عبدالرحمن بن حسان عنزی
عبدالرحمن بن حسان عنزی | |
---|---|
نام کامل | عبدالرحمن بن حسان عنزی |
جنسیت | مرد |
پدر | حسان عنزی |
تاریخ شهادت | ۵۱ هجری |
محل شهادت | قُسُّ الناطف |
از اصحاب | امام علی |
مقدمه
عبدالرحمن فرزند حسّان، از یاران با وفا و شیعیان مخلص علی (ع) بود و در میان طایفۀ خود از مقامی والا برخوردار بود. وی همچنین در راه ایمان و اعتقاد خود به مقام شامخ ولایت امیرالمؤمنین (ع)، همراه حجر بن عدی و یارانش به شهادت رسید.[۱]
قتل ابن حسّان به دستور معاویه
عبدالرحمان همان طور که اشاره شد، یکی از یاران حجر بن عدی بود که در برابر توهین ابن زیاد به امیرالمؤمنین (ع) ایستادگی کرد و به همراه دیگر یاران حجر بن عدی دستگیر و به جانب شام فرستاده شد تا خود معاویه دربارۀ آنان تصمیم بگیرد، اما عبدالرحمان با تنی چند از یاران دست بسته و با غل و زنجیر از حجر بن عدی جدا کردند و نزد معاویه به نزد شام بردند، معاویه همین که او را دید گفت: نظرت درباره علی چیست؟ عبدالرحمان در حالی که مرگ را بالای سر خود میدید با کمال شهامت گفت: شهادت میدهم که علی (ع) همیشه و بسیار به یاد خدا بود، به حق و حقیقت امر میکرد و قائم به قسط و عدالت بود و مردم خطاکار را میبخشید.
معاویه پرسید: حال نظرت راجع به عثمان - خلیفه سوم - چیست؟ وی گفت: آری، عثمان، اول کسی بود که در اسلام باب ظلم را گشود و ابواب حق را مسدود کرد! معاویه از سخنان به حق عبدالرحمان، خشمناک شد و او را تهدید به مرگ کرد و بلافاصله او را به کوفه بازگرداند و برای زیاد بن ابیه نوشت: عبدالرحمان از همه محکومانی که نزد من فرستاده بودی، خطرناکتر است، لذا او را نزد خودت فرستادم تا به بدترین وضع او را مجازات کنی و به قتل برسانی! وقتی او را به کوفه نزد زیاد بن ابیه بردند، زیاد بن ابیه دستور داد او را به «قُسُّ الناطف»[۲] بردند و در گوری که از قبل آماده کرده بودند، زنده زنده زیر خاکها دفن کردند! - و بدین ترتیب این شیعه راستین و فدایی امیرمؤمنان (ع) جان به جانان تسلیم کرد و در راه مولایش به شهادت رسید - و شهادت دلخراش وی در سال ۵۱ هجری بوده است![۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۲۲.
- ↑ قُسُّ الناطف: نام محلی است نزدیک کوفه کنار نهر فرات که جنگ مسلمانان با ایرانیان در حکومت عمر بن خطاب در این محل واقع شد و «ابو عبیده ثقفی» در این جا کشته شد.
- ↑ ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۲۷۱-۲۷۷.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۲۲-۸۲۳.