برقراری عدل: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۵

برقراری عدل و داد یکی از خواسته‌های الهی است و یکی از وظایف و اهداف مهمّ بعثت پیامبران دعوت بندگان الهی به عدل و داد است. آنان از مردم می‌خواهند عدل را در میان خود به خوبی برقرار کنند.

مقدمه

برقراری عدل و داد یکی از خواسته‌های الهی است که در آیاتی از قرآن کریم به آن تصریح شده است: ﴿اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى ﴾^[۱]، ﴿إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ ﴾^[۲]^[۳]

معناشناسی

عدل به معنای نهادن هر چیزی در جای خود؛ شامل همه وظایف فردی، اجتماعی و سیاسی افراد جامعه بشری است، زیرا عدل به این معنا یعنی حفظ حقوق و شئون فردی و اجتماعی اشخاص نسبت به خود و دیگران و عدم تجاوز و تعدّی از آن. پس اگر همه بندگان الهی حقوق خود و دیگران را مراعات کنند و در حقّ خود و دیگران ستم روا ندارند، همه انسان‌ها اصلاح شده و جامعه شاداب و پرتوان در مسیر تکامل و وحدت پیش می‌رود و اگر زندگی فردی و اجتماعی اشخاص دچار ستم و پایمال شدن حقوق شود جامعه از هم می‌پاشد و الفت و دوستی و همکاری و تعاون از میان می‌رود و اختلاف و پراکندگی پدید می‌آید و جامعه رو به انحطاط و سقوط می‌رود^[۴].

برقراری عدالت، هدف بعثت انبیاء

در سایه عدل و داد جامعه سالم و پر نشاط می‌گردد و با ظلم و ستم اختلاف و پراکندگی و ضعف و ناتوانی پدید می‌آید. یکی از وظایف و اهداف مهمّ بعثت پیامبران دعوت بندگان الهی به عدل و داد است. آنان از مردم می‌خواهند عدل را در میان خود به خوبی برقرار کنند. امّا از آنجا که برقراری عدل به شناخت کافی همه شئون و ویژگی‌های ظاهری و باطنی اشخاص نیاز دارد و این امر بدون ارتباط با خدای تعالی برای هیچ کدام از انسان‌ها امکان ندارد؛ بنابراین لازم است خدای سبحان زمینه‌ها و مقدّمات قیام به عدل را برای بندگانش مهیّا کند؛ یکی از این مقدّمات معرفت و آگاهی کامل است. از طرفی چون همه انسان‌ها در کارهایشان مختار و آزادند و هوای نفس و شهوت و میل به معصیت و خلاف هم در آنها وجود دارد و شیطان نیز در کمین آنهاست؛ علاوه بر شناخت، قدرت در مقابل ستمگران و تنبیه خطاکاران نیز لازم می‌آید.

خداوند با فرستادن پیامبران، انزال کتب، بیان تعالیم آسمانی، آفرینش بهشت و جهنّم، قرار دادن عقوبت‌های دنیوی و اخروی برای عاصیان و ستمگران و تشویق و بشارت مؤمنان و فرمانبران و دادگران با نعمت‌های دنیوی و اخروی زمینه‌های لازم را برای بر قراری عدل و داد فراهم آورده است و می‌فرماید: ﴿لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ ﴾^[۵]، ﴿وَلِكُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولٌ فَإِذَا جَاءَ رَسُولُهُمْ قُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ ﴾^[۶].

بنابراین خدای تعالی با فرستادن کتاب و دادن میزان به دست بندگان از آنان می‌خواهد بر اساس آن دو در میان خود عدل و داد برقرار سازند و در برابر نافرمانی و ستم شمشیر را قرار داده تا آنان را به زور به عدل و داد پای‌بند کنند^[۷].

خدای متعال می‌فرماید: ﴿وَقُلْ آمَنْتُ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ كِتَابٍ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ﴾^[۸] و نیز در جای دیگر می‌فرماید: ﴿قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ﴾^[۹]. در این آیه به مقدمه بودن اقامه قسط برای اخلاص در عبادت خدا اشاره شده است. بنابراین، ایجاد عدل و قسط اجتماعی و فردی، یعنی اجرای عدل در زندگی فردی و برپایی عدل اجتماعی، هدف دیگر بعثت انبیاء (ع) است. این هدف، یعنی اجرای عدل در زندگی فردی و اجتماعی بشر، مقدمه دستیابی به مرحله اخلاص در عبادت خداست که هدف اصلی بعثت پیامبران (ع) است^[۱۰].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

↑ دادگری ورزید که به پرهیزگاری نزدیک‌تر است؛ سوره مائده، آیه۸.
↑ به راستی خداوند به دادگری و نیکی کردن و ادای (حقّ) خویشاوند، فرمان می‌دهد؛ سوره نحل، آیه۹۰.
↑ محمد بیابانی اسکوئی، نبوت، ص۹۹ - ۱۰۲.
↑ محمد بیابانی اسکوئی، نبوت، ص۹۹ - ۱۰۲.
↑ ما پیامبرانمان را با برهان‌های روشن فرستادیم و با آنان کتاب و ترازو فرو فرستادیم تا مردم به دادگری برخیزند؛ سوره حدید، آیه۲۵.
↑ و هر امّتی را پیامبری است که چون پیامبرشان بیاید میان آنان به دادگری داوری می‌شود و به آنان ستم نخواهد رفت؛ سوره یونس، آیه۴۷.
↑ محمد بیابانی اسکوئی، نبوت، ص۹۹ - ۱۰۲.
↑ «و بگو: به هر کتابی که خداوند فرو فرستاده است ایمان دارم و فرمان یافته‌ام که میان شما دادگری کنم» سوره شوری، آیه ۱۵.
↑ «بگو: پروردگارم به دادگری فرمان داده است و در هر نمازگاهی روی خود را (به سوی او) راست گردانید و او را در حالی که دین را برای وی ناب می‌سازید بخوانید» سوره اعراف، آیه ۲۹.
↑ اراکی، محسن، نگاهی به رسالت و امامت، ص ۳۷-۳۸.

[1] دادگری ورزید که به پرهیزگاری نزدیک‌تر است؛ سوره مائده، آیه۸.

[2] به راستی خداوند به دادگری و نیکی کردن و ادای (حقّ) خویشاوند، فرمان می‌دهد؛ سوره نحل، آیه۹۰.

[3] محمد بیابانی اسکوئی، نبوت، ص۹۹ - ۱۰۲.

[4] محمد بیابانی اسکوئی، نبوت، ص۹۹ - ۱۰۲.

[5] ما پیامبرانمان را با برهان‌های روشن فرستادیم و با آنان کتاب و ترازو فرو فرستادیم تا مردم به دادگری برخیزند؛ سوره حدید، آیه۲۵.

[6] و هر امّتی را پیامبری است که چون پیامبرشان بیاید میان آنان به دادگری داوری می‌شود و به آنان ستم نخواهد رفت؛ سوره یونس، آیه۴۷.

[7] محمد بیابانی اسکوئی، نبوت، ص۹۹ - ۱۰۲.

[8] «و بگو: به هر کتابی که خداوند فرو فرستاده است ایمان دارم و فرمان یافته‌ام که میان شما دادگری کنم» سوره شوری، آیه ۱۵.

[9] «بگو: پروردگارم به دادگری فرمان داده است و در هر نمازگاهی روی خود را (به سوی او) راست گردانید و او را در حالی که دین را برای وی ناب می‌سازید بخوانید» سوره اعراف، آیه ۲۹.

[10] اراکی، محسن، نگاهی به رسالت و امامت، ص ۳۷-۳۸.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+{{سیره معصوم}}
+{{مدخل مرتبط
+| موضوع مرتبط = عدل
+| عنوان مدخل  = برقراری عدل
+| مداخل مرتبط = [[برقراری عدل در قرآن]] - [[برقراری عدل در حدیث]] - [[برقراری عدل در فقه سیاسی]] - [[برقراری عدل در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
+| پرسش مرتبط  =
+}}
+'''[[برقراری عدل و داد]]''' یکی از خواسته‌های [[الهی]] است و یکی از [[وظایف]] و اهداف مهمّ [[بعثت پیامبران]] [[دعوت]] [[بندگان الهی]] به [[عدل و داد]] است. آنان از [[مردم]] می‌خواهند [[عدل]] را در میان خود به خوبی برقرار کنند.
-{{سیره معصوم}}
+== مقدمه ==
-<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
+[[برقراری عدل و داد]] یکی از خواسته‌های [[الهی]] است که در آیاتی از [[قرآن کریم]] به آن تصریح شده است: {{متن قرآن|اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى }}<ref> دادگری ورزید که به پرهیزگاری نزدیک‌تر است؛ سوره مائده، آیه۸.</ref>، {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ }}<ref> به راستی خداوند به دادگری و نیکی کردن و ادای (حقّ) خویشاوند، فرمان می‌دهد؛ سوره نحل، آیه۹۰.</ref><ref>[[محمد بیابانی اسکوئی]]، [[نبوت (کتاب)|نبوت]]، ص۹۹ - ۱۰۲.</ref>
-<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[برقراری عدل در قرآن]] - [[برقراری عدل در حدیث]] - [[برقراری عدل در فقه سیاسی]]</div>
-<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[برقراری عدل (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
+== معناشناسی ==
+[[عدل]] به معنای نهادن هر چیزی در جای خود؛ شامل همه [[وظایف فردی]]، [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] افراد [[جامعه بشری]] است، زیرا [[عدل]] به این معنا یعنی [[حفظ]] [[حقوق]] و [[شئون]] فردی و [[اجتماعی]] اشخاص نسبت به خود و دیگران و عدم [[تجاوز]] و تعدّی از آن. پس اگر همه [[بندگان الهی]] [[حقوق]] خود و دیگران را مراعات کنند و در [[حقّ]] خود و دیگران [[ستم]] روا ندارند، همه [[انسان‌ها]] [[اصلاح]] شده و [[جامعه]] شاداب و پرتوان در مسیر [[تکامل]] و [[وحدت]] پیش می‌رود و اگر [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] اشخاص دچار [[ستم]] و [[پایمال شدن حقوق]] شود [[جامعه]] از هم می‌پاشد و [[الفت]] و [[دوستی]] و [[همکاری]] و [[تعاون]] از میان می‌رود و [[اختلاف]] و پراکندگی پدید می‌آید و [[جامعه]] رو به [[انحطاط]] و سقوط می‌رود<ref>[[محمد بیابانی اسکوئی]]، [[نبوت (کتاب)|نبوت]]، ص۹۹ - ۱۰۲.</ref>.
+== برقراری عدالت، هدف بعثت انبیاء ==
+در سایه [[عدل و داد]] [[جامعه]] سالم و پر [[نشاط]] می‌گردد و با [[ظلم و ستم]] [[اختلاف]] و پراکندگی و [[ضعف]] و [[ناتوانی]] پدید می‌آید. یکی از [[وظایف]] و اهداف مهمّ [[بعثت پیامبران]] [[دعوت]] [[بندگان الهی]] به [[عدل و داد]] است. آنان از [[مردم]] می‌خواهند [[عدل]] را در میان خود به خوبی برقرار کنند. امّا از آنجا که برقراری [[عدل]] به [[شناخت]] کافی همه [[شئون]] و ویژگی‌های ظاهری و [[باطنی]] اشخاص نیاز دارد و این امر بدون [[ارتباط]] با [[خدای تعالی]] برای هیچ کدام از [[انسان‌ها]] امکان ندارد؛ بنابراین لازم است [[خدای سبحان]] زمینه‌ها و مقدّمات [[قیام]] به [[عدل]] را برای بندگانش مهیّا کند؛ یکی از این مقدّمات [[معرفت]] و [[آگاهی]] کامل است. از طرفی چون همه [[انسان‌ها]] در کارهایشان مختار و آزادند و [[هوای نفس]] و [[شهوت]] و میل به [[معصیت]] و خلاف هم در آنها وجود دارد و [[شیطان]] نیز در کمین آنهاست؛ علاوه بر [[شناخت]]، [[قدرت]] در مقابل [[ستمگران]] و [[تنبیه]] [[خطاکاران]] نیز لازم می‌آید.
+[[خداوند]] با [[فرستادن پیامبران]]، [[انزال کتب]]، بیان [[تعالیم]] آسمانی، [[آفرینش]] [[بهشت]] و جهنّم، قرار دادن عقوبت‌های [[دنیوی]] و [[اخروی]] برای [[عاصیان]] و [[ستمگران]] و [[تشویق]] و [[بشارت]] [[مؤمنان]] و فرمانبران و دادگران با نعمت‌های [[دنیوی]] و [[اخروی]] زمینه‌های لازم را برای بر قراری [[عدل و داد]] فراهم آورده است و می‌فرماید: {{متن قرآن|لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ }}<ref> ما پیامبرانمان را با برهان‌های روشن فرستادیم و با آنان کتاب و ترازو فرو فرستادیم تا مردم به دادگری برخیزند؛ سوره حدید، آیه۲۵.</ref>، {{متن قرآن|وَلِكُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولٌ فَإِذَا جَاءَ رَسُولُهُمْ قُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ }}<ref> و هر امّتی را پیامبری است که چون پیامبرشان بیاید میان آنان به دادگری داوری می‌شود و به آنان ستم نخواهد رفت؛ سوره یونس، آیه۴۷.</ref>.
-==مقدمه==
+بنابراین [[خدای تعالی]] با فرستادن کتاب و دادن [[میزان]] به دست [[بندگان]] از آنان می‌خواهد بر اساس آن دو در میان خود [[عدل و داد]] برقرار سازند و در برابر [[نافرمانی]] و [[ستم]] [[شمشیر]] را قرار داده تا آنان را به [[زور]] به [[عدل و داد]] پای‌بند کنند<ref>[[محمد بیابانی اسکوئی]]، [[نبوت (کتاب)|نبوت]]، ص۹۹ - ۱۰۲.</ref>.
-*[[خدای متعال]] می‌فرماید: {{متن قرآن|لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ}}<ref>«ما پیامبرانمان را با برهان‌ها (ی روشن) فرستادیم و با آنان کتاب و ترازو فرو فرستادیم تا مردم به دادگری برخیزند‌» سوره حدید، آیه ۲۵.</ref>.
-*و نیز در [[سورۀ شوری]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَقُلْ آمَنْتُ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ كِتَابٍ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ}}<ref>«و بگو: به هر کتابی که خداوند فرو فرستاده است ایمان دارم و فرمان یافته‌ام که میان شما دادگری کنم» سوره شوری، آیه ۱۵.</ref>.
-*و نیز در جای دیگر می‌فرماید: {{متن قرآن|قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ}}<ref>«بگو: پروردگارم به دادگری فرمان داده است و در هر نمازگاهی روی خود را (به سوی او) راست گردانید و او را در حالی که دین را برای وی ناب می‌سازید بخوانید» سوره اعراف، آیه ۲۹.</ref>.
-*در این [[آیه]]، به مقدمه بودن [[اقامه قسط]] برای [[اخلاص در عبادت خدا]] اشاره شده است. بنابراین، ایجاد [[عدل و قسط]] [[اجتماعی]] و فردی، یعنی [[اجرای عدل]] در [[زندگی فردی]]، و [[برپایی عدل]] [[اجتماعی]]، [[هدف بعثت|هدف دیگر بعثت انبیاء]]{{عم}} است. این [[هدف]]، یعنی [[اجرای عدل]] در [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] [[بشر]]، مقدمه دستیابی به مرحله [[اخلاص در عبادت]] خداست که [[هدف اصلی بعثت پیامبران]]{{عم}} است<ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|نگاهی به رسالت و امامت]]، ص ۳۷-۳۸.</ref>.
-*[[برقراری عدل و داد]] یکی از خواسته‌های [[الهی]] است که در آیاتی از [[قرآن کریم]] به آن تصریح شده است: {{متن قرآن|اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى }}<ref> دادگری ورزید که به پرهیزگاری نزدیک‌تر است؛ سوره مائده، آیه:۸.</ref>، {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ }}<ref> به راستی خداوند به دادگری و نیکی کردن و ادای (حقّ) خویشاوند، فرمان می‌دهد؛ سوره نحل، آیه:۹۰.</ref>.
-*[[عدل]] به معنای نهادن هر چیزی در جای خود؛ شامل همه [[وظایف فردی]] و [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] افراد [[جامعه بشری]] است، زیرا [[عدل]] به این معنا یعنی [[حفظ]] [[حقوق]] و [[شئون]] فردی و [[اجتماعی]] اشخاص نسبت به خود و دیگران و عدم [[تجاوز]] و تعدّی از آن. پس اگر همه [[بندگان الهی]] [[حقوق]] خود و دیگران را مراعات کنند و در [[حقّ]] خود و دیگران [[ستم]] روا ندارند، همه [[انسان‌ها]] [[اصلاح]] شده و [[جامعه]] شاداب و پرتوان در مسیر [[تکامل]] و [[وحدت]] پیش می‌رود. و اگر [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] اشخاص دچار [[ستم]] و [[پایمال شدن حقوق]] شود [[جامعه]] از هم می‌پاشد و [[الفت]] و [[دوستی]] و [[همکاری]] و [[تعاون]] از میان می‌رود و [[اختلاف]] و پراکندگی پدید می‌آید و [[جامعه]] رو به [[انحطاط]] و سقوط می‌رود.
-*در سایه [[عدل و داد]] [[جامعه]] سالم و پر [[نشاط]] می‌گردد و با [[ظلم و ستم]] [[اختلاف]] و پراکندگی و [[ضعف]] و [[ناتوانی]] پدید می‌آید. یکی از [[وظایف]] و اهداف مهمّ [[بعثت پیامبران]] [[دعوت]] [[بندگان الهی]] به [[عدل و داد]] است. آنان از [[مردم]] می‌خواهند [[عدل]] را در میان خود به خوبی بر قرار کنند. امّا از آنجا که بر قراری [[عدل]] به [[شناخت]] کافی همه [[شئون]] و ویژگیهای ظاهری و [[باطنی]] اشخاص نیاز دارد و این امر بدون [[ارتباط]] با [[خدای تعالی]] برای هیچ کدام از [[انسان‌ها]] امکان ندارد؛ بنابراین لازم است [[خدای سبحان]] زمینه‌ها و مقدّمات [[قیام]] به [[عدل]] را برای بندگانش مهیّا کند؛ یکی از این مقدّمات [[معرفت]] و [[آگاهی]] کامل است. از طرفی چون همه [[انسان‌ها]] در کارهایشان مختار و آزادند؛ و [[هوای نفس]] و [[شهوت]] و میل به [[معصیت]] و خلاف هم در آنها وجود دارد؛ و [[شیطان]] نیز در کمین آنهاست؛ علاوه بر [[شناخت]]، [[قدرت]] در مقابل [[ستمگران]] و [[تنبیه]] [[خطاکاران]] نیز لازم می‌آید.
-*[[خداوند]] با [[فرستادن پیامبران]]، [[انزال کتب]]، بیان [[تعالیم]] آسمانی، [[آفرینش]] [[بهشت]] و جهنّم، قرار دادن عقوبتهای [[دنیوی]] و [[اخروی]] برای [[عاصیان]] و [[ستمگران]] و [[تشویق]] و [[بشارت]] [[مؤمنان]] و فرمانبران و دادگران با نعمتهای [[دنیوی]] و [[اخروی]] زمینه‌های لازم را برای بر قراری [[عدل و داد]] فراهم آورده است و می‌فرماید: {{متن قرآن|لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ }}<ref> ما پیامبرانمان را با برهان‌های روشن فرستادیم و با آنان کتاب و ترازو فرو فرستادیم تا مردم به دادگری برخیزند؛ سوره حدید، آیه:۲۵.</ref>، {{متن قرآن|وَلِكُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولٌ فَإِذَا جَاءَ رَسُولُهُمْ قُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ }}<ref> و هر امّتی را پیامبری است که چون پیامبرشان بیاید میان آنان به دادگری داوری می‌شود و به آنان ستم نخواهد رفت؛ سوره یونس، آیه:۴۷.</ref>. بنابراین [[خدای تعالی]] با فرستادن کتاب و دادن [[میزان]] به دست [[بندگان]] از آنان می‌خواهد که بر اساس آن دو در میان خود [[عدل و داد]] بر قرار سازند. و در برابر [[نافرمانی]] و [[ستم]] [[شمشیر]] را قرار داده تا آنان را به [[زور]] به [[عدل و داد]] پای‌بند کنند<ref>[[محمد بیابانی اسکوئی]]، [[نبوت (کتاب)|نبوت]]، ص۹۹ - ۱۰۲.</ref>.
-==منابع==
+[[خدای متعال]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَقُلْ آمَنْتُ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ كِتَابٍ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ}}<ref>«و بگو: به هر کتابی که خداوند فرو فرستاده است ایمان دارم و فرمان یافته‌ام که میان شما دادگری کنم» سوره شوری، آیه ۱۵.</ref> و نیز در جای دیگر می‌فرماید: {{متن قرآن|قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ}}<ref>«بگو: پروردگارم به دادگری فرمان داده است و در هر نمازگاهی روی خود را (به سوی او) راست گردانید و او را در حالی که دین را برای وی ناب می‌سازید بخوانید» سوره اعراف، آیه ۲۹.</ref>. در این [[آیه]] به مقدمه بودن [[اقامه قسط]] برای اخلاص در عبادت خدا اشاره شده است. بنابراین، ایجاد [[عدل و قسط]] [[اجتماعی]] و فردی، یعنی [[اجرای عدل]] در [[زندگی فردی]] و [[برپایی عدل]] [[اجتماعی]]، [[هدف بعثت|هدف دیگر بعثت انبیاء]] {{عم}} است. این [[هدف]]، یعنی [[اجرای عدل]] در [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] [[بشر]]، مقدمه دستیابی به مرحله [[اخلاص در عبادت]] خداست که [[هدف اصلی بعثت پیامبران]] {{عم}} است<ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|نگاهی به رسالت و امامت]]، ص ۳۷-۳۸.</ref>.
-{{منابع}}
-* [[پرونده:36845861.jpg|22px]] [[محمد بیابانی اسکوئی|بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[نبوت (کتاب)|'''نبوت''']]
-* [[پرونده:11144.jpg|22px]] [[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|'''نگاهی به رسالت و امامت''']]
-{{پایان منابع}}
 == جستارهای وابسته ==
-{{مدخل‌های وابسته}}
+{{مدخل وابسته}}
 * [[اهداف حکومت اسلامی]]
 * [[عدالت اجتماعی]]
+{{پایان مدخل وابسته}}
+== منابع ==
+{{منابع}}
+# [[پرونده:36845861.jpg|22px]] [[محمد بیابانی اسکوئی|بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[نبوت (کتاب)|'''نبوت''']]
+# [[پرونده:11144.jpg|22px]] [[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|'''نگاهی به رسالت و امامت''']]
+{{پایان منابع}}
-==پانویس==
+== پانویس ==
-{{{پانویس}}
+{{پانویس}}
-[[رده:نیاز به تامل برای عنوان رده]]
+[[رده:عدالت]]
+[[رده:نظام سیاسی]]