←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
نوزدهمین [[سوره]] [[قرآن]] و چهل و چهارمین آن به ترتیب | نوزدهمین [[سوره]] [[قرآن]] و چهل و چهارمین آن به ترتیب نزول، نازل شده در [[مکه]] با موضوعات داستان [[زکریا]]، [[یحیی]]، [[مریم]]، [[عیسی]]، [[ابراهیم]] و [[اسماعیل]] {{عم}} و [[جانشینان]] ناخلف آنان. | ||
نام این سوره از [[آیات]] {{متن قرآن|وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مَرْيَمَ إِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَكَانًا شَرْقِيًّا}}<ref>«و در این کتاب از مریم یاد کن هنگامی که از خانواده خویش در جایگاهی خاوری گوشه گزید» سوره مریم، آیه ۱۶.</ref>، {{متن قرآن|فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ قَالُوا يَا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئًا فَرِيًّا}}<ref>«سپس در حالی که او را در آغوش داشت نزد قوم خویش آوردش گفتند: ای مریم! بیگمان چیز ناپسند شگفتی پیش آوردهای» سوره مریم، آیه ۲۷.</ref> و {{متن قرآن|ذَلِكَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِي فِيهِ يَمْتَرُونَ}}<ref>«این عیسی پسر مریم است؛ آن سخن راستین که در آن تردید میکنند» سوره مریم، آیه ۳۴.</ref> این سوره که حاوی داستان [[حضرت مریم]] است برگرفته شده است. نام دیگر آن به [[روایت]] [[ابن عباس]] و [[صحیح بخاری]] «[[کهیعص]]» (کاف. هاء. یاء، عین. صاد) است زیرا دهمین سوره از سورههای بیست و نُه گانهای است که با [[حروف مقطعه]] آغاز میشوند. | نام این سوره از [[آیات]] {{متن قرآن|وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مَرْيَمَ إِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَكَانًا شَرْقِيًّا}}<ref>«و در این کتاب از مریم یاد کن هنگامی که از خانواده خویش در جایگاهی خاوری گوشه گزید» سوره مریم، آیه ۱۶.</ref>، {{متن قرآن|فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ قَالُوا يَا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئًا فَرِيًّا}}<ref>«سپس در حالی که او را در آغوش داشت نزد قوم خویش آوردش گفتند: ای مریم! بیگمان چیز ناپسند شگفتی پیش آوردهای» سوره مریم، آیه ۲۷.</ref> و {{متن قرآن|ذَلِكَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِي فِيهِ يَمْتَرُونَ}}<ref>«این عیسی پسر مریم است؛ آن سخن راستین که در آن تردید میکنند» سوره مریم، آیه ۳۴.</ref> این سوره که حاوی داستان [[حضرت مریم]] است برگرفته شده است. نام دیگر آن به [[روایت]] [[ابن عباس]] و [[صحیح بخاری]] «[[کهیعص]]» (کاف. هاء. یاء، عین. صاد) است زیرا دهمین سوره از سورههای بیست و نُه گانهای است که با [[حروف مقطعه]] آغاز میشوند. |