جدید: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = امام مهدی | |||
| عنوان مدخل = امام مهدی | |||
| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*روایات مختلفی در دسترس ماست که بیانگر تجدید [[اسلام]]، [[دین]]، کتاب و [[احکام]] در [[زمان ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} است. در اینجا پرسشی مطرح خواهد شد که آیا [[حرام]] و حلالی که [[رسول خدا]]{{صل}} در [[دین اسلام]] مشخص فرموده‌اند، ابدی نیست؟ و آیا [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[پس از ظهور]] حکمی را منسوخ می‌کند یا آیینی جدید ایجاد می‌کند؟ [[امام صادق]]{{ع}} فرموده است: [[حلال]] [[محمد]]{{صل}} تا [[روز قیامت]] [[حلال]] است و [[حرام]] او تا روز [[حشر]] همواره [[حرام]] خواهد بود و چیزی مغایر با آن نخواهد آمد<ref>اصول کافی: ج ۱ کتاب باب القرآن باب ۱۷، ح ۱۹.</ref>.علاوه بر این، [[روایات]] مختلفی از [[رسول خدا]]{{صل}} وارد شده است که می‌فرماید: [[مهدی]]{{ع}} مردی از [[خاندان]] من است که به [[سنت]] و روش من عمل می‌نماید و [[مردم]] را به [[شریعت]] من [[دعوت]] می‌کند و به سوی [[کتاب خدا]] سوق می‌دهد<ref>بحارالانوار: ج ۵۱، ص ۸۲ و اثبات الهداة: ج ۷، ص ۵۲.</ref>. | * روایات مختلفی در دسترس ماست که بیانگر تجدید [[اسلام]]، [[دین]]، کتاب و [[احکام]] در [[زمان ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} است. در اینجا پرسشی مطرح خواهد شد که آیا [[حرام]] و حلالی که [[رسول خدا]] {{صل}} در [[دین اسلام]] مشخص فرموده‌اند، ابدی نیست؟ و آیا [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[پس از ظهور]] حکمی را منسوخ می‌کند یا آیینی جدید ایجاد می‌کند؟ [[امام صادق]] {{ع}} فرموده است: [[حلال]] [[محمد]] {{صل}} تا [[روز قیامت]] [[حلال]] است و [[حرام]] او تا روز [[حشر]] همواره [[حرام]] خواهد بود و چیزی مغایر با آن نخواهد آمد<ref>اصول کافی: ج ۱ کتاب باب القرآن باب ۱۷، ح ۱۹.</ref>.علاوه بر این، [[روایات]] مختلفی از [[رسول خدا]] {{صل}} وارد شده است که می‌فرماید: [[مهدی]] {{ع}} مردی از [[خاندان]] من است که به [[سنت]] و روش من عمل می‌نماید و [[مردم]] را به [[شریعت]] من [[دعوت]] می‌کند و به سوی [[کتاب خدا]] سوق می‌دهد<ref>بحارالانوار: ج ۵۱، ص ۸۲ و اثبات الهداة: ج ۷، ص ۵۲.</ref>. | ||
*[[آخرالزمان]] اوج فعالیت [[شیطان]] و [[طاغوت]] برای نابودی و دگرگونی [[دین حق]] است. در زمان [[غیبت امام عصر]]{{ع}} [[دین اسلام]] گرفتار بسیاری [[فتنه‌ها]] شده است. [[عالمان]] مغرض و [[جاهلان]]، خواسته یا ناخواسته دچار اشتباهاتی در [[تفسیر]] و توجیه [[دین]] شده‌اند و به مرور این کج‌فهمی‌ها و عنادها، [[بدعت‌ها]] و تغییراتی را [[اسلام]] [[راستین]] ایجاد کرده است. گروهی [[دین]] را براساس [[هوای نفس]] خود [[باور]] دارند و با [[اندیشه]] کوتاه خود مفاهیم بالای [[دینی]] را [[تأویل]] و [[تفسیر]] می‌کنند و کسانی هم چون میدان را خالی دیدند با ادعاهای دروغین جای مردان [[حق]] را می‌گیرند و [[دینی]] جدید می‌بافند. اینها [[دلایل]] مختلفی برای تغییر چهره [[حقیقی]] [[دین]] در [[دوران غیبت]] است. | * [[آخرالزمان]] اوج فعالیت [[شیطان]] و [[طاغوت]] برای نابودی و دگرگونی [[دین حق]] است. در زمان [[غیبت امام عصر]] {{ع}} [[دین اسلام]] گرفتار بسیاری [[فتنه‌ها]] شده است. [[عالمان]] مغرض و [[جاهلان]]، خواسته یا ناخواسته دچار اشتباهاتی در [[تفسیر]] و توجیه [[دین]] شده‌اند و به مرور این کج‌فهمی‌ها و عنادها، [[بدعت‌ها]] و تغییراتی را [[اسلام]] [[راستین]] ایجاد کرده است. گروهی [[دین]] را براساس [[هوای نفس]] خود [[باور]] دارند و با [[اندیشه]] کوتاه خود مفاهیم بالای [[دینی]] را [[تأویل]] و [[تفسیر]] می‌کنند و کسانی هم چون میدان را خالی دیدند با ادعاهای دروغین جای مردان [[حق]] را می‌گیرند و [[دینی]] جدید می‌بافند. اینها [[دلایل]] مختلفی برای تغییر چهره [[حقیقی]] [[دین]] در [[دوران غیبت]] است. | ||
*در [[حدیثی]] [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: همانا دوازدهمین نفر از [[فرزندان]] من غایب خواهد شد و کسی او را نخواهد دید و زمانی خواهد رسید که در [[امت]] من از [[اسلام]] جز اسمی باقی نمی‌ماند و از [[قرآن]] جز نوشته‌ای بر جای نخواهد بود، در این هنگام است که [[خداوند]] اجازه [[قیام]] (به [[حضرت مهدی]]{{ع}}) خواهد داد و [[خداوند]] [[اسلام]] را به دست او آشکار خواهد نمود و به واسطه او [[اسلام]] تازه خواهد شد<ref>منتخب الاثر: ص ۹۸.</ref>.در [[حدیث]] دیگری [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: همانا [[خداوند]] این [[دین]] را به دست [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} گشود. پس زمانی که او به [[شهادت]] رسید، [[دین]] نیز [[فاسد]] شد و جز [[مهدی]]{{ع}} کسی آن را (کاملاً) [[اصلاح]] نخواهد کرد<ref>فرائد السمطین، ج ۲، ص ۳۱۶.</ref>. | * در [[حدیثی]] [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: همانا دوازدهمین نفر از [[فرزندان]] من غایب خواهد شد و کسی او را نخواهد دید و زمانی خواهد رسید که در [[امت]] من از [[اسلام]] جز اسمی باقی نمی‌ماند و از [[قرآن]] جز نوشته‌ای بر جای نخواهد بود، در این هنگام است که [[خداوند]] اجازه [[قیام]] (به [[حضرت مهدی]] {{ع}}) خواهد داد و [[خداوند]] [[اسلام]] را به دست او آشکار خواهد نمود و به واسطه او [[اسلام]] تازه خواهد شد<ref>منتخب الاثر: ص ۹۸.</ref>.در [[حدیث]] دیگری [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: همانا [[خداوند]] این [[دین]] را به دست [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} گشود. پس زمانی که او به [[شهادت]] رسید، [[دین]] نیز [[فاسد]] شد و جز [[مهدی]] {{ع}} کسی آن را (کاملاً) [[اصلاح]] نخواهد کرد<ref>فرائد السمطین، ج ۲، ص ۳۱۶.</ref>. | ||
*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در خطبه‌ای به بیان [[اوضاع آخرالزمان]] می‌پردازد و می‌فرمایند که چگونه [[احکام اسلام]] پشت سر نهاده می‌شود و دقیقاً عکس آنها را به کار می‌بندند و در پایان می‌فرماید: [[اسلام]] را چون پوستینی وارونه بر تن می‌کنند!<ref>نهج البلاغه: خطبه ۱۰۸.</ref>[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: وقتی [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] نماید، به روش [[رسول خدا]]{{صل}} [[رفتار]] می‌نماید، [[آگاه]] باشید که او آثار [[محمد]]{{صل}} را [[تفسیر]] و بیان خواهد نمود<ref>بحارالانوار: ج ۵۲، ص ۳۴۷ و غیبت نعمانی: ص ۱۶۴.</ref>.با توجه به این [[روایات]] می‌توان این گونه برداشت کرد: [[دین جدید]] و [[کتاب جدید]] که در [[روایات]] آمده است، حکایت از آمدن شریعتی نو نمی‌کند بلکه به احیای دوباره [[احکام]] اشاره دارد؛ احکامی که به علت‌های مختلف به [[فراموشی]] سپرده شده‌اند و یا دگرگون شده و به گونه‌ای مغایر با [[حقیقت]] آن [[اعمال]] می‌شود. از این روست که وقتی [[حضرت مهدی]]{{ع}} دست به یک [[اصلاح]] اساسی در [[اسلام]] می‌زند و اجرای صددرصدی [[اسلام ناب]] را اعلام می‌کند، از سوی [[مردم]] مورد [[اعتراض]] قرار می‌گیرد، زیرا [[مردم]] به طوری با این [[بدعت‌ها]] و [[اسلامی]] دگرگون شده خو گرفته‌اند که وقتی [[حضرت]] از [[اسلام]] [[راستین]] سخن می‌گوید، می‌پندارند که [[دینی]] جدید است. | * [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در خطبه‌ای به بیان [[اوضاع آخرالزمان]] می‌پردازد و می‌فرمایند که چگونه [[احکام اسلام]] پشت سر نهاده می‌شود و دقیقاً عکس آنها را به کار می‌بندند و در پایان می‌فرماید: [[اسلام]] را چون پوستینی وارونه بر تن می‌کنند!<ref>نهج البلاغه: خطبه ۱۰۸.</ref>[[امام باقر]] {{ع}} فرمود: وقتی [[حضرت قائم]] {{ع}} [[قیام]] نماید، به روش [[رسول خدا]] {{صل}} [[رفتار]] می‌نماید، [[آگاه]] باشید که او آثار [[محمد]] {{صل}} را [[تفسیر]] و بیان خواهد نمود<ref>بحارالانوار: ج ۵۲، ص ۳۴۷ و غیبت نعمانی: ص ۱۶۴.</ref>.با توجه به این [[روایات]] می‌توان این گونه برداشت کرد: [[دین جدید]] و [[کتاب جدید]] که در [[روایات]] آمده است، حکایت از آمدن شریعتی نو نمی‌کند بلکه به احیای دوباره [[احکام]] اشاره دارد؛ احکامی که به علت‌های مختلف به [[فراموشی]] سپرده شده‌اند و یا دگرگون شده و به گونه‌ای مغایر با [[حقیقت]] آن [[اعمال]] می‌شود. از این روست که وقتی [[حضرت مهدی]] {{ع}} دست به یک [[اصلاح]] اساسی در [[اسلام]] می‌زند و اجرای صددرصدی [[اسلام ناب]] را اعلام می‌کند، از سوی [[مردم]] مورد [[اعتراض]] قرار می‌گیرد، زیرا [[مردم]] به طوری با این [[بدعت‌ها]] و [[اسلامی]] دگرگون شده خو گرفته‌اند که وقتی [[حضرت]] از [[اسلام]] [[راستین]] سخن می‌گوید، می‌پندارند که [[دینی]] جدید است. | ||
[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: زمانی که [[قائم آل محمد]]{{صل}} [[قیام]] فرماید: با پدیده‌ای نو و کتابی جدید و روشی تازه به پا می‌خیزد و به گونه‌ای جدید [[قضاوت]] خواهد کرد<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۶۶.</ref>.در [[حدیث]] دیگری [[حضرت]] فرمود: بر [[عرب]] بسیار سخت خواهد بود، زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} با امری جدید و [[سنت]] و قضاوتی جدید [[قیام]] نماید<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۳۴.</ref>. | [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: زمانی که [[قائم آل محمد]] {{صل}} [[قیام]] فرماید: با پدیده‌ای نو و کتابی جدید و روشی تازه به پا می‌خیزد و به گونه‌ای جدید [[قضاوت]] خواهد کرد<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۶۶.</ref>.در [[حدیث]] دیگری [[حضرت]] فرمود: بر [[عرب]] بسیار سخت خواهد بود، زمانی که [[حضرت قائم]] {{ع}} با امری جدید و [[سنت]] و قضاوتی جدید [[قیام]] نماید<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۳۴.</ref>. | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: به [[خدا]] [[سوگند]]! می‌بینم روزی را که [[حضرت حجت]]{{ع}} در بین [[رکن و مقام]] است و از [[مردم]] بر کتابی نو [[بیعت]] می‌گیرد<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۶۳.</ref>. | * [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: به [[خدا]] [[سوگند]]! می‌بینم روزی را که [[حضرت حجت]] {{ع}} در بین [[رکن و مقام]] است و از [[مردم]] بر کتابی نو [[بیعت]] می‌گیرد<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۶۳.</ref>. | ||
*[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: همانا زمانی که [[حضرت]] [[قائم آل محمد]]{{صل}} [[قیام]] فرماید [[مردم]] را به امر جدیدی [[دعوت]] می‌کند، آن‌گونه که [[رسول خدا]]{{صل}} [[مردم]] را به سوی امری نو [[دعوت]] نمود<ref>غیبت نعمانی: ص ۳۲۱ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۶۶.</ref>.[[رسول خدا]]{{صل}} [[مردم]] [[جاهلیت]] را از بت‌پرستی به [[خداپرستی]] [[دعوت]] نمود و سنت‌ها و عادات نادرست آنان را [[باطل]] نمود؛ [[حضرت مهدی]]{{ع}} نیز زمانی که [[ظهور]] فرماید، [[مردم]] را از [[پرستش]] [[هواهای نفسانی]] و [[پیروی]] [[بدعت‌ها]] و متابعت [[شیطان]] باز خواهد داشت و رفتارهای نادرستی که در [[دنیا]] رواج یافته از بین خواهد برد. | * [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: همانا زمانی که [[حضرت]] [[قائم آل محمد]] {{صل}} [[قیام]] فرماید [[مردم]] را به امر جدیدی [[دعوت]] می‌کند، آن‌گونه که [[رسول خدا]] {{صل}} [[مردم]] را به سوی امری نو [[دعوت]] نمود<ref>غیبت نعمانی: ص ۳۲۱ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۶۶.</ref>.[[رسول خدا]] {{صل}} [[مردم]] [[جاهلیت]] را از بت‌پرستی به [[خداپرستی]] [[دعوت]] نمود و سنت‌ها و عادات نادرست آنان را [[باطل]] نمود؛ [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز زمانی که [[ظهور]] فرماید، [[مردم]] را از [[پرستش]] [[هواهای نفسانی]] و [[پیروی]] [[بدعت‌ها]] و متابعت [[شیطان]] باز خواهد داشت و رفتارهای نادرستی که در [[دنیا]] رواج یافته از بین خواهد برد. | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: روزی که [[قائم آل محمد]]{{صل}} [[ظهور]] کند هر آن‌چه [[قبل از ظهور]] از [[بدعت‌ها]] پدید آمده است خراب می‌کند و [[مردم]] را دوباره از نو به [[اسلام]] [[دعوت]] می‌کند... <ref>وافی: ج ۲، ص ۱۱۳ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۶۷ و غیبت نعمانی: ص ۲۳۲.</ref>.در برخی [[روایات]] از روش [[قضاوت]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[پس از ظهور]] یاد شده است. [[امام زمان]]{{ع}} در آن دوران به گونه‌ای جدید [[حکم]] صادر خواهد نمود، یعنی از مدعیان [[شاهد]] طلب نمی‌طلبد بلکه به [[علم الهی]] خود اتکا کرده و [[حکم]] را صادر می‌نماید، که در بعضی [[روایات]] به «[[حکم]] [[داوود]]» از آن یاد شده است<ref>ر.ک: قضاوت.</ref>. | * [[امام صادق]] {{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: روزی که [[قائم آل محمد]] {{صل}} [[ظهور]] کند هر آن‌چه [[قبل از ظهور]] از [[بدعت‌ها]] پدید آمده است خراب می‌کند و [[مردم]] را دوباره از نو به [[اسلام]] [[دعوت]] می‌کند... <ref>وافی: ج ۲، ص ۱۱۳ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۶۷ و غیبت نعمانی: ص ۲۳۲.</ref>.در برخی [[روایات]] از روش [[قضاوت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[پس از ظهور]] یاد شده است. [[امام زمان]] {{ع}} در آن دوران به گونه‌ای جدید [[حکم]] صادر خواهد نمود، یعنی از مدعیان [[شاهد]] طلب نمی‌طلبد بلکه به [[علم الهی]] خود اتکا کرده و [[حکم]] را صادر می‌نماید، که در بعضی [[روایات]] به «[[حکم]] [[داوود]]» از آن یاد شده است<ref>ر. ک: قضاوت.</ref>. | ||
*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در خطبه‌ای فرمود: او ([[حضرت مهدی]]{{ع}}) [[هواپرستی]] و [[گمراهی]] را به [[هدایت]] و [[خداپرستی]] تبدیل می‌کند، زمانی که [[هدایت]] و [[خداپرستی]] به [[هواپرستی]] و [[گمراهی]] تبدیل شده است؛ و نظرها (ی شخصی درباره [[دین]] و [[قرآن]]) را به ([[حکم]] [[حقیقی]]) [[قرآن]] مبدل می‌سازد، در زمانی که [[قرآن]] با نظرهای شخصی [[تفسیر]] می‌شود. در جای دیگر همین [[خطبه]] فرمود: [[کتاب آسمانی]] و [[دینی]] که مرده است را زنده خواهد نمود<ref>نهج البلاغه: خطبه ۱۳۸.</ref>.یکی از [[قوانین]] جدیدی که در [[زمان ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} به [[اجرا]] گذاشته می‌شود، [[حکم]] تقسیم [[ارث]] است. در زمان [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} [[ارث]] افراد به [[برادران]] [[حقیقی]] می‌رسد. یعنی برادرانی که [[ایمان]] و [[اسلام]] پیوند [[برادری]] میان‌شان برقرار کرده است و افراد را با هم [[برادر]] ایمانی نموده است، نه [[برادران]] صلبی و نسبی که تنها پیوند [[برادری]] آنان، [[پدر]] و [[مادر]] مشترک است<ref>ر.ک: ارث.</ref>. | * [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در خطبه‌ای فرمود: او ([[حضرت مهدی]] {{ع}}) [[هواپرستی]] و [[گمراهی]] را به [[هدایت]] و [[خداپرستی]] تبدیل می‌کند، زمانی که [[هدایت]] و [[خداپرستی]] به [[هواپرستی]] و [[گمراهی]] تبدیل شده است؛ و نظرها (ی شخصی درباره [[دین]] و [[قرآن]]) را به ([[حکم]] [[حقیقی]]) [[قرآن]] مبدل می‌سازد، در زمانی که [[قرآن]] با نظرهای شخصی [[تفسیر]] می‌شود. در جای دیگر همین [[خطبه]] فرمود: [[کتاب آسمانی]] و [[دینی]] که مرده است را زنده خواهد نمود<ref>نهج البلاغه: خطبه ۱۳۸.</ref>.یکی از [[قوانین]] جدیدی که در [[زمان ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} به [[اجرا]] گذاشته می‌شود، [[حکم]] تقسیم [[ارث]] است. در زمان [[قیام حضرت مهدی]] {{ع}} [[ارث]] افراد به [[برادران]] [[حقیقی]] می‌رسد. یعنی برادرانی که [[ایمان]] و [[اسلام]] پیوند [[برادری]] میان‌شان برقرار کرده است و افراد را با هم [[برادر]] ایمانی نموده است، نه [[برادران]] صلبی و نسبی که تنها پیوند [[برادری]] آنان، [[پدر]] و [[مادر]] مشترک است<ref>ر. ک: ارث.</ref>. | ||
*[[امام باقر]]{{ع}} در [[تأویل]] [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ}}<ref>«و ما به موسی کتاب دادیم آنگاه در آن اختلاف درافتاد» سوره هود، آیه ۱۱۰.</ref> فرمود: این [[امت]] نیز در کتاب آسمانی‌شان [[اختلاف]] خواهند کرد. زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[ظهور]] نماید کتاب ([[قرآن]]) را (با [[تأویل]] [[حقیقی]] آن) خواهد آورد. [[مردم]] در آن کتاب [[اختلاف]] می‌کنند و بیشتر [[مردم]] آن را قبول نخواهند کرد و [[حضرت قائم]]{{ع}} نیز تمام آنان را خواهد کشت<ref>روضه کافی: ح ۲۸۷.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۱۹۳.</ref>. | * [[امام باقر]] {{ع}} در [[تأویل]] [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ}}<ref>«و ما به موسی کتاب دادیم آنگاه در آن اختلاف درافتاد» سوره هود، آیه ۱۱۰.</ref> فرمود: این [[امت]] نیز در کتاب آسمانی‌شان [[اختلاف]] خواهند کرد. زمانی که [[حضرت قائم]] {{ع}} [[ظهور]] نماید کتاب ([[قرآن]]) را (با [[تأویل]] [[حقیقی]] آن) خواهد آورد. [[مردم]] در آن کتاب [[اختلاف]] می‌کنند و بیشتر [[مردم]] آن را قبول نخواهند کرد و [[حضرت قائم]] {{ع}} نیز تمام آنان را خواهد کشت<ref>روضه کافی: ح ۲۸۷.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۱۹۳.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | == پرسش مستقیم == | ||
* [[منظور از دین و قرآن جدیدی که امام مهدی میآورد چیست؟ (پرسش)]] | * [[منظور از دین و قرآن جدیدی که امام مهدی میآورد چیست؟ (پرسش)]] | ||
| خط ۲۷: | خط ۳۰: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:جدید]] | [[رده:جدید]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]] | [[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- روایات مختلفی در دسترس ماست که بیانگر تجدید اسلام، دین، کتاب و احکام در زمان ظهور حضرت مهدی S است. در اینجا پرسشی مطرح خواهد شد که آیا حرام و حلالی که رسول خدا a در دین اسلام مشخص فرموده‌اند، ابدی نیست؟ و آیا حضرت مهدی S پس از ظهور حکمی را منسوخ می‌کند یا آیینی جدید ایجاد می‌کند؟ امام صادق S فرموده است: حلال محمد a تا روز قیامت حلال است و حرام او تا روز حشر همواره حرام خواهد بود و چیزی مغایر با آن نخواهد آمد[۱].علاوه بر این، روایات مختلفی از رسول خدا a وارد شده است که می‌فرماید: مهدی S مردی از خاندان من است که به سنت و روش من عمل می‌نماید و مردم را به شریعت من دعوت می‌کند و به سوی کتاب خدا سوق می‌دهد[۲].
- آخرالزمان اوج فعالیت شیطان و طاغوت برای نابودی و دگرگونی دین حق است. در زمان غیبت امام عصر S دین اسلام گرفتار بسیاری فتنه‌ها شده است. عالمان مغرض و جاهلان، خواسته یا ناخواسته دچار اشتباهاتی در تفسیر و توجیه دین شده‌اند و به مرور این کج‌فهمی‌ها و عنادها، بدعت‌ها و تغییراتی را اسلام راستین ایجاد کرده است. گروهی دین را براساس هوای نفس خود باور دارند و با اندیشه کوتاه خود مفاهیم بالای دینی را تأویل و تفسیر می‌کنند و کسانی هم چون میدان را خالی دیدند با ادعاهای دروغین جای مردان حق را می‌گیرند و دینی جدید می‌بافند. اینها دلایل مختلفی برای تغییر چهره حقیقی دین در دوران غیبت است.
- در حدیثی رسول خدا a فرمود: همانا دوازدهمین نفر از فرزندان من غایب خواهد شد و کسی او را نخواهد دید و زمانی خواهد رسید که در امت من از اسلام جز اسمی باقی نمی‌ماند و از قرآن جز نوشته‌ای بر جای نخواهد بود، در این هنگام است که خداوند اجازه قیام (به حضرت مهدی S) خواهد داد و خداوند اسلام را به دست او آشکار خواهد نمود و به واسطه او اسلام تازه خواهد شد[۳].در حدیث دیگری رسول خدا a فرمود: همانا خداوند این دین را به دست علی بن ابی طالب S گشود. پس زمانی که او به شهادت رسید، دین نیز فاسد شد و جز مهدی S کسی آن را (کاملاً) اصلاح نخواهد کرد[۴].
- امیرالمؤمنین S در خطبه‌ای به بیان اوضاع آخرالزمان می‌پردازد و می‌فرمایند که چگونه احکام اسلام پشت سر نهاده می‌شود و دقیقاً عکس آنها را به کار می‌بندند و در پایان می‌فرماید: اسلام را چون پوستینی وارونه بر تن می‌کنند![۵]امام باقر S فرمود: وقتی حضرت قائم S قیام نماید، به روش رسول خدا a رفتار می‌نماید، آگاه باشید که او آثار محمد a را تفسیر و بیان خواهد نمود[۶].با توجه به این روایات می‌توان این گونه برداشت کرد: دین جدید و کتاب جدید که در روایات آمده است، حکایت از آمدن شریعتی نو نمی‌کند بلکه به احیای دوباره احکام اشاره دارد؛ احکامی که به علت‌های مختلف به فراموشی سپرده شده‌اند و یا دگرگون شده و به گونه‌ای مغایر با حقیقت آن اعمال می‌شود. از این روست که وقتی حضرت مهدی S دست به یک اصلاح اساسی در اسلام می‌زند و اجرای صددرصدی اسلام ناب را اعلام می‌کند، از سوی مردم مورد اعتراض قرار می‌گیرد، زیرا مردم به طوری با این بدعت‌ها و اسلامی دگرگون شده خو گرفته‌اند که وقتی حضرت از اسلام راستین سخن می‌گوید، می‌پندارند که دینی جدید است.
امام باقر S فرمود: زمانی که قائم آل محمد a قیام فرماید: با پدیده‌ای نو و کتابی جدید و روشی تازه به پا می‌خیزد و به گونه‌ای جدید قضاوت خواهد کرد[۷].در حدیث دیگری حضرت فرمود: بر عرب بسیار سخت خواهد بود، زمانی که حضرت قائم S با امری جدید و سنت و قضاوتی جدید قیام نماید[۸].
- امام صادق S می‌فرماید: به خدا سوگند! می‌بینم روزی را که حضرت حجت S در بین رکن و مقام است و از مردم بر کتابی نو بیعت می‌گیرد[۹].
- امام باقر S فرمود: همانا زمانی که حضرت قائم آل محمد a قیام فرماید مردم را به امر جدیدی دعوت می‌کند، آن‌گونه که رسول خدا a مردم را به سوی امری نو دعوت نمود[۱۰].رسول خدا a مردم جاهلیت را از بت‌پرستی به خداپرستی دعوت نمود و سنت‌ها و عادات نادرست آنان را باطل نمود؛ حضرت مهدی S نیز زمانی که ظهور فرماید، مردم را از پرستش هواهای نفسانی و پیروی بدعت‌ها و متابعت شیطان باز خواهد داشت و رفتارهای نادرستی که در دنیا رواج یافته از بین خواهد برد.
- امام صادق S در حدیثی فرمود: روزی که قائم آل محمد a ظهور کند هر آن‌چه قبل از ظهور از بدعت‌ها پدید آمده است خراب می‌کند و مردم را دوباره از نو به اسلام دعوت می‌کند... [۱۱].در برخی روایات از روش قضاوت حضرت مهدی S پس از ظهور یاد شده است. امام زمان S در آن دوران به گونه‌ای جدید حکم صادر خواهد نمود، یعنی از مدعیان شاهد طلب نمی‌طلبد بلکه به علم الهی خود اتکا کرده و حکم را صادر می‌نماید، که در بعضی روایات به «حکم داوود» از آن یاد شده است[۱۲].
- امیرالمؤمنین S در خطبه‌ای فرمود: او (حضرت مهدی S) هواپرستی و گمراهی را به هدایت و خداپرستی تبدیل می‌کند، زمانی که هدایت و خداپرستی به هواپرستی و گمراهی تبدیل شده است؛ و نظرها (ی شخصی درباره دین و قرآن) را به (حکم حقیقی) قرآن مبدل می‌سازد، در زمانی که قرآن با نظرهای شخصی تفسیر می‌شود. در جای دیگر همین خطبه فرمود: کتاب آسمانی و دینی که مرده است را زنده خواهد نمود[۱۳].یکی از قوانین جدیدی که در زمان ظهور حضرت مهدی S به اجرا گذاشته می‌شود، حکم تقسیم ارث است. در زمان قیام حضرت مهدی S ارث افراد به برادران حقیقی می‌رسد. یعنی برادرانی که ایمان و اسلام پیوند برادری میان‌شان برقرار کرده است و افراد را با هم برادر ایمانی نموده است، نه برادران صلبی و نسبی که تنها پیوند برادری آنان، پدر و مادر مشترک است[۱۴].
- امام باقر S در تأویل آیه
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ
[۱۵] فرمود: این امت نیز در کتاب آسمانی‌شان اختلاف خواهند کرد. زمانی که حضرت قائم S ظهور نماید کتاب (قرآن) را (با تأویل حقیقی آن) خواهد آورد. مردم در آن کتاب اختلاف می‌کنند و بیشتر مردم آن را قبول نخواهند کرد و حضرت قائم S نیز تمام آنان را خواهد کشت[۱۶][۱۷].
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ اصول کافی: ج ۱ کتاب باب القرآن باب ۱۷، ح ۱۹.
- ↑ بحارالانوار: ج ۵۱، ص ۸۲ و اثبات الهداة: ج ۷، ص ۵۲.
- ↑ منتخب الاثر: ص ۹۸.
- ↑ فرائد السمطین، ج ۲، ص ۳۱۶.
- ↑ نهج البلاغه: خطبه ۱۰۸.
- ↑ بحارالانوار: ج ۵۲، ص ۳۴۷ و غیبت نعمانی: ص ۱۶۴.
- ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۶۶.
- ↑ غیبت نعمانی: ص ۲۳۴.
- ↑ غیبت نعمانی: ص ۲۶۳.
- ↑ غیبت نعمانی: ص ۳۲۱ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۶۶.
- ↑ وافی: ج ۲، ص ۱۱۳ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۶۷ و غیبت نعمانی: ص ۲۳۲.
- ↑ ر. ک: قضاوت.
- ↑ نهج البلاغه: خطبه ۱۳۸.
- ↑ ر. ک: ارث.
- ↑ «و ما به موسی کتاب دادیم آنگاه در آن اختلاف درافتاد» سوره هود، آیه ۱۱۰.
- ↑ روضه کافی: ح ۲۸۷.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۱۹۳.