عبدالله بن طاووس

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

شیخ ابوجعفر طوسی در رجال خود او را از راویان امام رضا(ع) ذکر کرده و گفته: او صد سال عمر کرد، و کشی در رجال خود گوید: عبدالله بن طاووس صد سال زندگی نمود و پس از این از حسن بن احمد مالکی نقل می‌کند که او گفت: عبدالله بن طاووس می‌‌گفت: از امام رضا(ع) سؤال کردم برادرزاده‌ای دارم که دخترم را به وی داده‌ام و او شراب می‌نوشد و همواره از طلاق سخن می‌گوید.

امام(ع) فرمودند: اگر او در مذهب با شما هم‌عقیده است. تکرار طلاق به زبان در یک مجلس مانعی ندارد و زن او مطلقه نمی‌شود، ولی اگر از اهل سنت باشد باید از زنش جدا شود؛ زیرا او با اظهار طلاق قصدش جدایی می‌باشد، راوی گوید: عرض کردم: از پدرانت روایت شده که آنها فرموده‌اند: با زنانی که در یک مجلس سه طلاقه می‌شوند ازدواج نکنید؛ زیرا آنها هنوز در نکاح زوج‌های خود هستند.

امام(ع) فرمودند: این موضوع به شما شیعیان مربوط می‌شود نه از اهل سنت؛ زیرا هرکس دین قومی را قبول کرد باید از قوانین و احکام آن دین متابعت کند، گوید: از او سؤال کردم: یحیی بن خالد پدرت موسی بن جعفر(ع) را مسموم کرد، فرمودند: آری سم را در سی عدد خرمای تازه نهادند و او در اثر خوردن آن خرما مسموم شد. در پایان به او فرمودند: تو صد سال عمر می‌کنی.

علامه حلی گوید: عبدالله بن طاووس از اصحاب امام رضا(ع) بود و امام(ع) به او فرمودند: تو صد سال زندگی خواهی کرد، در مورد این راوی مطلبی که دلالت بر عدالت و یا جرح او باشد پیدا نکردم، و ظاهر این است که او از شیعیان باشد.[۱]

منابع

پانویس