حکومت ری
آشنایی اجمالی
ری شهری کنار تهران است که به واسطه قدمتش به شیخ البلاد شهرت داشته است[۱]. ری نیز دارای مکتب حدیثی همانند قم بود و محدثان و راویان احادیث اهل بیت مانند: سهل بن زیاد آدمی، محمد بن یعقوب کلینی و ... در آن حضور داشتند[۲]. قبر حضرت عبد العظیم حسنی در این شهر است[۳].
حاکمان ری
مخنف بن سلیم ازدی
مخنف بن سلیم ازدی از اصحاب رسول خدا (ص)[۴] و در زمرۀ شیعیان و یاران مخلص امیرالمؤمنین (ع) درآمد. حضرت حکومت اصفهان، همدان و ری[۵] و نیز جمع‌آوری صدقات قبیله بکر بن وائل را به وی واگذار کرد[۶].[۷]
یزید بن قیس ارحبی
یزید بن قیس بن تمام ارحبی[۸] مردی عاقل و از نیروهای دلاور سپاه امیرالمؤمنین (ع) بود. وی از جانب حضرت علی (ع) والی مدائن شد و سپس به ولایت ری، همدان و اصفهان منصوب گردید[۹].[۱۰]
یزید بن حجیه تیمی
یزید بن حجیه تیمی از نیروهای سواره‌نظام و از یاران امیرالمؤمنین (ع) بود و در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان در رکاب آن حضرت جنگید و امیرالمؤمنین (ع) او را به فرمانداری ری و دستبی[۱۱] گمارد. اما وی در موقع فرمانداریش بر دستبی و ری خیانت کرد و از اموال بیت‌المال سرقت نمود، لذا حضرت او را به کوفه احضار کرد و به زندان انداخت و خادمی به نام سعد را مراقب او کرد. یزید، خادم را زیر نظر گرفت. همین که سعد به خواب رفت، وی گریخت و به معاویه پیوست[۱۲].
منابع
پانویس
- ↑ معارف و معاریف، ج ۵، ص۷۴۱.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۷۲، حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۳۲۷-۳۲۸.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۰۷.
- ↑ ر.ک: تهذیب التهذیب، ج۸ ص۹۳؛ اسدالغابه، ج۴، ص۳۳۹؛ طبقات الکبری، ج۶، ص۳۵؛ تاریخ کبیر، ج۸، ص۵۲.
- ↑ ر.ک: اسدالغابه، ج۴، ص۳۳۹؛ تهذیب التهذیب، ج۸، ص۹۳؛ رجال طوسی، ص۵۸، ش۱۲.
- ↑ بحارالانوار، ج۹۶، ص۸۵؛ نهج البلاغه، نامه ۲۶.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۲۷۹-۱۲۸۰؛ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۴۷۰-۴۷۱.
- ↑ در تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۸ آمده: یزید برادر سعید بن قیس، و ارحبی طایفه‌ای است منسوب به قبیله همدان.
- ↑ رجال طوسی، ص۶۲، ش۶.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۴۴۲-۱۴۴۳؛ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۴۸۰-۴۸۱.
- ↑ دستی شهر بزرگی میان ری و همدان است.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۴۴۱؛ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۴۹۶-۴۹۷.