷-۱۷۸.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۱؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۷۶ (در نیمه شوال تا اول ذی القعده).
- ↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۴۸۷؛ ابن حزم، جوامع السیرة النبویه، ج۲، ص۱۲۱.
- ↑ تقی الدین مقریزی، إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع، ج۸، ص۳۵۴.
- ↑ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ص۲۰۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۸.
- ↑ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۱۳؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۲۰۳.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ص۶۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۹؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۲۱۰-۲۱۱.
- ↑ سوره آل عمران، آیات ۱۲۱-۱۷۱.
- ↑ ابراهیمی، زینب، گاه‌شمار، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۲۰ ـ ۲۱.