عبدالله بن زید بن عاصم انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صحابه | عنوان مدخل  = عبدالله بن زید بن عاصم انصاری | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن زید بن عاصم انصاری در تاریخ اسلامی]] - [[عبدالله بن زید بن عاصم انصاری در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صحابه | عنوان مدخل  = عبدالله بن زید بن عاصم انصاری | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن زید بن عاصم انصاری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = عبدالله بن زید بن عاصم انصاری
| نام = عبدالله بن زید بن عاصم انصاری
خط ۵۱: خط ۵۱:
== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[عبدالله بن زید بن عاصم انصاری|عبدالله بن زید]] از [[طایفه]] بنی نجار جزو [[اصحاب]] [[انصار]] [[رسول خدا]] {{صل}} و از [[اصحاب امیرالمؤمنین]] {{ع}} به شمار می‌آید، وی در سن هفتاد سالگی با دو فرزندش خلاد و [[علی]]، در [[واقعه حره]]<ref>واقعه حره، همان حمله ناجوانمردانه سپاه یزید بن معاویه به مدینه منوره است.</ref> به سال ۶۳ [[هجری]] به [[شهادت]] رسید<ref>رجال طوسی، ص۲۳، ش۱۱ و ص۵۰، ش۶۶.</ref>.
[[عبدالله بن زید بن عاصم انصاری|عبدالله بن زید]] از [[طایفه]] بنی نجار جزو [[اصحاب]] [[انصار]] [[رسول خدا]] {{صل}} و از [[اصحاب امیرالمؤمنین]] {{ع}} به شمار می‌آید، وی در سن هفتاد سالگی با دو فرزندش خلاد و [[علی]]، در [[واقعه حره]]<ref>واقعه حره، همان حمله ناجوانمردانه سپاه یزید بن معاویه به مدینه منوره است.</ref> به سال ۶۳ [[هجری]] به [[شهادت]] رسید<ref>رجال طوسی، ص۲۳، ش۱۱ و ص۵۰، ش۶۶.</ref>.
او در [[جنگ بدر]] و [[اُحد]] و سایر غزوه‌های [[صدر اسلام]] حضور داشت و در نبردی که با [[مسیلمه]] [[کذاب]]<ref>مسیلمه کسی است که در زمان ابوبکر ادعای پیغمبری می‌کرد.</ref>شرکت داشت برادرش [[حبیب]] به [[شهادت]] رسید که اعضای بدنش قطعه قطعه شد، پس از آن [[عبد الله]] تمام تلاش خود را به کار برد تا [[مسیلمه]] این [[دشمن خدا]] را به [[هلاکت]] رساند، و سرانجام با [[همیاری]] وحشیّ بن [[حرب]] موفق شد [[مسیلمه]] [[کذاب]] را به [[هلاکت]] رساند<ref>اسدالغابه، ج۳، ص۱۶۷؛ الاصابه، ج۴، ص۹۹؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۳۰۶.</ref>.
او در [[جنگ بدر]] و [[اُحد]] و سایر غزوه‌های [[صدر اسلام]] حضور داشت و در نبردی که با [[مسیلمه]] [[کذاب]]<ref>مسیلمه کسی است که در زمان ابوبکر ادعای پیغمبری می‌کرد.</ref>شرکت داشت برادرش [[حبیب]] به [[شهادت]] رسید که اعضای بدنش قطعه قطعه شد، پس از آن [[عبد الله]] تمام تلاش خود را به کار برد تا [[مسیلمه]] این [[دشمن خدا]] را به [[هلاکت]] رساند، و سرانجام با [[همیاری]] وحشیّ بن [[حرب]] موفق شد [[مسیلمه]] [[کذاب]] را به [[هلاکت]] رساند<ref>اسدالغابه، ج۳، ص۱۶۷؛ الاصابه، ج۴، ص۹۹؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۳۰۶.</ref>.


خط ۶۶: خط ۶۷:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۳

عبدالله بن زید بن عاصم انصاری
تصویر نمادین جنگ جمل
نام کاملعبدالله بن زید بن عاصم انصاری
جنسیتمرد
از قبیلهبنی نجار
پدرزید بن عاصم
پسر
برادرحبیب بن زید بن عاصم انصاری
تاریخ شهادت۶۳ هجری
طول عمر۷۰ سال
از اصحاب
حضور در جنگ

مقدمه

عبدالله بن زید از طایفه بنی نجار جزو اصحاب انصار رسول خدا (ص) و از اصحاب امیرالمؤمنین (ع) به شمار می‌آید، وی در سن هفتاد سالگی با دو فرزندش خلاد و علی، در واقعه حره[۱] به سال ۶۳ هجری به شهادت رسید[۲].

او در جنگ بدر و اُحد و سایر غزوه‌های صدر اسلام حضور داشت و در نبردی که با مسیلمه کذاب[۳]شرکت داشت برادرش حبیب به شهادت رسید که اعضای بدنش قطعه قطعه شد، پس از آن عبد الله تمام تلاش خود را به کار برد تا مسیلمه این دشمن خدا را به هلاکت رساند، و سرانجام با همیاری وحشیّ بن حرب موفق شد مسیلمه کذاب را به هلاکت رساند[۴].

عبدالله در جنگ جمل از جانب امیرالمؤمنین (ع) به فرماندهی خزاعه و أفناء یمن منصوب شد و با ناکثین و نیروهای طلحه و زبیر جنگید و حضرت را یاری کرد[۵].[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. واقعه حره، همان حمله ناجوانمردانه سپاه یزید بن معاویه به مدینه منوره است.
  2. رجال طوسی، ص۲۳، ش۱۱ و ص۵۰، ش۶۶.
  3. مسیلمه کسی است که در زمان ابوبکر ادعای پیغمبری می‌کرد.
  4. اسدالغابه، ج۳، ص۱۶۷؛ الاصابه، ج۴، ص۹۹؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۳۰۶.
  5. الجمل، ص۳۲۰.
  6. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۸۷.