منظور از ذوی‌القربی در آیه مودت چه کسانی هستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات پرسش | موضوع اصلی = بانک جامع پرسش و پاسخ عصمت | موضوع فرعی = آیه مودت چگونه بر عصمت اهل بیت و امامان دوازده‌گانه دلالت می‌کند؟ | تصویر = 7626626268.jpg | اندازه تصویر = 200px | مدخل بالاتر = آیه مودت | مدخل اصلی = ذوی ال...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات پرسش
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی = [[عصمت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ عصمت]]
| موضوع اصلی = [[امامت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ امامت]]
| موضوع فرعی = [[آیه مودت]] چگونه بر [[عصمت اهل بیت]] و [[امامان دوازده‌گانه]] [[دلالت]] می‌کند؟
| تصویر = 7626626268.jpg
| تصویر = 7626626268.jpg
| اندازه تصویر = 200px
| مدخل بالاتر = [[آیه مودت]]
| مدخل بالاتر = [[آیه مودت]]
| مدخل اصلی = [[ذوی القربی]]
| مدخل اصلی = [[ذوی القربی]]
| مدخل وابسته =  
| مدخل وابسته =  
| پاسخ‌دهنده =
| تعداد پاسخ = ۱
| پاسخ‌دهندگان = ۱ پاسخ
}}
}}
'''[[آیه مودت]] چگونه بر [[عصمت اهل بیت]] و [[امامان دوازده‌گانه]] [[دلالت]] می‌کند؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[عصمت (پرسش)|عصمت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[عصمت]]''' مراجعه شود.
'''منظور از [[ذوی‌القربی]] در [[آیه مودت]] چه کسانی هستند؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[امامت (پرسش)|امامت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[امامت]]''' مراجعه شود.


== پاسخ نخست ==
== پاسخ نخست ==
خط ۱۶: خط ۱۳:
آیت‌الله [[سید علی حسینی میلانی]] در کتاب ''«[[عصمت از منظر فریقین (کتاب)|عصمت از منظر فریقین]]»'' در این‌باره گفته‌ است:
آیت‌الله [[سید علی حسینی میلانی]] در کتاب ''«[[عصمت از منظر فریقین (کتاب)|عصمت از منظر فریقین]]»'' در این‌باره گفته‌ است:


«برای روشن شدن مراد [[خداوند]] از «[[ذوی القربی]]»، ناگزیر از مراجعه به [[روایات پیامبر]] [[اکرم]]{{صل}} هستیم؛ زیرا همواره [[سنّت]]، [[مفسّر]] و [[مبیّن]] کتاب است. علاوه بر آن بر هر [[مسلمان]] [[واجب]] است که در [[اختلافات]]، به [[گفتار پیامبر اکرم]]{{صل}} [[رجوع]] کرده و [[اعتقاد]] خود را از فرمایشات ایشان اخذ کند؛ زیرا [[خدای تعالی]] می‌فرماید:
«برای روشن شدن مراد [[خداوند]] از «[[ذوی القربی]]»، ناگزیر از مراجعه به [[روایات پیامبر]] [[اکرم]] {{صل}} هستیم؛ زیرا همواره [[سنّت]]، [[مفسّر]] و [[مبیّن]] کتاب است. علاوه بر آن بر هر [[مسلمان]] [[واجب]] است که در [[اختلافات]]، به [[گفتار پیامبر اکرم]] {{صل}} [[رجوع]] کرده و [[اعتقاد]] خود را از فرمایشات ایشان اخذ کند؛ زیرا [[خدای تعالی]] می‌فرماید:
{{متن قرآن|فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا}}<ref>«پس نه، به پروردگارت سوگند که ایمان نمی‌آورند تا در آنچه میانشان ستیز رخ داده است تو را داور کنند سپس از آن داوری که کرده‌ای در خود دلتنگی نیابند و یکسره (بدان) تن در دهند» سوره نساء، آیه ۶۵.</ref>
{{متن قرآن|فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا}}<ref>«پس نه، به پروردگارت سوگند که ایمان نمی‌آورند تا در آنچه میانشان ستیز رخ داده است تو را داور کنند سپس از آن داوری که کرده‌ای در خود دلتنگی نیابند و یکسره (بدان) تن در دهند» سوره نساء، آیه ۶۵.</ref>
پس [[حقیقت]]، صرفاً با مراجعه به روایات پیامبر اکرم{{صل}} روشن خواهد شد.
پس [[حقیقت]]، صرفاً با مراجعه به روایات پیامبر اکرم {{صل}} روشن خواهد شد.


براساس [[روایات]] فراوان، [[آیه]] [[مبارک]] [[مودّت]] درباره [[اهل‌بیت پیامبر]]{{صل}} نازل شده است و در هر دوره (از عصر [[صحابه]] تا به امروز) [[راویان]] و [[عالمان]] بسیاری این [[احادیث]] را از [[رسول خدا]]{{صل}} نقل کرده‌اند.
براساس [[روایات]] فراوان، [[آیه]] [[مبارک]] [[مودّت]] درباره [[اهل‌بیت پیامبر]] {{صل}} نازل شده است و در هر دوره (از عصر [[صحابه]] تا به امروز) [[راویان]] و [[عالمان]] بسیاری این [[احادیث]] را از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل کرده‌اند.
با رجوع به منابع [[اهل‌سنت]]، حتی [[امامان شیعه]]{{عم}} نیز در زمره راویان این احادیث هستند.
با رجوع به منابع [[اهل‌سنت]]، حتی [[امامان شیعه]] {{عم}} نیز در زمره راویان این احادیث هستند.
[[امیرالمؤمنین]]<ref>ر.ک: کنزالعمال، ج۲، ص۲۹۰، ح۴۰۳۰؛ شواهد التنزیل، ج۲، ص۲۰۵، ح۸۳۸؛ نظم دررالسمطین، ص۲۳۹؛ ذکر أخبار إصبهان، ج۲، ص۱۶۵.</ref>، [[امام مجتبی]]<ref>ر.ک: فرائد السمطین، ج۲، ص۱۲۰؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۷۲؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۴۶.</ref>، [[حضرت]] [[سید الشهداء]]<ref>ر.ک: تاریخ مدینة دمشق، ج۵۷، ص۲۴۶.</ref>، [[امام سجاد]]<ref>ر.ک: تفسیر الطبری، ج۲۵، ص۳۳، ح۲۳۶۹۸.</ref>، [[امام باقر]] و [[امام صادق]]{{عم}}<ref>ر.ک: ینابیع المودة، ج۱، ص۳۱۶.</ref> فرموده‌اند که منظور از «ذوی القربی» در [[آیه مودّت]]، همان [[اهل‌بیت]] رسول خدا{{صل}} هستند.
[[امیرالمؤمنین]]<ref>ر.ک: کنزالعمال، ج۲، ص۲۹۰، ح۴۰۳۰؛ شواهد التنزیل، ج۲، ص۲۰۵، ح۸۳۸؛ نظم دررالسمطین، ص۲۳۹؛ ذکر أخبار إصبهان، ج۲، ص۱۶۵.</ref>، [[امام مجتبی]]<ref>ر.ک: فرائد السمطین، ج۲، ص۱۲۰؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۷۲؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۴۶.</ref>، [[حضرت]] [[سید الشهداء]]<ref>ر.ک: تاریخ مدینة دمشق، ج۵۷، ص۲۴۶.</ref>، [[امام سجاد]]<ref>ر.ک: تفسیر الطبری، ج۲۵، ص۳۳، ح۲۳۶۹۸.</ref>، [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{عم}}<ref>ر.ک: ینابیع المودة، ج۱، ص۳۱۶.</ref> فرموده‌اند که منظور از «ذوی القربی» در [[آیه مودّت]]، همان [[اهل‌بیت]] رسول خدا {{صل}} هستند.
احادیث مربوط به [[نزول]] آیه مودّت و منظور از «ذوی القربی» در آیه، توسط برخی از [[صحابه پیامبر اکرم]]{{صل}} نیز نقل شده است که در این میان می‌توان به افرادی همچون:
احادیث مربوط به [[نزول]] آیه مودّت و منظور از «ذوی القربی» در آیه، توسط برخی از [[صحابه پیامبر اکرم]] {{صل}} نیز نقل شده است که در این میان می‌توان به افرادی همچون:
#[[عبدالله بن عباس]]؛
# [[عبدالله بن عباس]]؛
#[[عبدالله بن مسعود]]؛
# [[عبدالله بن مسعود]]؛
#[[جابربن عبدالله انصاری]]؛
# [[جابر بن عبدالله انصاری]]؛
#[[ابو اُمامه باهلی]]؛
# [[ابو اُمامه باهلی]]؛
#[[ابوالطفیل عامر بن واثله لیثی]] اشاره نمود.
# [[ابوالطفیل عامر بن واثله لیثی]] اشاره نمود.
و از میان [[تابعان]] نیز راویان و [[مفسران]] بسیاری به نقل این [[احادیث]] پرداخته‌اند.
و از میان [[تابعان]] نیز راویان و [[مفسران]] بسیاری به نقل این [[احادیث]] پرداخته‌اند.
[[راویان]] و مفسرانی همچون:
[[راویان]] و مفسرانی همچون:
#[[سعید بن جبیر]]؛
# [[سعید بن جبیر]]؛
#[[مجاهد بن جبر]]؛
# [[مجاهد بن جبر]]؛
#[[مقسم بن بجره]]؛
# [[مقسم بن بجره]]؛
#[[زاذان کندی]]؛
# [[زاذان کندی]]؛
#سدّی؛
# سدّی؛
#[[فضال بن جبیر]].
# [[فضال بن جبیر]].
و نیز بزرگانی که در [[حدیث]] و [[تفسیر]] مورد [[اعتماد]] [[اهل تسنن]] هستند افرادی نظیر:
و نیز بزرگانی که در [[حدیث]] و [[تفسیر]] مورد [[اعتماد]] [[اهل تسنن]] هستند افرادی نظیر:
#[[عمرو بن شعیب]]؛
# [[عمرو بن شعیب]]؛
#[[ابن مبارک]]؛
# [[ابن مبارک]]؛
#[[زر بن حبیش]]؛
# [[زر بن حبیش]]؛
#[[ابو اسحاق سبیعی]]؛
# [[ابو اسحاق سبیعی]]؛
#[[زید بن وهب]]؛
# [[زید بن وهب]]؛
#[[عبدالله بن نجی]]؛
# [[عبدالله بن نجی]]؛
#[[عاصم بن ضمره]] و برخی دیگر.
# [[عاصم بن ضمره]] و برخی دیگر.
احادیث یاد شده در منابع معتبر [[حدیثی]] اهل تسنن آمده است. از جمله در [[مسند احمد]]، [[مسند]] [[عبد بن حمید]]، [[صحیح بخاری]]، [[صحیح مسلم]]، [[سنن ترمذی]]، مسند [[ابوبکر]] بزّار و منابع دیگر.
احادیث یاد شده در منابع معتبر [[حدیثی]] اهل تسنن آمده است. از جمله در [[مسند احمد]]، [[مسند]] [[عبد بن حمید]]، [[صحیح بخاری]]، [[صحیح مسلم]]، [[سنن ترمذی]]، مسند [[ابوبکر]] بزّار و منابع دیگر.
این [[حقیقت]] از [[زمان]] [[حیات]] [[شریف]] [[رسول خدا]]{{صل}} تا به امروز در اعصار و طبقات مختلف [[نسل]] به نسل از [[پیامبر]] نقل شده و به دست ما رسیده است که در این میان، بیش از پنجاه و شش نفر از [[عالمان]] بزرگ [[اهل سنت]] و آن هم در قرون مختلف به نقل این‌گونه احادیث مبادرت کرده‌اند<ref>برای اطلاع از نام این عالمان ر.ک: جواهر الکلام فی معرفه الامامه والامام ۴، ص۱۸ به بعد.</ref>»<ref>[[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[عصمت از منظر فریقین (کتاب)|عصمت از منظر فریقین]] ص ۱۷۴.</ref>.
این [[حقیقت]] از [[زمان]] [[حیات]] [[شریف]] [[رسول خدا]] {{صل}} تا به امروز در اعصار و طبقات مختلف [[نسل]] به نسل از [[پیامبر]] نقل شده و به دست ما رسیده است که در این میان، بیش از پنجاه و شش نفر از [[عالمان]] بزرگ [[اهل سنت]] و آن هم در قرون مختلف به نقل این‌گونه احادیث مبادرت کرده‌اند<ref>برای اطلاع از نام این عالمان ر.ک: جواهر الکلام فی معرفه الامامه والامام ۴، ص۱۸ به بعد.</ref>»<ref>[[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[عصمت از منظر فریقین (کتاب)|عصمت از منظر فریقین]] ص ۱۷۴.</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۵۲: خط ۴۹:


[[رده:پرسش]]
[[رده:پرسش]]
[[رده:پرسمان عصمت]]
[[رده:پرسمان امامت]]
[[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]]
 
[[رده:(اا): پرسش‌های عصمت با ۱ پاسخ]]
[[رده:(اا): پرسش‌های امامت با ۱ پاسخ]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۵

منظور از ذوی‌القربی در آیه مودت چه کسانی هستند؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ امامت
مدخل بالاترآیه مودت
مدخل اصلیذوی القربی
تعداد پاسخ۱ پاسخ

منظور از ذوی‌القربی در آیه مودت چه کسانی هستند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث امامت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی امامت مراجعه شود.

پاسخ نخست

حسینی میلانی

آیت‌الله سید علی حسینی میلانی در کتاب «عصمت از منظر فریقین» در این‌باره گفته‌ است:

«برای روشن شدن مراد خداوند از «ذوی القربی»، ناگزیر از مراجعه به روایات پیامبر اکرم (ص) هستیم؛ زیرا همواره سنّت، مفسّر و مبیّن کتاب است. علاوه بر آن بر هر مسلمان واجب است که در اختلافات، به گفتار پیامبر اکرم (ص) رجوع کرده و اعتقاد خود را از فرمایشات ایشان اخذ کند؛ زیرا خدای تعالی می‌فرماید: فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا[۱] پس حقیقت، صرفاً با مراجعه به روایات پیامبر اکرم (ص) روشن خواهد شد.

براساس روایات فراوان، آیه مبارک مودّت درباره اهل‌بیت پیامبر (ص) نازل شده است و در هر دوره (از عصر صحابه تا به امروز) راویان و عالمان بسیاری این احادیث را از رسول خدا (ص) نقل کرده‌اند. با رجوع به منابع اهل‌سنت، حتی امامان شیعه (ع) نیز در زمره راویان این احادیث هستند. امیرالمؤمنین[۲]، امام مجتبی[۳]، حضرت سید الشهداء[۴]، امام سجاد[۵]، امام باقر و امام صادق (ع)[۶] فرموده‌اند که منظور از «ذوی القربی» در آیه مودّت، همان اهل‌بیت رسول خدا (ص) هستند. احادیث مربوط به نزول آیه مودّت و منظور از «ذوی القربی» در آیه، توسط برخی از صحابه پیامبر اکرم (ص) نیز نقل شده است که در این میان می‌توان به افرادی همچون:

  1. عبدالله بن عباس؛
  2. عبدالله بن مسعود؛
  3. جابر بن عبدالله انصاری؛
  4. ابو اُمامه باهلی؛
  5. ابوالطفیل عامر بن واثله لیثی اشاره نمود.

و از میان تابعان نیز راویان و مفسران بسیاری به نقل این احادیث پرداخته‌اند. راویان و مفسرانی همچون:

  1. سعید بن جبیر؛
  2. مجاهد بن جبر؛
  3. مقسم بن بجره؛
  4. زاذان کندی؛
  5. سدّی؛
  6. فضال بن جبیر.

و نیز بزرگانی که در حدیث و تفسیر مورد اعتماد اهل تسنن هستند افرادی نظیر:

  1. عمرو بن شعیب؛
  2. ابن مبارک؛
  3. زر بن حبیش؛
  4. ابو اسحاق سبیعی؛
  5. زید بن وهب؛
  6. عبدالله بن نجی؛
  7. عاصم بن ضمره و برخی دیگر.

احادیث یاد شده در منابع معتبر حدیثی اهل تسنن آمده است. از جمله در مسند احمد، مسند عبد بن حمید، صحیح بخاری، صحیح مسلم، سنن ترمذی، مسند ابوبکر بزّار و منابع دیگر. این حقیقت از زمان حیات شریف رسول خدا (ص) تا به امروز در اعصار و طبقات مختلف نسل به نسل از پیامبر نقل شده و به دست ما رسیده است که در این میان، بیش از پنجاه و شش نفر از عالمان بزرگ اهل سنت و آن هم در قرون مختلف به نقل این‌گونه احادیث مبادرت کرده‌اند[۷]»[۸].

پانویس

  1. «پس نه، به پروردگارت سوگند که ایمان نمی‌آورند تا در آنچه میانشان ستیز رخ داده است تو را داور کنند سپس از آن داوری که کرده‌ای در خود دلتنگی نیابند و یکسره (بدان) تن در دهند» سوره نساء، آیه ۶۵.
  2. ر.ک: کنزالعمال، ج۲، ص۲۹۰، ح۴۰۳۰؛ شواهد التنزیل، ج۲، ص۲۰۵، ح۸۳۸؛ نظم دررالسمطین، ص۲۳۹؛ ذکر أخبار إصبهان، ج۲، ص۱۶۵.
  3. ر.ک: فرائد السمطین، ج۲، ص۱۲۰؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۷۲؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۴۶.
  4. ر.ک: تاریخ مدینة دمشق، ج۵۷، ص۲۴۶.
  5. ر.ک: تفسیر الطبری، ج۲۵، ص۳۳، ح۲۳۶۹۸.
  6. ر.ک: ینابیع المودة، ج۱، ص۳۱۶.
  7. برای اطلاع از نام این عالمان ر.ک: جواهر الکلام فی معرفه الامامه والامام ۴، ص۱۸ به بعد.
  8. حسینی میلانی، سید علی، عصمت از منظر فریقین ص ۱۷۴.