بحث:چرا باید برای ظهور امام مهدی زمینه‌سازی کرد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

*[[ضرورت]] [[زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی]]{{ع}} بر مبانی متعددی [[استوار]] است:

# [[نیاز]] همیشگی به [[حجت]]: در [[اعتقاد]] [[اسلامی]]، [[بشر]] همواره [[نیازمند]] [[هدایتگر]] است. به همین [[دلیل]]، از ابتدای [[آفرینش انسان]] تاکنون هیچ‌گاه [[جهان]] از [[پیامبران]] و [[امامان]] که [[حجت‌های خدا]] بر بندگانش هستند، خالی نبوده است. بر اساس این [[اعتقاد]]، اگر بر روی کره [[زمین]] تنها دو نفر باقی مانده باشند، یکی از آنها [[حجت الهی]] خواهد بود. [[نیاز]] همیشگی به [[حجت‌های الهی]] ریشه در این واقعیت دارد که [[آدمی]] برای پیمودن مسیر [[هدایت]] و دست یافتن به [[حقیقت]] هستی همواره [[نیازمند]] [[راهنمایی]] انسان‌های شایسته‌ای است که از سوی [[خدای متعال]] به این منظور [[برگزیده]] شده و [[رسالت]] [[هدایت]] و راهبری [[آدمیان]] را برعهده گرفته‌اند<ref>ر.ک: شفیعی سروستانی؛ ابراهیم، زمینه‌سازی برای ظهور آرمان انقلاب اسلامی، ص ۱۲-۱۳.</ref>.

## [[ستم‌پیشه]] بودن [[انسان‌ها]]: از برخی [[روایات]] استفاده می‌‌شود علت یا فلسفۀ [[غیبت]]، [[ستم‌پیشه]] بودن [[انسان‌ها]] بوده است. [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: «بدانید که [[زمین]] از [[حجت]] [[خدای عزوجل]] خالی نمی‌ماند، ولی گاهی [[خداوند]] به [[دلیل]] [[ستم]] و اسرافی که آفریدگان بر خودشان روا می‌‌دارند، حجتش را از آنها مخفی می‌‌دارد»<ref>{{متن حدیث|وَ اعْلَمُوا أَنَّ الْأَرْضَ لَا تَخْلُو مِنْ حُجَّةٍ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَكِنَّ اللَّهَ سَيُعْمِي خَلْقَهُ عَنْهَا بِظُلْمِهِمْ وَ جَوْرِهِمْ وَ إِسْرَافِهِمْ عَلَى أَنْفُسِهِمْ}}؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبة، ص۱۴۱، ح۲.</ref>.  

##نبود [[یاران]] [[وفادار]] برای [[امام]]: از [[روایات]] متعددی استفاده می‌‌شود استمرار [[غیبت امام مهدی]]{{ع}} به [[دلیل]] نبود [[یاران]] [[وفادار]] است. [[امام کاظم]]{{ع}} به یکی از [[یاران]] خود می‌‌فرماید: «...ای پسر بکیر! من به تو سخنی را می‌‌گویم که [[پدران]] من نیز پیش از من آن را بر زبان رانده‌اند و آن این است که اگر در میان شما به تعداد کسانی که در [[جنگ بدر]] با [[پیامبر اکرم]]{{صل}} بودند، [[یاران]] [[مخلص]] وجود داشت، قیام‌کننده ما [[اهل بیت]] [[ظهور]] می‌‌کرد»<ref>طبرسی، علی بن حسن، مشکاة الأنوار، ص۷۰.</ref>. [[امام جواد]]{{ع}} در روایتی پس از معرفی [[قائم آل محمد]]{{ع}} بر این نکته تصریح می‌‌کند فراهم شدن تعداد مشخص از [[یاران]] آن [[حضرت]] ([[سیصد و سیزده نفر]]) [[شرط تحقق ظهور]] است. از این [[روایت]] نیز می‌‌توان استفاده کرد استمرار [[غیبت]] به [[دلیل]] نبود تعداد مورد [[نیاز]] از [[یاران]] [[وفادار]] است: «او همان کسی است که [[زمین]] برایش در هم پیچیده می‌‌شود و هر [[سختی]] برایش هموار می‌‌گردد و [[یاران]] او به تعداد اهل [[بدر]] [[سیصد و سیزده نفر]] از اطراف [[زمین]] به گرد او جمع می‌‌شوند و این همان سخن خدای عزّوجلّ است که فرمود: "هر کجا باشید، [[خداوند]] همگی شما را به سوی خود باز می‌‌آورد. در [[حقیقت]]، [[خدا]] بر همه چیز تواناست»<ref>{{متن قرآن|أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ}}«هرجا که باشید خداوند همگی شما را باز خواهد آورد، خداوند بر هر کاری تواناست» سوره بقره، آیه ۱۴۸.</ref>. پس هنگامی که این تعداد از اهل [[اخلاص]] جمع شدند، [[خداوند]] [[امر]] او را [[آشکار]] می‌‌کند و آن‌گاه که ده‌هزار نفر برای او کامل شد، به [[اذن]] خدای عزّوجلّ [[خروج]] می‌‌کند»<ref>{{متن حدیث|وَ هُوَ الَّذِی تُطْوَی لَهُ الْأَرْضُ وَ یَذِلُّ لَهُ کُلُّ صَعْبٍ [وَ] یَجْتَمِعُ إِلَیْهِ مِنْ أَصْحَابِهِ عِدَّةُ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا مِنْ أَقَاصِی الْأَرْضِ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَیْنَ ما تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعاً إِنَّ اللَّهَ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ فَإِذَا اجْتَمَعَتْ لَهُ هَذِهِ الْعِدَّةُ مِنْ أَهْلِ الْإِخْلَاصِ أَظْهَرَ اللَّهُ أَمْرَهُ}}؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، باب ۳۶، ص۳۷۸، ح۲.</ref>. <ref>ر.ک: شفیعی سروستانی؛ ابراهیم، زمینه‌سازی برای ظهور آرمان انقلاب اسلامی، ص۱۵-۱۶.</ref>