روز ظهور امام مهدی

روز ظهور حضرت مهدی (ع) از موضوعاتی است که در روایات به آن پرداخته شده و روزهای خاصی برای آن مطرح شده است مانند: روز جمعه؛ روز عاشورا؛ روز نوروز و شنبۀ مصادف با عاشورا. البته در جمع‌بندی این موارد می‌توان گفت که امکان یکی شدن برخی از این روزها وجود دارد.

اختلاف در روز ظهور

یکی از موضوعات مورد توجّه در مباحث مهدویت، مسئلۀ زمان ظهور است، به گونه‎ای که سال‌‌ها پیش از ولادت حضرت مهدی(ع)، دربارۀ این مسئله از معصومین(ع) سؤال می‌‌شده است^[۱]. یکی از سؤال‌هایی که از ائمه می‌شده است این بوده که حضرت مهدی(ع) در کدام روز ظهور می‌کنند. در روایات، روزهای مختلفی به عنوان روز ظهور بیان شده است:

روز جمعه: امام صادق(ع) فرمودند: «قائم ما اهل بیت در روز جمعه ظهور خواهد کرد»^[۲].^[۳] و در دعای مخصوص روز جمعه آمده است: «این روز جمعه است همان روزی که انتظار می‌‎رود در آن ظهور فرمایی و برای مؤمنین در آن گشایش حاصل گردد و با شمشیر تو کافرها به سزای اعمال خویش برسند»^[۴].^[۵] روایات ظهور در روز جمعه که برخی بزرگان از جمله شیخ صدوق در کتبشان ذکر کرده‌اند، از روایاتی هستند که دارای سندی صحیح بوده و از نظر دلالت نیز در کمال اتقان و استحکام هستند^[۶].
روز عاشورا: امام باقر(ع) ضمن سخنانی دربارۀ روز عاشورا فرمودند: «و روز عاشورا روزی است که در آن قائم قیام خواهد کرد»^[۷].^[۸] امام رضا(ع) فرمودند: «در شب بیست و سوم ماه رمضان به اسم حضرت قائم(ع) ندا کنند و در روز عاشورا قیام نماید»...^[۹].
روز نوروز: راوی می‌‎‎گوید: روز نوروز خدمت امام صادق(ع) رفتم ایشان در علت تعظیم عید نوروز فرمودند: «در این روز قائم آل‌ محمد(ص) ظاهر خواهد شد و در این روز امامان دیگر به دنیا رجعت خواهند کرد و در این روز قائم ما ظفر خواهد یافت بر دجال و در کناسه که محله‌‎ای است از محله‎های کوفه، او را بر دار خواهند کشید و در هیچ روز نوروز نیست مگر آنکه ما انتظار فرج می‌‎کشیم؛ زیرا آن روز از روزهای ما و روزهای شیعیان ماست و آن روز را عجمان حفظ کردند و حرمت آن را رعایت کردند و شما عرب‌‎ها آن را ضایع نمودید»^[۱۰].^[۱۱]
شنبۀ مصادف با عاشورا: امام باقر(ع) فرمودند: «گویا قائم(ع) را می‌بینم که در روز عاشورا، روز شنبه بین رکن و مقام ایستاده است، در حالی که جبرئیل در مقابلش قرار گرفته، ندا می‌‌کند: «الْبَیْعَةُ لِلَّهِ»، که با قیام خود، زمین را پر از عدل و داد می‌‌کند، همان‌‌گونه که پر از ظلم و جور شده بود»^[۱۲].^[۱۳] و انتخاب چنین روزی از طرف خداوند متعال شاید برای انتقام خونِ به ناحق ریختۀ امام باشد؛ چون امام حسین(ع) همان "وتر موتور" است که باید ذات باری‌‎تعالی از ظلم و ستمی که بر آن بزرگوار و فرزندان و همراهانش روا داشته شده، انتقام بگیرد. پس خدای بزرگ به وسیلۀ مهدی موعود(ع) از او دادخواهی می‌‎کند^[۱۴].

جمع‌بندی روایات

اختلاف بین روزهای ذکر شده در روایات را می‌‌توان به این صورت تعبیر کرد که روز ظهور، جمعه است و از آنجایی که قیام، پس از ظهور است، قیام آن حضرت در روز شنبه اتفاق خواهد افتاد؛ یعنی روز ظهور با روز قیام تفاوت دارد و اگر ملاک روز عاشورا باشد نه روز شنبه، باید دید امام حسین(ع) در چه روزی به شهادت رسید و براساس آن، روز ظهور حضرت مهدی(ع) را مشخص کرد، لازم بذکر است که چه آنانکه روز عاشورا را روز ظهور گفته‎اند و چه آنان که روز شنبه را مطرح کرده‌اند، روز خروج امام زمان(ع) را روز شنبه می‎دانند^[۱۵]. همچنین در هم‎زمانی روز ظهور در نوروز با عاشورا اشکالی به نظر نمی‎رسد زیرا نوروز طبق سال شمسی و عاشورا براساس سال قمری محاسبه می‎شود و یکی شدن این دو روز امکان‌‌‌پذیر است و هم‌‌‌زمانی این دو روز با جمعه یا شنبه نیز ممکن است^[۱۶].

پرسش مستقیم

ظهور امام مهدی در چه روزی است؟ (پرسش)

منابع

پانویس

↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۱، ص۳۶۸، ح ۲.
↑ «یخرج قائمنا اهل البیت یوم الجمعه»؛ ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال، ح ۲، ص۳۹۴.
↑ ر.ک: مروجی طبسی، محمد جواد، بامداد بشریت، ص۱۰۸ـ ۱۰۹.
↑ «هَذَا یَوْمُ‌ الْجُمُعَةِ وَ هُوَ یَوْمُکَ‌ الْمُتَوَقَّعُ فِیهِ ظُهُورُکَ وَ الْفَرَجُ فِیهِ لِلْمُؤْمِنِینَ عَلَی یَدِکَ وَ قَتْلُ الْکَافِرِینَ بِسَیْفِکَ»؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۹۹، ص۲۱۵.
↑ ر.ک: رحیمی، عباس، امید فردا، ص۴۶.
↑ ر.ک: حسینی گرگانی، میرتقی، نزول مسیح و ظهور موعود، ص۳۷۵ ـ ۳۸۸.
↑ «وَ هَذَا الْیَوْمُ الَّذِی یَقُومُ فِیهِ الْقَائِمُ ع‏»؛ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج ۴، ص۳۰۰.
↑ ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۱۶۱ ـ ۱۶۲.
↑ «ان القائم ینادی باسمه لیلۀ ثلاث و عشرین من شهر رمضان و یقوم یوم عاشورا»؛ میرزا حسین نوری طبرسی، النجم الثاقب، ص۸۲.
↑ «یَوْمُ النَّیْرُوزِ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی یَظْهَرُ فِیهِ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ وُلَاةَ الْأَمْرِ وَ یُظْفِرُهُ اللَّهُ تَعَالَی بِالدَّجَّالِ فَیَصْلِبُهُ عَلَی کُنَاسَةِ الْکُوفَةِ وَ مَا مِنْ یَوْمِ نَیْرُوزٍ إِلَّا وَ نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِیهِ الْفَرَجَ لِأَنَّهُ مِنْ أَیَّامِنَا حَفِظَتْهُ الْفُرْسُ وَ ضَیَّعْتُمُوه»‏؛ هدیة الزائرین، ص۶۰۶ ـ ۶۰۷؛ حر عاملی، محمد بن حسن، اثبات الهداة، ج۳، ص۵۷۱؛ آل سید‎حیدر کاظمی، سیدمصطفی، بشارة الاسلام، ص۲۹۳؛ مجلسی، محمد باقر، بحار‌الانوار، ج۵۲، ص۳۰۸.
↑ ر.ک: حسینی گرگانی، میرتقی، نزول مسیح و ظهور موعود، ص۳۷۵ ـ ۳۸۸.
↑ «کَأَنِّی بِالْقَائِمِ یَوْمَ عَاشُورَاءَ یَوْمَ السَّبْتِ قَائِماً بَیْنَ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ بَیْنَ یَدَیْهِ جَبْرَئِیلُ(ع) یُنَادِی الْبَیْعَةَ لِلَّهِ فَیَمْلَأُهَا عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً»؛ شیخ طوسی، الغیبه، ص۴۵۳.
↑ ر.ک: حسینی گرگانی، میرتقی، نزول مسیح و ظهور موعود، ص۳۷۵ ـ ۳۸۸؛ الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص۱۶۵-۱۶۸.
↑ ر.ک: حسینی گرگانی، میرتقی، نزول مسیح و ظهور موعود، ص۳۷۵ ـ ۳۸۸.
↑ ر.ک: مروجی طبسی، محمد جواد، بامداد بشریت، ص۱۰۸ـ ۱۰۹.
↑ ر.ک: موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۱۶۲ـ۱۶۳.

[1] کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۱، ص۳۶۸، ح ۲.

[2] «یخرج قائمنا اهل البیت یوم الجمعه»؛ ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال، ح ۲، ص۳۹۴.

[3] ر.ک: مروجی طبسی، محمد جواد، بامداد بشریت، ص۱۰۸ـ ۱۰۹.

[4] «هَذَا یَوْمُ‌ الْجُمُعَةِ وَ هُوَ یَوْمُکَ‌ الْمُتَوَقَّعُ فِیهِ ظُهُورُکَ وَ الْفَرَجُ فِیهِ لِلْمُؤْمِنِینَ عَلَی یَدِکَ وَ قَتْلُ الْکَافِرِینَ بِسَیْفِکَ»؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۹۹، ص۲۱۵.

[5] ر.ک: رحیمی، عباس، امید فردا، ص۴۶.

[6] ر.ک: حسینی گرگانی، میرتقی، نزول مسیح و ظهور موعود، ص۳۷۵ ـ ۳۸۸.

[7] «وَ هَذَا الْیَوْمُ الَّذِی یَقُومُ فِیهِ الْقَائِمُ ع‏»؛ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج ۴، ص۳۰۰.

[8] ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۱۶۱ ـ ۱۶۲.

[9] «ان القائم ینادی باسمه لیلۀ ثلاث و عشرین من شهر رمضان و یقوم یوم عاشورا»؛ میرزا حسین نوری طبرسی، النجم الثاقب، ص۸۲.

[10] «یَوْمُ النَّیْرُوزِ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی یَظْهَرُ فِیهِ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ وُلَاةَ الْأَمْرِ وَ یُظْفِرُهُ اللَّهُ تَعَالَی بِالدَّجَّالِ فَیَصْلِبُهُ عَلَی کُنَاسَةِ الْکُوفَةِ وَ مَا مِنْ یَوْمِ نَیْرُوزٍ إِلَّا وَ نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِیهِ الْفَرَجَ لِأَنَّهُ مِنْ أَیَّامِنَا حَفِظَتْهُ الْفُرْسُ وَ ضَیَّعْتُمُوه»‏؛ هدیة الزائرین، ص۶۰۶ ـ ۶۰۷؛ حر عاملی، محمد بن حسن، اثبات الهداة، ج۳، ص۵۷۱؛ آل سید‎حیدر کاظمی، سیدمصطفی، بشارة الاسلام، ص۲۹۳؛ مجلسی، محمد باقر، بحار‌الانوار، ج۵۲، ص۳۰۸.

[11] ر.ک: حسینی گرگانی، میرتقی، نزول مسیح و ظهور موعود، ص۳۷۵ ـ ۳۸۸.

[12] «کَأَنِّی بِالْقَائِمِ یَوْمَ عَاشُورَاءَ یَوْمَ السَّبْتِ قَائِماً بَیْنَ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ بَیْنَ یَدَیْهِ جَبْرَئِیلُ(ع) یُنَادِی الْبَیْعَةَ لِلَّهِ فَیَمْلَأُهَا عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً»؛ شیخ طوسی، الغیبه، ص۴۵۳.

[13] ر.ک: حسینی گرگانی، میرتقی، نزول مسیح و ظهور موعود، ص۳۷۵ ـ ۳۸۸؛ الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص۱۶۵-۱۶۸.

[14] ر.ک: حسینی گرگانی، میرتقی، نزول مسیح و ظهور موعود، ص۳۷۵ ـ ۳۸۸.

[15] ر.ک: مروجی طبسی، محمد جواد، بامداد بشریت، ص۱۰۸ـ ۱۰۹.

[16] ر.ک: موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۱۶۲ـ۱۶۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]