پلورالیسم هنجاری در سیره مهدی (مقاله): تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۴) |
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «') |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==چکیده مقاله== | ==چکیده مقاله== | ||
نویسندگان این مقاله مینویسند:«یکی از مباحث بحث برانگیز [[کلام]] [[جدید]] در حوزۀ [[مهدویت پژوهی]]، مسئلۀ چگونگی [[رفتار]] و ارتباط [[امام زمان]]{{ع}} با [[پیروان]] سایر [[ادیان]] در [[دوران ظهور]] است. یکی از آن مسائل، «[[پلورالیسم]] هنجاری در [[سیره]] [[مهدی]]» است. متاسفانه از دیرباز، به [[دلیل]] سوءبرداشت و [[فهم]] قشری از برخی متون و [[روایات]]، [[باور]] به [[خشونت]] و برخورد تند [[امام عصر]] {{ع}} با نامسلمانان در اذهان تودۀ [[شیعیان]] نفوذ کرده و موجب بی رغبتی و [[هراس]] برخی زودباوران از [[درک]] آن روزگار پرفضیلت شده است؛ از این رو، نوشتار حاضر با توجه به [[نیاز]] [[علمی]] جامعۀ امروزی به مباحث [[اخلاقی]] و با توجه به بحران معیار در [[رفتار]] با غیر هم کیشان، درصدد [[فهم]] منطقی از الگوی [[رفتار]] ارتباطی با [[پیروان]] سایر [[ادیان]]، در پرتو آموزههای [[مهدویت]]، برآمده و به سبک مسئله محور و روش تحلیلی توصیفی به [[تبیین]] مبانی، [[ادله]] و مؤلفههای این الگوی [[اخلاقی]] پرداخته است. در این مقاله، ادعا و [[استدلال]] شده است که طبق [[سیره]] و [[فرهنگ مهدوی]]، مناسبات ما با غیرمسلمانان باید مبتنی بر [[احترام]] و [[مهرورزی]]، [[آزادی]] و [[کرامت]] [[انسان]]، رعایت [[حقوق]] [[اقلیت]] ها، [[رفق و مدارا]]، تاکید بر اصول مشترک، همزیستی مسالمت آمیز، گفتمان [[عقلی]] و [[مذاکره]] [[علمی]] باشد». | نویسندگان این مقاله مینویسند: «یکی از مباحث بحث برانگیز [[کلام]] [[جدید]] در حوزۀ [[مهدویت پژوهی]]، مسئلۀ چگونگی [[رفتار]] و ارتباط [[امام زمان]]{{ع}} با [[پیروان]] سایر [[ادیان]] در [[دوران ظهور]] است. یکی از آن مسائل، «[[پلورالیسم]] هنجاری در [[سیره]] [[مهدی]]» است. متاسفانه از دیرباز، به [[دلیل]] سوءبرداشت و [[فهم]] قشری از برخی متون و [[روایات]]، [[باور]] به [[خشونت]] و برخورد تند [[امام عصر]] {{ع}} با نامسلمانان در اذهان تودۀ [[شیعیان]] نفوذ کرده و موجب بی رغبتی و [[هراس]] برخی زودباوران از [[درک]] آن روزگار پرفضیلت شده است؛ از این رو، نوشتار حاضر با توجه به [[نیاز]] [[علمی]] جامعۀ امروزی به مباحث [[اخلاقی]] و با توجه به بحران معیار در [[رفتار]] با غیر هم کیشان، درصدد [[فهم]] منطقی از الگوی [[رفتار]] ارتباطی با [[پیروان]] سایر [[ادیان]]، در پرتو آموزههای [[مهدویت]]، برآمده و به سبک مسئله محور و روش تحلیلی توصیفی به [[تبیین]] مبانی، [[ادله]] و مؤلفههای این الگوی [[اخلاقی]] پرداخته است. در این مقاله، ادعا و [[استدلال]] شده است که طبق [[سیره]] و [[فرهنگ مهدوی]]، مناسبات ما با غیرمسلمانان باید مبتنی بر [[احترام]] و [[مهرورزی]]، [[آزادی]] و [[کرامت]] [[انسان]]، رعایت [[حقوق]] [[اقلیت]] ها، [[رفق و مدارا]]، تاکید بر اصول مشترک، همزیستی مسالمت آمیز، گفتمان [[عقلی]] و [[مذاکره]] [[علمی]] باشد». | ||
== فهرست مقاله == | == فهرست مقاله == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۴
پلورالیسم هنجاری در سیره مهدی(ع) | |
---|---|
(الگوی رفتاری امام مهدی با پیروان ادیان و مذاهب) | |
زبان | فارسی |
نویسنده | مهدی گنجور، حسین عزیزی |
موضوع | مهدویت |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | دوفصلنامه الهیات تطبیقی |
محل نشر | اصفهان، ایران |
تاریخ نشر | بهار و تابستان ۱۳۹۷ |
شماره | ۱۹ |
شماره صفحات | از صفحه ۳۵ تا ۴۸ مجله |
ناشر الکترونیک | وبگاه مگایران |
پلورالیسم هنجاری در سیره مهدی(ع) (الگوی رفتاری امام مهدی با پیروان ادیان و مذاهب) عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی ارتباط امام زمان(ع) با پیروان سایر ادیان در دوران ظهور میپردازد. این مقاله ۱۴ صفحهای به قلم مهدی گنجور و حسین عزیزی نگاشته شده و در دوفصلنامه الهیات تطبیقی (شماره ۱۹، بهار و تابستان ۱۳۹۷) منتشر گشته است[۱].
چکیده مقاله
نویسندگان این مقاله مینویسند: «یکی از مباحث بحث برانگیز کلام جدید در حوزۀ مهدویت پژوهی، مسئلۀ چگونگی رفتار و ارتباط امام زمان(ع) با پیروان سایر ادیان در دوران ظهور است. یکی از آن مسائل، «پلورالیسم هنجاری در سیره مهدی» است. متاسفانه از دیرباز، به دلیل سوءبرداشت و فهم قشری از برخی متون و روایات، باور به خشونت و برخورد تند امام عصر (ع) با نامسلمانان در اذهان تودۀ شیعیان نفوذ کرده و موجب بی رغبتی و هراس برخی زودباوران از درک آن روزگار پرفضیلت شده است؛ از این رو، نوشتار حاضر با توجه به نیاز علمی جامعۀ امروزی به مباحث اخلاقی و با توجه به بحران معیار در رفتار با غیر هم کیشان، درصدد فهم منطقی از الگوی رفتار ارتباطی با پیروان سایر ادیان، در پرتو آموزههای مهدویت، برآمده و به سبک مسئله محور و روش تحلیلی توصیفی به تبیین مبانی، ادله و مؤلفههای این الگوی اخلاقی پرداخته است. در این مقاله، ادعا و استدلال شده است که طبق سیره و فرهنگ مهدوی، مناسبات ما با غیرمسلمانان باید مبتنی بر احترام و مهرورزی، آزادی و کرامت انسان، رعایت حقوق اقلیت ها، رفق و مدارا، تاکید بر اصول مشترک، همزیستی مسالمت آمیز، گفتمان عقلی و مذاکره علمی باشد».
فهرست مقاله
- طرح مسئله
- «پلورالیسم هنجاری» در سیرۀ مهدی(ع)
- مبانی عقلی و نقلی نظریه
- اشتراک همۀ ادیان آسمانی در انتظار موعود و منجی آخرالزمان
- سنت مسالمتآمیز رسول خدا(ص) و سلوک ارتباطی ائمه اطهار(ع)در تعامل با پیروان ادیان
- تأمین عدالت، امنیت و صلح عمومی در حکومت مهدوی
- قرارداد صلح و آتشبس بین امام مهدی(ع) و رومیان (نامسلمانان)
- مؤلفههای الگوی رفتار ارتباطی با پیروان ادیان در فرهنگ مهدوی
- احترام و مهرورزی و رعایت حقوق اقلیتها
- سلوک مدارا و تسامح
- تأکید بر اصول مشترک و همزیستی مسالمتآمیز
- گفتمان عقلی و مذاکرۀ علمی (عقلانیت و دانشمحوری)
- نتیجه و جمعبندی
دربارهٔ پدیدآورندگان
مهدی گنجور (پدیدآورنده) |
---|
آقای دکتر مهدی گنجور (متولد ۱۳۵۷ ش، بشرویه)، عضو شورای تحصیلات تکمیلی گروه فلسفه و کلام اسلامی و نماینده کمیته بین المللی سازی ازجمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس، به راهنمایی و مشاوره پایاننامهها در مقطع تحصیلات تكمیلی مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «خداشناسی در آیینه معرفت نفس از دیدگاه امام خمینی»، «دشمن شناسی در آیینه وحی و نظام ارزشی»، «پلورالیسم هنجاری در سیره مهدی»، «تبیین جایگاه هنر در رهیافت فلسفی» و «خدا باوری خودیابی یا از خود بیگانگی» برخی از این آثار است[۲]. |
حسین عزیزی (پدیدآورنده) |
---|
حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسین عزیزی (متولد ۱۳۴۱ ش، اصفهان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: علیپناه اشتهاردی پیگیری کرد. او علاوه بر تحصیلات حوزوی، تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری دانشگاه اصفهان به اتمام رساند. او علاوه بر تدریس، تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «راویان مشترک»، «اندیشه اسلامی»، «جایگاه علمی مسلمان در تاریخ نگاری مسلمین»، «پلورالیسم هنجاری در سیره مهدی»، «درآمدی بر کتاب شناسی منابع فتوح» و «اختلاف درباب اجتهاد و پژوهش های فقهی» برخی از این آثار است[۳]. |