حارثة بن نعمان انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'دست' به 'دست') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| اهل = | | اهل = | ||
| از قبیله = [[ | | از قبیله = [[بنی‌نجار]] | ||
| از تیره = | | از تیره = | ||
| پدر = [[نعمان بن نقیع انصاری]] | | پدر = [[نعمان بن نقیع انصاری]] | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
[[رده:اصحاب امام علی]] | [[رده:اصحاب امام علی]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:بنی‌نجار]] | ||
نسخهٔ ۸ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. حارثة بن نعمان انصاری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حارثة بن نعمان انصاری در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| حارثة بن نعمان انصاری | |
|---|---|
 تصویر قدیمی مدینه | |
| نام کامل | حارثة بن نعمان انصاری |
| جنسیت | مرد |
| کنیه | ابو عبدالله |
| از قبیله | بنی‌نجار |
| پدر | نعمان بن نقیع انصاری |
| مادر | جوره بنت عبید بن ثعلبه |
| محل زندگی | مدینه |
| از اصحاب | |
| حضور در جنگ | |
مقدمه
حارثه فرزند نعمان بن نقیع انصاری خزرجی از قبیله بنی نجار کنیه‌اش ابو عبدالله و از فضلای اصحاب رسول خدا (ص) بود که در رکاب آن حضرت در، جنگ بدر احد و سایر غزوه‌های پیامبر اسلام (ص) و شرکت نمود. وی دو بار جبرئیل را به شکل دحیه کلبی دید، و بر او سلام کرد. سپس رسول خدا (ص) به او فرمود: «کسی که دیدی جبرئیل بود و جواب سلام تو را داد»، وی از جمله اصحابی است که در شمار یاران باوفای امیرالمؤمنین (ع) قرار داشته[۱] و در جنگ‌های زمان آن حضرت شرکت کرد و در رکاب آن حضرت جنگید[۲].
حارثه از کسانی بود که به مادرش جوره دختر عبید بن ثعلبه بسیار نیکی می‌کرد و رسول خدا (ص) در حدیثی فرمود: «من داخل بهشت شدم، صدای قرائتی شنیدم، گفتم: این شخص چه کسی است؟ گفته شد: او حارثة بن نعمان است»[۳]. سپس رسول خدا (ص) فرمود: «این چنین هستند نیکان شما»[۴].
وی در عصر حکومت معاویه پس از آن‌که دو چشم خود را از دست داده بود، دنیا را وداع گفت [۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: اسد الغابه، ج۱، ص۳۵۸؛ الاصابه، ج۱، ص۶۱۸ و رجال طوسی، ص۱۷، ش۳۵.
- ↑ رجال طوسی، ص۱۷، ش۳۵.
- ↑ «دخلت الجنة فسمعت قراءة، فقلت من هذا؟ فقيل حارثه بن النعمان»
- ↑ «كذلكم البر»؛ اسد الغاله، ج۱، ص۳۵۸؛ الاصابه، ج۱، ص۶۱۸ و سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۴۴.
- ↑ الاصابه، ج۱، ص۶۱۹.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۴۶-۳۴۷.