حجاب از دیدگاه اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

[[مذاهب چهارگانه اهل سنت]] - جز [[مذهب شافعی]]- معتقدند که [[پوشش زن]] در حضور [[مرد]] [[بیگانه]] یا [[زن]] غیرمسلمان، به غیر از چهره و دو دست [[واجب]] است<ref>ر.ک: شربینی، محمد بن احمد، الاقناع فی حل الفاظ ابی شجاع، ج۲، ص۶۷، ۷۰؛ ابن عابدین، محمدامین، حاشیة رد المحتار علی الدر المختار، ج۱، ص۴۳۹؛ ج۶، ص۷۰۰.</ref>. اما [[پیروان مذهب شافعی]] معتقدند که جز صورت و دستان زن، بقیه [[بدن]] در حضور مرد بیگانه، باید پوشانده شود؛ اما در برابر زن، [[کافر]] پوشاندن آنها لازم نیست<ref>ر.ک: نووی، محیی الدین بن شرف، روضة الطالبین، ج۵، ص۳۷۰ – ۳۷۱.</ref>. برخی از [[فقیهان]] [[امامیه]] نیز، پوشش زن [[مسلمان]] در برابر زن کافر را واجب نمی‌دانند<ref>شهید ثانی، زین الدین بن علی، مسالک الافهام، ج۷، ص۴۵ - ۴۶؛ نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۹، ص۷۱ – ۷۲.</ref> ولی برخی دیگر آن را واجب دانسته‌اند<ref>بحرانی، یوسف بن احمد، الحدائق الناضرة، ج۲۳، ص۶۲.</ref>.

از نظر مذاهب چهارگانه اهل سنت - جز [[مذهب مالکی]] - واجب است که زن و مرد در غیر از هنگام [[نماز]] هم، در هر حال، حتی در جایی که تنها هستند، عورت خود را پوشیده نگاه دارند، مگر در مواقع [[ضرورت]]، مانند قضای [[حاجت]] یا انجام [[غسل]]، البته در صورتی که کسی او را نبیند<ref>نووی، محیی الدین بن شرف، المجموع، ج۳، ص۱۶۵- ۱۶۶؛ بھوتی، منصور بن یونس، کشاف القناع، ج۱، ص۳۱۳؛ شوکانی، محمد بن علی، نیل الاوطار من احادیث سید الاخیار، ج۲، ص۴۸.</ref>. اما [[پیروان مذهب مالکی]] [[حکم]] [[کشف]] عورت را برای شخص، در [[خلوت]]، جز در مواردی که ضرورت دارد [[مکروه]] دانسته‌اند<ref>أبو البرکات، احمد بن محمد، الشرح الکبیر، ج۱، ص۲۱۵.</ref>. از نگاه امامیه پوشاندن عورت در [[خلوت]]<ref>علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء، ج۲، ص۴۴۳؛ حلی، محمد بن حسن، ایضاح الفوائد، ج۱، ص۸۴.</ref> و نیز از [[همسر]] [[واجب]] نیست<ref>محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام، ج۲، ص۴۹۴؛ شهید ثانی، زین الدین بن علی، مسالک الافهام، ج۷، ص۴۶.</ref>.

== پانویس ==

{{پانویس}}