مهاجر در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == پانویس ==' به '== پانویس ==') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = مهاجر | |||
| عنوان مدخل = [[مهاجر]] | |||
| مداخل مرتبط = [[مهاجر در قرآن]] - [[مهاجر در حدیث]] - [[مهاجر در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = مهاجر (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
هجرت کننده. اصل آن "هَجْر" به معنای [[قطع]] شدن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۳۴.</ref> یا ترک چیزی با وجود [[ارتباط]] با آن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۱، ص۲۴۰.</ref>. | هجرت کننده. اصل آن "هَجْر" به معنای [[قطع]] شدن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۳۴.</ref> یا ترک چیزی با وجود [[ارتباط]] با آن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۱، ص۲۴۰.</ref>. | ||
{{متن قرآن|لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ}}<ref>«خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷.</ref>. | {{متن قرآن|لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ}}<ref>«خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷.</ref>. | ||
"مهاجر" در اصطلاح خاص به همراهان [[رسول]]{{صل}} در [[هجرت]] از [[مکه]] به [[مدینه]] یا [[اصحاب]] مکّی [[رسول اللّه]]{{صل}} اطلاق می‌شود. از آنجا که بسیاری از [[ذوی القربی]] و [[نزدیکان]] سببی و نسبی [[رسول خدا]]{{صل}} میان آنان بودند، [[فضیلت]] بسیاری از آنان در [[قرآن کریم]] ذکر شده است: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ}}<ref>«بی‌گمان کسانی که ایمان آوردند و در راه خداوند هجرت و جهاد کردند، به بخشایش خداوند امید دارند و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره بقره، آیه ۲۱۸.</ref>. | "مهاجر" در اصطلاح خاص به همراهان [[رسول]] {{صل}} در [[هجرت]] از [[مکه]] به [[مدینه]] یا [[اصحاب]] مکّی [[رسول اللّه]] {{صل}} اطلاق می‌شود. از آنجا که بسیاری از [[ذوی القربی]] و [[نزدیکان]] سببی و نسبی [[رسول خدا]] {{صل}} میان آنان بودند، [[فضیلت]] بسیاری از آنان در [[قرآن کریم]] ذکر شده است: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ}}<ref>«بی‌گمان کسانی که ایمان آوردند و در راه خداوند هجرت و جهاد کردند، به بخشایش خداوند امید دارند و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره بقره، آیه ۲۱۸.</ref>. | ||
این گروه از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} از نظر [[منزلت]] و موقعیت [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] و [[قرابت]] با رسول خدا{{صل}}، در صدر گروه‌های صاحب [[قدرت]] و [[نفوذ]] در [[حکومت]] [[پیامبر]]{{صل}} قرار داشتند و نقش اساسی در [[انتخاب خلیفه]] بعد از رسول خدا{{صل}} ایفا کردند <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۹۴-۴۹۵.</ref> | این گروه از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} از نظر [[منزلت]] و موقعیت [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] و [[قرابت]] با رسول خدا {{صل}}، در صدر گروه‌های صاحب [[قدرت]] و [[نفوذ]] در [[حکومت]] [[پیامبر]] {{صل}} قرار داشتند و نقش اساسی در [[انتخاب خلیفه]] بعد از رسول خدا {{صل}} ایفا کردند <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۹۴-۴۹۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مهاجر است. مهاجر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: مهاجر در قرآن - مهاجر در حدیث - مهاجر در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
هجرت کننده. اصل آن "هَجْر" به معنای قطع شدن[۱] یا ترک چیزی با وجود ارتباط با آن[۲].
﴿لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ﴾[۳].
"مهاجر" در اصطلاح خاص به همراهان رسول (ص) در هجرت از مکه به مدینه یا اصحاب مکّی رسول اللّه (ص) اطلاق می‌شود. از آنجا که بسیاری از ذوی القربی و نزدیکان سببی و نسبی رسول خدا (ص) میان آنان بودند، فضیلت بسیاری از آنان در قرآن کریم ذکر شده است: ﴿إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ﴾[۴].
این گروه از اصحاب رسول خدا (ص) از نظر منزلت و موقعیت سیاسی و اجتماعی و قرابت با رسول خدا (ص)، در صدر گروه‌های صاحب قدرت و نفوذ در حکومت پیامبر (ص) قرار داشتند و نقش اساسی در انتخاب خلیفه بعد از رسول خدا (ص) ایفا کردند [۵]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۳۴.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۱، ص۲۴۰.
- ↑ «خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷.
- ↑ «بی‌گمان کسانی که ایمان آوردند و در راه خداوند هجرت و جهاد کردند، به بخشایش خداوند امید دارند و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره بقره، آیه ۲۱۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۹۴-۴۹۵.